ਆਸਾ ॥ आसा ॥ Aasaa. Aasaa: ਗਜ ਸਾਢੇ ਤੈ ਤੈ ਧੋਤੀਆ ਤਿਹਰੇ ਪਾਇਨਿ ਤਗ ॥ गज साढे तै तै धोतीआ तिहरे पाइनि तग ॥ Gaj saadʰé ṫæ ṫæ ḋʰoṫee▫aa ṫihré paa▫in ṫag. They wear loincloths, three and a half yards long, and triple-wound sacred threads. ਗਲੀ ਜਿਨੑਾ ਜਪਮਾਲੀਆ ਲੋਟੇ ਹਥਿ ਨਿਬਗ ॥ गली जिन्हा जपमालीआ लोटे हथि निबग ॥ Galee jinĥaa japmaalee▫aa loté haṫʰ nibag. They have rosaries around their necks, and they carry glittering jugs in their hands. ਓਇ ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਬਾਨਾਰਸਿ ਕੇ ਠਗ ॥੧॥ ओइ हरि के संत न आखीअहि बानारसि के ठग ॥१॥ O▫é har ké sanṫ na aakʰee▫ahi baanaaras ké tʰag. ||1|| They are not called Saints of the Lord - they are thugs of Benares. ||1|| ਐਸੇ ਸੰਤ ਨ ਮੋ ਕਉ ਭਾਵਹਿ ॥ ऐसे संत न मो कउ भावहि ॥ Æsé sanṫ na mo ka▫o bʰaavėh. Such ’saints’ are not pleasing to me; ਡਾਲਾ ਸਿਉ ਪੇਡਾ ਗਟਕਾਵਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ डाला सिउ पेडा गटकावहि ॥१॥ रहाउ ॥ Daalaa si▫o pédaa gatkaavahi. ||1|| rahaa▫o. they eat the trees along with the branches. ||1||Pause|| ਬਾਸਨ ਮਾਂਜਿ ਚਰਾਵਹਿ ਊਪਰਿ ਕਾਠੀ ਧੋਇ ਜਲਾਵਹਿ ॥ बासन मांजि चरावहि ऊपरि काठी धोइ जलावहि ॥ Baasan maaⁿj charaavėh oopar kaatʰee ḋʰo▫é jalaavėh. They wash their pots and pans before putting them on the stove, and they wash the wood before lighting it. ਬਸੁਧਾ ਖੋਦਿ ਕਰਹਿ ਦੁਇ ਚੂਲੑੇ ਸਾਰੇ ਮਾਣਸ ਖਾਵਹਿ ॥੨॥ बसुधा खोदि करहि दुइ चूल्हे सारे माणस खावहि ॥२॥ Basuḋʰaa kʰoḋ karahi ḋu▫é choolĥé saaré maaṇas kʰaavėh. ||2|| They dig up the earth and make two fireplaces, but they eat the whole person! ||2|| ਓਇ ਪਾਪੀ ਸਦਾ ਫਿਰਹਿ ਅਪਰਾਧੀ ਮੁਖਹੁ ਅਪਰਸ ਕਹਾਵਹਿ ॥ ओइ पापी सदा फिरहि अपराधी मुखहु अपरस कहावहि ॥ O▫é paapee saḋaa firėh apraaḋʰee mukʰahu apras kahaavėh. Those sinners continually wander in evil deeds, while they call themselves touch-nothing saints. ਸਦਾ ਸਦਾ ਫਿਰਹਿ ਅਭਿਮਾਨੀ ਸਗਲ ਕੁਟੰਬ ਡੁਬਾਵਹਿ ॥੩॥ सदा सदा फिरहि अभिमानी सगल कुट्मब डुबावहि ॥३॥ Saḋaa saḋaa firėh abʰimaanee sagal kutamb dubaavėh. ||3|| They wander around forever and ever in their self-conceit, and all their families are drowned. ||3|| ਜਿਤੁ ਕੋ ਲਾਇਆ ਤਿਤ ਹੀ ਲਾਗਾ ਤੈਸੇ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ॥ जितु को लाइआ तित ही लागा तैसे करम कमावै ॥ Jiṫ ko laa▫i▫aa ṫiṫ hee laagaa ṫæsé karam kamaavæ. He is attached to that, to which the Lord has attached him, and he acts accordingly. ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟੈ ਪੁਨਰਪਿ ਜਨਮਿ ਨ ਆਵੈ ॥੪॥੨॥ कहु कबीर जिसु सतिगुरु भेटै पुनरपि जनमि न आवै ॥४॥२॥ Kaho Kabeer jis saṫgur bʰétæ punrap janam na aavæ. ||4||2|| Says Kabir, one who meets the True Guru, is not reincarnated again. ||4||2||