ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਵਡੀ ਵਡਿਆਈ ॥ सतिगुर विचि वडी वडिआई ॥ Saṫgur vich vadee vadi▫aa▫ee. Great is the greatness of the True Guru; ਆਸਾ ਮਹਲਾ ੩ ॥ आसा महला ३ ॥ Aasaa mėhlaa 3. Aasaa, Third Mehl: ਆਪੇ ਮੇਲੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਏ ॥ आपे मेले मेलि मिलाए ॥ Aapé mélé mél milaa▫é. He Himself merges the merged in His Merger. ਚਿਰੀ ਵਿਛੁੰਨੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥ चिरी विछुंने मेलि मिलाई ॥ Chiree vichʰuné mél milaa▫ee. He merges in His Merger, those who have been separated for so long. ਆਪਣੀ ਕੀਮਤਿ ਆਪੇ ਪਾਏ ॥੧॥ आपणी कीमति आपे पाए ॥१॥ Aapṇee keemaṫ aapé paa▫é. ||1|| He Himself knows His own worth. ||1|| ਹਰਿ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨ ਬਿਧਿ ਹੋਇ ॥ हरि की कीमति किन बिधि होइ ॥ Har kee keemaṫ kin biḋʰ ho▫é. How can anyone appraise the Lord’s worth? ਹਰਿ ਅਪਰੰਪਰੁ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲੈ ਜਨੁ ਕੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ हरि अपर्मपरु अगम अगोचरु गुर कै सबदि मिलै जनु कोइ ॥१॥ रहाउ ॥ Har aprampar agam agochar gur kæ sabaḋ milæ jan ko▫é. ||1|| rahaa▫o. Through the Word of the Guru’s Shabad, one may merge with the Infinite, Unapproachable and Incomprehensible Lord. ||1||Pause|| ਗੁਰਮੁਖਿ ਕੀਮਤਿ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥ गुरमुखि कीमति जाणै कोइ ॥ Gurmukʰ keemaṫ jaaṇæ ko▫é. Few are the Gurmukhs who know His worth. ਵਿਰਲੇ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥ विरले करमि परापति होइ ॥ virlé karam paraapaṫ ho▫é. How rare are those who receive the Lord’s Grace. ਊਚੀ ਬਾਣੀ ਊਚਾ ਹੋਇ ॥ ऊची बाणी ऊचा होइ ॥ Oochee baṇee oochaa ho▫é. Through the Sublime Bani of His Word, one becomes sublime. ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਬਦਿ ਵਖਾਣੈ ਕੋਇ ॥੨॥ गुरमुखि सबदि वखाणै कोइ ॥२॥ Gurmukʰ sabaḋ vakʰaaṇæ ko▫é. ||2|| The Gurmukh chants the Word of the Shabad. ||2|| ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਦੁਖੁ ਦਰਦੁ ਸਰੀਰਿ ॥ विणु नावै दुखु दरदु सरीरि ॥ viṇ naavæ ḋukʰ ḋaraḋ sareer. Without the Name, the body suffers in pain; ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੇ ਤਾ ਉਤਰੈ ਪੀਰ ॥ सतिगुरु भेटे ता उतरै पीर ॥ Saṫgur bʰété ṫaa uṫræ peer. but when one meets the True Guru, then that pain is removed. ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭੇਟੇ ਦੁਖੁ ਕਮਾਇ ॥ बिनु गुर भेटे दुखु कमाइ ॥ Bin gur bʰété ḋukʰ kamaa▫é. Without meeting the Guru, the mortal earns only pain. ਮਨਮੁਖਿ ਬਹੁਤੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥੩॥ मनमुखि बहुती मिलै सजाइ ॥३॥ Manmukʰ bahuṫee milæ sajaa▫é. ||3|| The self-willed Manmukh receives only more punishment. ||3|| ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਮੀਠਾ ਅਤਿ ਰਸੁ ਹੋਇ ॥ हरि का नामु मीठा अति रसु होइ ॥ Har kaa naam meetʰaa aṫ ras ho▫é. The essence of the Lord’s Name is so very sweet; ਪੀਵਤ ਰਹੈ ਪੀਆਏ ਸੋਇ ॥ पीवत रहै पीआए सोइ ॥ Peevaṫ rahæ pee▫aa▫é so▫é. he alone drinks it, whom the Lord causes to drink it. ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਏ ॥ गुर किरपा ते हरि रसु पाए ॥ Gur kirpaa ṫé har ras paa▫é. By Guru’s Grace, the essence of the Lord is obtained. ਮੇਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਾਚਾ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰ ॥ मेरा प्रभु साचा गहिर ग्मभीर ॥ Méraa parabʰ saachaa gahir gambʰeer. My God is True, deep and profound.