ਮਾਝ ਮਹਲਾ ੩ ॥ माझ महला ३ ॥ Maajʰ mėhlaa 3. Maajh, Third Mehl: ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥ माइआ मोहु जगतु सबाइआ ॥ Maa▫i▫aa moh jagaṫ sabaa▫i▫aa. The whole world is engrossed in emotional attachment to Maya. ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਚਉਥੈ ਪਦਿ ਲਿਵ ਲਾਵਣਿਆ ॥੧॥ गुर परसादी को विरला बूझै चउथै पदि लिव लावणिआ ॥१॥ Gur parsaadee ko virlaa boojʰæ cha▫uṫʰæ paḋ liv laavaṇi▫aa. ||1|| By Guru’s Grace, a few come to understand; they center their consciousness in the fourth state. ||1|| ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਦੀਸਹਿ ਮੋਹੇ ਮਾਇਆ ॥ त्रै गुण दीसहि मोहे माइआ ॥ Ṫaræ guṇ ḋeesėh mohé maa▫i▫aa. Those who are controlled by the three qualities are attached to Maya. ਹਉ ਵਾਰੀ ਜੀਉ ਵਾਰੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਸਬਦਿ ਜਲਾਵਣਿਆ ॥ हउ वारी जीउ वारी माइआ मोहु सबदि जलावणिआ ॥ Ha▫o vaaree jee▫o vaaree maa▫i▫aa moh sabaḋ jalaavaṇi▫aa. I am a sacrifice, my soul is a sacrifice, to those who burn away their emotional attachment to Maya, through the Shabad. ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਜਲਾਏ ਸੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਏ ਹਰਿ ਦਰਿ ਮਹਲੀ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ माइआ मोहु जलाए सो हरि सिउ चितु लाए हरि दरि महली सोभा पावणिआ ॥१॥ रहाउ ॥ Maa▫i▫aa moh jalaa▫é so har si▫o chiṫ laa▫é har ḋar mahlee sobʰaa paavṇi▫aa. ||1|| rahaa▫o. Those who burn away this attachment to Maya, and focus their consciousness on the Lord are honored in the True Court, and the Mansion of the Lord’s Presence. ||1||Pause|| ਦੇਵੀ ਦੇਵਾ ਮੂਲੁ ਹੈ ਮਾਇਆ ॥ देवी देवा मूलु है माइआ ॥ Ḋévee ḋévaa mool hæ maa▫i▫aa. The source, the root, of the gods and goddesses is Maya. ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ ਜਿੰਨਿ ਉਪਾਇਆ ॥ सिंम्रिति सासत जिंनि उपाइआ ॥ Simriṫ saasaṫ jinn upaa▫i▫aa. For them, the Smritis and the Shastras were composed. ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਪਸਰਿਆ ਸੰਸਾਰੇ ਆਇ ਜਾਇ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੨॥ कामु क्रोधु पसरिआ संसारे आइ जाइ दुखु पावणिआ ॥२॥ Kaam kroḋʰ pasri▫aa sansaaré aa▫é jaa▫é ḋukʰ paavṇi▫aa. ||2|| Sexual desire and anger are diffused throughout the universe. Coming and going, people suffer with pain. ||2|| ਤਿਸੁ ਵਿਚਿ ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਇਕੁ ਪਾਇਆ ॥ तिसु विचि गिआन रतनु इकु पाइआ ॥ Ṫis vich gi▫aan raṫan ik paa▫i▫aa. The jewel of spiritual wisdom was placed within the universe. ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਣਿਆ ॥੩॥ जतु सतु संजमु सचु कमावै गुरि पूरै नामु धिआवणिआ ॥३॥ Jaṫ saṫ sanjam sach kamaavæ gur pooræ naam ḋʰi▫aavaṇi▫aa. ||3|| Celibacy, chastity, self-discipline and the practice of truthfulness are obtained from the Perfect Guru, by meditating on the Naam, the Name of the Lord. ||3|| ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥ गुर परसादी मंनि वसाइआ ॥ Gur parsaadee man vasaa▫i▫aa. By Guru’s Grace, it is enshrined within the mind. ਪੇਈਅੜੈ ਧਨ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਣੀ ॥ पेईअड़ै धन भरमि भुलाणी ॥ Pé▫ee▫aṛæ ḋʰan bʰaram bʰulaaṇee. In this world of her parents’ home, the soul-bride has been deluded by doubt. ਦੂਜੈ ਲਾਗੀ ਫਿਰਿ ਪਛੋਤਾਣੀ ॥ दूजै लागी फिरि पछोताणी ॥ Ḋoojæ laagee fir pachʰoṫaaṇee. Attached to duality, she later comes to regret it. ਹਲਤੁ ਪਲਤੁ ਦੋਵੈ ਗਵਾਏ ਸੁਪਨੈ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਵਣਿਆ ॥੪॥ हलतु पलतु दोवै गवाए सुपनै सुखु न पावणिआ ॥४॥ Halaṫ palaṫ ḋovæ gavaa▫é supnæ sukʰ na paavṇi▫aa. ||4|| She forfeits both this world and the next, and even in her dreams, she does not find peace. ||4|| ਪੇਈਅੜੈ ਧਨ ਕੰਤੁ ਸਮਾਲੇ ॥ पेईअड़ै धन कंतु समाले ॥ Pé▫ee▫aṛæ ḋʰan kanṫ samaalé. The soul-bride who remembers her Husband Lord in this world, ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਵੇਖੈ ਨਾਲੇ ॥ गुर परसादी वेखै नाले ॥ Gur parsaadee vékʰæ naalé. by Guru’s Grace, sees Him close at hand. ਪਿਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਰਹੈ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ਸਬਦਿ ਸਿੰਗਾਰੁ ਬਣਾਵਣਿਆ ॥੫॥ पिर कै सहजि रहै रंगि राती सबदि सिंगारु बणावणिआ ॥५॥ Pir kæ sahj rahæ rang raaṫee sabaḋ singaar baṇaavaṇi▫aa. ||5|| She remains intuitively attuned to the Love of her Beloved; she makes the Word of His Shabad her decoration. ||5|| ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ॥ सफलु जनमु जिना सतिगुरु पाइआ ॥ Safal janam jinaa saṫgur paa▫i▫aa. Blessed and fruitful is the coming of those who find the True Guru; ਏਕੋ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਮਿਲਿ ਸਤਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵਣਿਆ ॥੬॥ एको रवि रहिआ घट अंतरि मिलि सतसंगति हरि गुण गावणिआ ॥६॥ Éko rav rahi▫aa gʰat anṫar mil saṫsangaṫ har guṇ gaavaṇi▫aa. ||6|| The One Lord is permeating and pervading deep within the heart. Joining the Sat Sangat, the True Congregation, they sing the Glorious Praises of the Lord. ||6|| ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਜਲਾਇਆ ॥ दूजा भाउ गुर सबदि जलाइआ ॥ Ḋoojaa bʰaa▫o gur sabaḋ jalaa▫i▫aa. through the Word of the Guru’s Shabad, they burn their love of duality. ਸਤਿਗੁਰੁ ਨ ਸੇਵੇ ਸੋ ਕਾਹੇ ਆਇਆ ॥ सतिगुरु न सेवे सो काहे आइआ ॥ Saṫgur na sévé so kaahé aa▫i▫aa. Those who do not serve the True Guru-why did they even come into this world? ਧ੍ਰਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਬਿਰਥਾ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥ ध्रिगु जीवणु बिरथा जनमु गवाइआ ॥ Ḋʰarig jeevaṇ birṫʰaa janam gavaa▫i▫aa. Cursed are their lives; they have uselessly wasted this human life. ਮਨਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਬਹੁ ਦੁਖੁ ਪਾਵਣਿਆ ॥੭॥ मनमुखि नामु चिति न आवै बिनु नावै बहु दुखु पावणिआ ॥७॥ Manmukʰ naam chiṫ na aavæ bin naavæ baho ḋukʰ paavṇi▫aa. ||7|| The self-willed Manmukhs do not remember the Naam. Without the Naam, they suffer in terrible pain. ||7|| ਜਿਨਿ ਸਿਸਟਿ ਸਾਜੀ ਸੋਈ ਜਾਣੈ ॥ जिनि सिसटि साजी सोई जाणै ॥ Jin sisat saajee so▫ee jaaṇæ. The One who created the Universe, He alone knows it. ਆਪੇ ਮੇਲੈ ਸਬਦਿ ਪਛਾਣੈ ॥ आपे मेलै सबदि पछाणै ॥ Aapé mélæ sabaḋ pachʰaaṇæ. He unites with Himself those who realize the Shabad. ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲਿਆ ਤਿਨ ਜਨ ਕਉ ਜਿਨ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਵਣਿਆ ॥੮॥੧॥੩੨॥੩੩॥ नानक नामु मिलिआ तिन जन कउ जिन धुरि मसतकि लेखु लिखावणिआ ॥८॥१॥३२॥३३॥ Naanak naam mili▫aa ṫin jan ka▫o jin ḋʰur masṫak lékʰ likʰaavaṇi▫aa. ||8||1||32||33|| O Nanak! They alone receive the Naam, upon whose foreheads such preordained destiny is recorded. ||8||1||32||33|| ਸਭ ਮਹਿ ਵਰਤੈ ਏਕੋ ਸੋਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸੋਭਾ ਪਾਵਣਿਆ ॥੧॥ सभ महि वरतै एको सोई गुरमुखि सोभा पावणिआ ॥१॥ Sabʰ mėh varṫæ éko so▫ee gurmukʰ sobʰaa paavṇi▫aa. ||1|| The One Lord is pervading in all; those who become Gurmukh are honored. ||1|| ਆਪੇ ਥਾਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੇ ॥ आपे थापे थापि उथापे ॥ Aapé ṫʰaapé ṫʰaap uṫʰaapé. He Himself establishes, and having established, He disestablishes. ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਅਪਰੰਪਰੁ ਆਪੇ ॥ आदि पुरखु अपर्मपरु आपे ॥ Aaḋ purakʰ aprampar aapé. The Primal Being is Himself remote and beyond.