ਸਾਰਾ ਦਿਨੁ ਲਾਲਚਿ ਅਟਿਆ ਮਨਮੁਖਿ ਹੋਰੇ ਗਲਾ ॥ सारा दिनु लालचि अटिआ मनमुखि होरे गला ॥ Saaraa ḋin laalach ati▫aa manmukʰ horé galaa. The self-willed Manmukh is occupied with greed all day long, although he may claim otherwise. ਮਃ ੪ ॥ मः ४ ॥ Mėhlaa 4. Fourth Mehl: ਮਨਮੁਖਾ ਦੈ ਸਿਰਿ ਜੋਰਾ ਅਮਰੁ ਹੈ ਨਿਤ ਦੇਵਹਿ ਭਲਾ ॥ मनमुखा दै सिरि जोरा अमरु है नित देवहि भला ॥ Manmukʰaa ḋæ sir joraa amar hæ niṫ ḋévėh bʰalaa. Over the head of the Manmukh is the order of the woman; to her, he ever holds out his promises of goodness. ਰਾਤੀ ਊਘੈ ਦਬਿਆ ਨਵੇ ਸੋਤ ਸਭਿ ਢਿਲਾ ॥ राती ऊघै दबिआ नवे सोत सभि ढिला ॥ Raaṫee oogʰæ ḋabi▫aa navé soṫ sabʰ dʰilaa. At night, he is overcome by fatigue, and all his nine holes are weakened. ਜੋਰਾ ਦਾ ਆਖਿਆ ਪੁਰਖ ਕਮਾਵਦੇ ਸੇ ਅਪਵਿਤ ਅਮੇਧ ਖਲਾ ॥ जोरा दा आखिआ पुरख कमावदे से अपवित अमेध खला ॥ Joraa ḋaa aakʰi▫aa purakʰ kamaavḋé sé apviṫ améḋʰ kʰalaa. Those men who act according to the orders of women are impure, filthy and foolish. ਕਾਮਿ ਵਿਆਪੇ ਕੁਸੁਧ ਨਰ ਸੇ ਜੋਰਾ ਪੁਛਿ ਚਲਾ ॥ कामि विआपे कुसुध नर से जोरा पुछि चला ॥ Kaam vi▫aapé kusuḋʰ nar sé joraa puchʰ chalaa. Those impure men are engrossed in sexual desire; they consult their women and walk accordingly. ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਆਖਿਐ ਜੋ ਚਲੈ ਸੋ ਸਤਿ ਪੁਰਖੁ ਭਲ ਭਲਾ ॥ सतिगुर कै आखिऐ जो चलै सो सति पुरखु भल भला ॥ Saṫgur kæ aakʰi▫æ jo chalæ so saṫ purakʰ bʰal bʰalaa. One who walks as the True Guru tells him to, is the true man, the best of the best. ਜੋਰਾ ਪੁਰਖ ਸਭਿ ਆਪਿ ਉਪਾਇਅਨੁ ਹਰਿ ਖੇਲ ਸਭਿ ਖਿਲਾ ॥ जोरा पुरख सभि आपि उपाइअनु हरि खेल सभि खिला ॥ Joraa purakʰ sabʰ aap upaa▫i▫an har kʰél sabʰ kʰilaa. He Himself created all women and men; the Lord Himself plays every play. ਸਭ ਤੇਰੀ ਬਣਤ ਬਣਾਵਣੀ ਨਾਨਕ ਭਲ ਭਲਾ ॥੨॥ सभ तेरी बणत बणावणी नानक भल भला ॥२॥ Sabʰ ṫéree baṇaṫ baṇaavaṇee Naanak bʰal bʰalaa. ||2|| You created the entire creation; O Nanak! It is the best of the best. ||2||