ਲਬੁ ਕੁਤਾ ਕੂੜੁ ਚੂਹੜਾ ਠਗਿ ਖਾਧਾ ਮੁਰਦਾਰੁ ॥ लबु कुता कूड़ु चूहड़ा ठगि खाधा मुरदारु ॥ Lab kuṫaa kooṛ choohṛaa tʰag kʰaaḋʰaa murḋaar. Greed is a dog; falsehood is a filthy street-sweeper. Cheating is eating a rotting carcass. ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥ सिरीरागु महला १ ॥ Sireeraag mėhlaa 1. Siree Raag, First Mehl: ਰਸ ਕਸ ਆਪੁ ਸਲਾਹਣਾ ਏ ਕਰਮ ਮੇਰੇ ਕਰਤਾਰ ॥੧॥ रस कस आपु सलाहणा ए करम मेरे करतार ॥१॥ Ras kas aap salaahṇaa é karam méré karṫaar. ||1|| I am caught in these tastes and flavors, and in self-conceited praise. These are my actions, O my Creator! ||1|| ਪਰ ਨਿੰਦਾ ਪਰ ਮਲੁ ਮੁਖ ਸੁਧੀ ਅਗਨਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਚੰਡਾਲੁ ॥ पर निंदा पर मलु मुख सुधी अगनि क्रोधु चंडालु ॥ Par ninḋaa par mal mukʰ suḋʰee agan kroḋʰ chandaal. Slandering others is putting the filth of others into your own mouth. The fire of anger is the outcast who burns dead bodies at the crematorium. ਬਾਬਾ ਬੋਲੀਐ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥ बाबा बोलीऐ पति होइ ॥ Baabaa bolee▫æ paṫ ho▫é. O Baba, speak only that which will bring you honor. ਊਤਮ ਸੇ ਦਰਿ ਊਤਮ ਕਹੀਅਹਿ ਨੀਚ ਕਰਮ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ऊतम से दरि ऊतम कहीअहि नीच करम बहि रोइ ॥१॥ रहाउ ॥ Ooṫam sé ḋar ooṫam kahee▫ahi neech karam bahi ro▫é. ||1|| rahaa▫o. They alone are good, who are judged good at the Lord’s Door. Those with bad karma can only sit and weep. ||1||Pause|| ਰਸੁ ਸੁਇਨਾ ਰਸੁ ਰੁਪਾ ਕਾਮਣਿ ਰਸੁ ਪਰਮਲ ਕੀ ਵਾਸੁ ॥ रसु सुइना रसु रुपा कामणि रसु परमल की वासु ॥ Ras su▫inaa ras rupaa kaamaṇ ras parmal kee vaas. The pleasures of gold and silver, the pleasures of women, the pleasure of the fragrance of sandalwood, ਰਸੁ ਘੋੜੇ ਰਸੁ ਸੇਜਾ ਮੰਦਰ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਰਸੁ ਮਾਸੁ ॥ रसु घोड़े रसु सेजा मंदर रसु मीठा रसु मासु ॥ Ras gʰoṛé ras séjaa manḋar ras meetʰaa ras maas. the pleasure of horses, the pleasure of a soft bed in a palace, the pleasure of sweet treats and the pleasure of hearty meals - ਏਤੇ ਰਸ ਸਰੀਰ ਕੇ ਕੈ ਘਟਿ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥੨॥ एते रस सरीर के कै घटि नाम निवासु ॥२॥ Éṫé ras sareer ké kæ gʰat naam nivaas. ||2|| these pleasures of the human body are so numerous; how can the Naam, the Name of the Lord, find its dwelling in the heart? ||2|| ਜਿਤੁ ਬੋਲਿਐ ਪਤਿ ਪਾਈਐ ਸੋ ਬੋਲਿਆ ਪਰਵਾਣੁ ॥ जितु बोलिऐ पति पाईऐ सो बोलिआ परवाणु ॥ Jiṫ boli▫æ paṫ paa▫ee▫æ so boli▫aa parvaaṇ. Those words are acceptable, which, when spoken, bring honor. ਫਿਕਾ ਬੋਲਿ ਵਿਗੁਚਣਾ ਸੁਣਿ ਮੂਰਖ ਮਨ ਅਜਾਣ ॥ फिका बोलि विगुचणा सुणि मूरख मन अजाण ॥ Fikaa bol viguchṇaa suṇ moorakʰ man ajaaṇ. Harsh words bring only grief. Listen, O foolish and ignorant mind! ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵਹਿ ਸੇ ਭਲੇ ਹੋਰਿ ਕਿ ਕਹਣ ਵਖਾਣ ॥੩॥ जो तिसु भावहि से भले होरि कि कहण वखाण ॥३॥ Jo ṫis bʰaavėh sé bʰalé hor kė kahaṇ vakʰaaṇ. ||3|| Those who are pleasing to Him are good. What else is there to be said? ||3|| ਤਿਨ ਮਤਿ ਤਿਨ ਪਤਿ ਤਿਨ ਧਨੁ ਪਲੈ ਜਿਨ ਹਿਰਦੈ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥ तिन मति तिन पति तिन धनु पलै जिन हिरदै रहिआ समाइ ॥ Ṫin maṫ ṫin paṫ ṫin ḋʰan palæ jin hirḋæ rahi▫aa samaa▫é. Wisdom, honor and wealth are in the laps of those whose hearts remain permeated with the Lord. ਤਿਨ ਕਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹਣਾ ਅਵਰ ਸੁਆਲਿਉ ਕਾਇ ॥ तिन का किआ सालाहणा अवर सुआलिउ काइ ॥ Ṫin kaa ki▫aa salaahṇaa avar su▫aali▫o kaa▫é. What praise can be offered to them? What other adornments can be bestowed upon them? ਨਾਨਕ ਨਦਰੀ ਬਾਹਰੇ ਰਾਚਹਿ ਦਾਨਿ ਨ ਨਾਇ ॥੪॥੪॥ नानक नदरी बाहरे राचहि दानि न नाइ ॥४॥४॥ Naanak naḋree baahré raachėh ḋaan na naa▫é. ||4||4|| O Nanak! Those who lack the Lord’s Glance of Grace cherish neither charity nor the Lord’s Name. ||4||4|| ਮਤੀ ਮਰਣੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਖੁਸੀ ਕੀਤੀ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ॥ मती मरणु विसारिआ खुसी कीती दिन चारि ॥ Maṫee maraṇ visaari▫aa kʰusee keeṫee ḋin chaar. The people are intoxicated; they have forgotten death, and they have fun for a few days. ਅਮਲੁ ਗਲੋਲਾ ਕੂੜ ਕਾ ਦਿਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰਿ ॥ अमलु गलोला कूड़ का दिता देवणहारि ॥ Amal galolaa kooṛ kaa ḋiṫaa ḋévaṇhaar. The Great Giver has given the intoxicating drug of falsehood. |