ਪਉੜੀ ॥ पउड़ी ॥ Pa▫oṛee. Pauree: ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਕੀ ਕਾਰ ਕਰਮਿ ਕਮਾਈਐ ॥ पूरे गुर की कार करमि कमाईऐ ॥ Pooré gur kee kaar karam kamaa▫ee▫æ. By the karma of good actions, some come to serve the Perfect Guru. ਦੂਜੀ ਕਾਰੈ ਲਗਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈਐ ॥ दूजी कारै लगि जनमु गवाईऐ ॥ Ḋoojee kaaræ lag janam gavaa▫ee▫æ. Undertaking any other task, they waste their lives in vain. ਗੁਰਮਤੀ ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥ गुरमती आपु गवाइ नामु धिआईऐ ॥ Gurmaṫee aap gavaa▫é naam ḋʰi▫aa▫ee▫æ. Through the Guru’s Teachings, some eliminate selfishness and conceit, and meditate on the Naam, the Name of the Lord. ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭ ਵਿਸੁ ਪੈਝੈ ਖਾਈਐ ॥ विणु नावै सभ विसु पैझै खाईऐ ॥ viṇ naavæ sabʰ vis pæjʰæ kʰaa▫ee▫æ. Without the Name, all that they wear and eat is poison. ਸਚਾ ਸਬਦੁ ਸਾਲਾਹਿ ਸਚਿ ਸਮਾਈਐ ॥ सचा सबदु सालाहि सचि समाईऐ ॥ Sachaa sabaḋ saalaahi sach samaa▫ee▫æ. Praising the True Word of the Shabad, they merge with the True Lord. ਵਿਣੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਨਾਹੀ ਸੁਖਿ ਨਿਵਾਸੁ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਈਐ ॥ विणु सतिगुरु सेवे नाही सुखि निवासु फिरि फिरि आईऐ ॥ viṇ saṫgur sévé naahee sukʰ nivaas fir fir aa▫ee▫æ. Without serving the True Guru, they do not obtain the home of peace; they are consigned to reincarnation, over and over again. ਦੁਨੀਆ ਖੋਟੀ ਰਾਸਿ ਕੂੜੁ ਕਮਾਈਐ ॥ दुनीआ खोटी रासि कूड़ु कमाईऐ ॥ Ḋunee▫aa kʰotee raas kooṛ kamaa▫ee▫æ. Investing counterfeit capital, they earn only falsehood in the world. ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਖਰਾ ਸਾਲਾਹਿ ਪਤਿ ਸਿਉ ਜਾਈਐ ॥੧੪॥ नानक सचु खरा सालाहि पति सिउ जाईऐ ॥१४॥ Naanak sach kʰaraa saalaahi paṫ si▫o jaa▫ee▫æ. ||14|| O Nanak! Singing the Praises of the Pure, True Lord, they depart with honor. ||14||