ਕੋਈ ਨਿੰਦਕੁ ਹੋਵੈ ਸਤਿਗੁਰੂ ਕਾ ਫਿਰਿ ਸਰਣਿ ਗੁਰ ਆਵੈ ॥ कोई निंदकु होवै सतिगुरू का फिरि सरणि गुर आवै ॥ Ko▫ee ninḋak hovæ saṫguroo kaa fir saraṇ gur aavæ. If someone slanders the True Guru, and then comes seeking the Guru’s Protection, ਪਉੜੀ ॥ पउड़ी ॥ Pa▫oṛee. Pauree: ਪਿਛਲੇ ਗੁਨਹ ਸਤਿਗੁਰੁ ਬਖਸਿ ਲਏ ਸਤਸੰਗਤਿ ਨਾਲਿ ਰਲਾਵੈ ॥ पिछले गुनह सतिगुरु बखसि लए सतसंगति नालि रलावै ॥ Pichʰlé gunah saṫgur bakʰas la▫é saṫsangaṫ naal ralaavæ. the True Guru forgives him for his past sins, and unites him with the Saints’ Congregation. ਜਿਉ ਮੀਹਿ ਵੁਠੈ ਗਲੀਆ ਨਾਲਿਆ ਟੋਭਿਆ ਕਾ ਜਲੁ ਜਾਇ ਪਵੈ ਵਿਚਿ ਸੁਰਸਰੀ ਸੁਰਸਰੀ ਮਿਲਤ ਪਵਿਤ੍ਰੁ ਪਾਵਨੁ ਹੋਇ ਜਾਵੈ ॥ जिउ मीहि वुठै गलीआ नालिआ टोभिआ का जलु जाइ पवै विचि सुरसरी सुरसरी मिलत पवित्रु पावनु होइ जावै ॥ Ji▫o meehi vutʰæ galee▫aa naali▫aa tobʰi▫aa kaa jal jaa▫é pavæ vich sursaree sursaree milaṫ paviṫar paavan ho▫é jaavæ. When the rain falls, the water in the streams, rivers and ponds flows into the Ganges; flowing into the Ganges, it is made sacred and pure. ਏਹ ਵਡਿਆਈ ਸਤਿਗੁਰ ਨਿਰਵੈਰ ਵਿਚਿ ਜਿਤੁ ਮਿਲਿਐ ਤਿਸਨਾ ਭੁਖ ਉਤਰੈ ਹਰਿ ਸਾਂਤਿ ਤੜ ਆਵੈ ॥ एह वडिआई सतिगुर निरवैर विचि जितु मिलिऐ तिसना भुख उतरै हरि सांति तड़ आवै ॥ Éh vadi▫aa▫ee saṫgur nirvær vich jiṫ mili▫æ ṫisnaa bʰukʰ uṫræ har saaⁿṫ ṫaṛ aavæ. Such is the glorious greatness of the True Guru, who has no vengeance; meeting with Him, thirst and hunger are quenched, and instantly, one attains celestial peace. ਨਾਨਕ ਇਹੁ ਅਚਰਜੁ ਦੇਖਹੁ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਸਚੇ ਸਾਹ ਕਾ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਮੰਨੈ ਸੁ ਸਭਨਾਂ ਭਾਵੈ ॥੧੩॥੧॥ ਸੁਧੁ ॥ नानक इहु अचरजु देखहु मेरे हरि सचे साह का जि सतिगुरू नो मंनै सु सभनां भावै ॥१३॥१॥ सुधु ॥ Naanak ih achraj ḋékʰhu méré har saché saah kaa jė saṫguroo no mannæ so sabʰnaaⁿ bʰaavæ. ||13||1|| suḋʰ. O Nanak! Behold this wonder of the Lord, my True King! Everyone is pleased with one who obeys and believes in the True Guru. ||13||1|| Sudh||