ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਆਪੇ ਜਾਣਹਿ ਕਿਆ ਤੁਧੁ ਪਹਿ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈਐ ॥ तूं करता सभु किछु आपे जाणहि किआ तुधु पहि आखि सुणाईऐ ॥ Ṫooⁿ karṫaa sabʰ kichʰ aapé jaaṇėh ki▫aa ṫuḋʰ pėh aakʰ suṇaa▫ee▫æ. You Yourself, O Creator, know everything; what can I possibly tell You? ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੪ ॥ सूही महला ४ ॥ Soohee mėhlaa 4. Soohee, Fourth Mehl: ਮੇਰੇ ਸਾਹਿਬ ਤੂੰ ਅੰਤਰ ਕੀ ਬਿਧਿ ਜਾਣਹਿ ॥ मेरे साहिब तूं अंतर की बिधि जाणहि ॥ Méré saahib ṫooⁿ anṫar kee biḋʰ jaaṇėh. O my Lord and Master, You alone know the state of my inner being. ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਤੁਧੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਜੇਹਾ ਕੋ ਕਰੇ ਤੇਹਾ ਕੋ ਪਾਈਐ ॥੧॥ बुरा भला तुधु सभु किछु सूझै जेहा को करे तेहा को पाईऐ ॥१॥ Buraa bʰalaa ṫuḋʰ sabʰ kichʰ soojʰæ jéhaa ko karé ṫéhaa ko paa▫ee▫æ. ||1|| You know all the bad and the good; as we act, so are we rewarded. ||1|| ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਤੁਧੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਬੁਲਾਵਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ बुरा भला तुधु सभु किछु सूझै तुधु भावै तिवै बुलावहि ॥१॥ रहाउ ॥ Buraa bʰalaa ṫuḋʰ sabʰ kichʰ soojʰæ ṫuḋʰ bʰaavæ ṫivæ bulaavėh. ||1|| rahaa▫o. You know all the bad and the good; as it pleases You, so You make us speak. ||1||Pause|| ਸਭੁ ਮੋਹੁ ਮਾਇਆ ਸਰੀਰੁ ਹਰਿ ਕੀਆ ਵਿਚਿ ਦੇਹੀ ਮਾਨੁਖ ਭਗਤਿ ਕਰਾਈ ॥ सभु मोहु माइआ सरीरु हरि कीआ विचि देही मानुख भगति कराई ॥ Sabʰ moh maa▫i▫aa sareer har kee▫aa vich ḋéhee maanukʰ bʰagaṫ karaa▫ee. The Lord has infused the love of Maya into all bodies; through this human body, there comes the opportunity to worship the Lord with devotion. ਇਕਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਸੁਖੁ ਦੇਵਹਿ ਇਕਿ ਮਨਮੁਖਿ ਧੰਧੁ ਪਿਟਾਈ ॥੨॥ इकना सतिगुरु मेलि सुखु देवहि इकि मनमुखि धंधु पिटाई ॥२॥ Iknaa saṫgur mél sukʰ ḋévėh ik manmukʰ ḋʰanḋʰ pitaa▫ee. ||2|| You unite some with the True Guru, and bless them with peace; while others, the self-willed Manmukhs, are engrossed in worldly affairs. ||2|| ਸਭੁ ਕੋ ਤੇਰਾ ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਕਾ ਮੇਰੇ ਕਰਤੇ ਤੁਧੁ ਸਭਨਾ ਸਿਰਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ॥ सभु को तेरा तूं सभना का मेरे करते तुधु सभना सिरि लिखिआ लेखु ॥ Sabʰ ko ṫéraa ṫooⁿ sabʰnaa kaa méré karṫé ṫuḋʰ sabʰnaa sir likʰi▫aa lékʰ. All belong to You, and You belong to all, O my Creator Lord; You wrote the words of destiny on the forehead of everyone. ਜੇਹੀ ਤੂੰ ਨਦਰਿ ਕਰਹਿ ਤੇਹਾ ਕੋ ਹੋਵੈ ਬਿਨੁ ਨਦਰੀ ਨਾਹੀ ਕੋ ਭੇਖੁ ॥੩॥ जेही तूं नदरि करहि तेहा को होवै बिनु नदरी नाही को भेखु ॥३॥ Jéhee ṫooⁿ naḋar karahi ṫéhaa ko hovæ bin naḋree naahee ko bʰékʰ. ||3|| As You bestow Your Glance of Grace, so are mortals made; without Your Gracious Glance, no one assumes any form. ||3|| ਤੇਰੀ ਵਡਿਆਈ ਤੂੰਹੈ ਜਾਣਹਿ ਸਭ ਤੁਧਨੋ ਨਿਤ ਧਿਆਏ ॥ तेरी वडिआई तूंहै जाणहि सभ तुधनो नित धिआए ॥ Ṫéree vadi▫aa▫ee ṫooⁿhæ jaaṇėh sabʰ ṫuḋʰno niṫ ḋʰi▫aa▫é. You alone know Your Glorious Greatness; everyone constantly meditates on You. ਜਿਸ ਨੋ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸ ਨੋ ਤੂੰ ਮੇਲਹਿ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸੋ ਥਾਇ ਪਾਏ ॥੪॥੨॥੧੩॥ जिस नो तुधु भावै तिस नो तूं मेलहि जन नानक सो थाइ पाए ॥४॥२॥१३॥ Jis no ṫuḋʰ bʰaavæ ṫis no ṫooⁿ mélėh jan Naanak so ṫʰaa▫é paa▫é. ||4||2||13|| That being, with whom You are pleased, is united with You; O servant Nanak! Only such a mortal is accepted. ||4||2||13||