ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਏਵਡੁ ਦਾਤਾ ਸੋ ਕਿਉ ਮਨਹੁ ਵਿਸਾਰੀਐ ॥੨੮॥ कहै नानकु एवडु दाता सो किउ मनहु विसारीऐ ॥२८॥ Kahæ Naanak évad ḋaaṫaa so ki▫o manhu visaaree▫æ. ||28|| Says Nanak, why forget such a Great Giver from the mind? ||28|| ਆਪਣੀ ਲਿਵ ਆਪੇ ਲਾਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਦਾ ਸਮਾਲੀਐ ॥ आपणी लिव आपे लाए गुरमुखि सदा समालीऐ ॥ Aapṇee liv aapé laa▫é gurmukʰ saḋaa samaalee▫æ. He Himself is the love, and He Himself is the embrace; the Gurmukh contemplates Him forever. ਜੈਸੀ ਅਗਨਿ ਉਦਰ ਮਹਿ ਤੈਸੀ ਬਾਹਰਿ ਮਾਇਆ ॥ जैसी अगनि उदर महि तैसी बाहरि माइआ ॥ Jæsee agan uḋar mėh ṫæsee baahar maa▫i▫aa. As is the fire within the womb, so is Maya outside. ਮਾਇਆ ਅਗਨਿ ਸਭ ਇਕੋ ਜੇਹੀ ਕਰਤੈ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥ माइआ अगनि सभ इको जेही करतै खेलु रचाइआ ॥ Maa▫i▫aa agan sabʰ iko jéhee karṫæ kʰél rachaa▫i▫aa. The fire of Maya is one and the same; the Creator has staged this play. ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਣਾ ਤਾ ਜੰਮਿਆ ਪਰਵਾਰਿ ਭਲਾ ਭਾਇਆ ॥ जा तिसु भाणा ता जंमिआ परवारि भला भाइआ ॥ Jaa ṫis bʰaaṇaa ṫaa jammi▫aa parvaar bʰalaa bʰaa▫i▫aa. According to His Will, the child is born, and the family is very pleased. ਲਿਵ ਛੁੜਕੀ ਲਗੀ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਮਾਇਆ ਅਮਰੁ ਵਰਤਾਇਆ ॥ लिव छुड़की लगी त्रिसना माइआ अमरु वरताइआ ॥ Liv chʰuṛkee lagee ṫarisnaa maa▫i▫aa amar varṫaa▫i▫aa. Love for the Lord wears off, and the child becomes attached to desires; the script of Maya runs its course. ਏਹ ਮਾਇਆ ਜਿਤੁ ਹਰਿ ਵਿਸਰੈ ਮੋਹੁ ਉਪਜੈ ਭਾਉ ਦੂਜਾ ਲਾਇਆ ॥ एह माइआ जितु हरि विसरै मोहु उपजै भाउ दूजा लाइआ ॥ Éh maa▫i▫aa jiṫ har visræ moh upjæ bʰaa▫o ḋoojaa laa▫i▫aa. This is Maya, by which the Lord is forgotten; emotional attachment and love of duality well up. ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਜਿਨਾ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ਤਿਨੀ ਵਿਚੇ ਮਾਇਆ ਪਾਇਆ ॥੨੯॥ कहै नानकु गुर परसादी जिना लिव लागी तिनी विचे माइआ पाइआ ॥२९॥ Kahæ Naanak gur parsaadee jinaa liv laagee ṫinee viché maa▫i▫aa paa▫i▫aa. ||29|| Says Nanak, by Guru’s Grace, those who enshrine love for the Lord find Him, in the midst of Maya. ||29|| ਹਰਿ ਆਪਿ ਅਮੁਲਕੁ ਹੈ ਮੁਲਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥ हरि आपि अमुलकु है मुलि न पाइआ जाइ ॥ Har aap amulak hæ mul na paa▫i▫aa jaa▫é. The Lord Himself is priceless; His worth cannot be estimated. ਮੁਲਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ਕਿਸੈ ਵਿਟਹੁ ਰਹੇ ਲੋਕ ਵਿਲਲਾਇ ॥ मुलि न पाइआ जाइ किसै विटहु रहे लोक विललाइ ॥ Mul na paa▫i▫aa jaa▫é kisæ vitahu rahé lok villaa▫é. His worth cannot be estimated, even though people have grown weary of trying. ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੇ ਮਿਲੈ ਤਿਸ ਨੋ ਸਿਰੁ ਸਉਪੀਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਜਾਇ ॥ ऐसा सतिगुरु जे मिलै तिस नो सिरु सउपीऐ विचहु आपु जाइ ॥ Æsaa saṫgur jé milæ ṫis no sir sa▫upee▫æ vichahu aap jaa▫é. If you meet such a True Guru, offer your head to Him; your selfishness and conceit will be eradicated from within. ਜਿਸ ਦਾ ਜੀਉ ਤਿਸੁ ਮਿਲਿ ਰਹੈ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥ जिस दा जीउ तिसु मिलि रहै हरि वसै मनि आइ ॥ Jis ḋaa jee▫o ṫis mil rahæ har vasæ man aa▫é. Your soul belongs to Him; remain united with Him, and the Lord will come to dwell in your mind. ਹਰਿ ਆਪਿ ਅਮੁਲਕੁ ਹੈ ਭਾਗ ਤਿਨਾ ਕੇ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨ ਹਰਿ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥੩੦॥ हरि आपि अमुलकु है भाग तिना के नानका जिन हरि पलै पाइ ॥३०॥ Har aap amulak hæ bʰaag ṫinaa ké naankaa jin har palæ paa▫é. ||30|| The Lord Himself is priceless; very fortunate are those, O Nanak! Who attain to the Lord. ||30|| ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਵਣਜਾਰਾ ॥ हरि रासि मेरी मनु वणजारा ॥ Har raas méree man vaṇjaaraa. The Lord is my capital; my mind is the merchant. ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਵਣਜਾਰਾ ਸਤਿਗੁਰ ਤੇ ਰਾਸਿ ਜਾਣੀ ॥ हरि रासि मेरी मनु वणजारा सतिगुर ते रासि जाणी ॥ Har raas méree man vaṇjaaraa saṫgur ṫé raas jaaṇee. The Lord is my capital, and my mind is the merchant; through the True Guru, I know my capital. ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਿਤ ਜਪਿਹੁ ਜੀਅਹੁ ਲਾਹਾ ਖਟਿਹੁ ਦਿਹਾੜੀ ॥ हरि हरि नित जपिहु जीअहु लाहा खटिहु दिहाड़ी ॥ Har har niṫ japihu jee▫ahu laahaa kʰatihu ḋihaaṛee. Meditate continually on the Lord, Har, Har, O my soul, and you shall collect your profits daily. ਏਹੁ ਧਨੁ ਤਿਨਾ ਮਿਲਿਆ ਜਿਨ ਹਰਿ ਆਪੇ ਭਾਣਾ ॥ एहु धनु तिना मिलिआ जिन हरि आपे भाणा ॥ Éhu ḋʰan ṫinaa mili▫aa jin har aapé bʰaaṇaa. This wealth is obtained by those who are pleasing to the Lord’s Will. ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਰਾਸਿ ਮੇਰੀ ਮਨੁ ਹੋਆ ਵਣਜਾਰਾ ॥੩੧॥ कहै नानकु हरि रासि मेरी मनु होआ वणजारा ॥३१॥ Kahæ Naanak har raas méree man ho▫aa vaṇjaaraa. ||31|| Says Nanak, the Lord is my capital, and my mind is the merchant. ||31|| ਏ ਰਸਨਾ ਤੂ ਅਨ ਰਸਿ ਰਾਚਿ ਰਹੀ ਤੇਰੀ ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ॥ ए रसना तू अन रसि राचि रही तेरी पिआस न जाइ ॥ É rasnaa ṫoo an ras raach rahee ṫéree pi▫aas na jaa▫é. O my tongue, you are engrossed in other tastes, but your thirsty desire is not quenched. ਪਿਆਸ ਨ ਜਾਇ ਹੋਰਤੁ ਕਿਤੈ ਜਿਚਰੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥ पिआस न जाइ होरतु कितै जिचरु हरि रसु पलै न पाइ ॥ Pi▫aas na jaa▫é horaṫ kiṫæ jichar har ras palæ na paa▫é. Your thirst shall not be quenched by any means, until you attain the subtle essence of the Lord. ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਾਇ ਪਲੈ ਪੀਐ ਹਰਿ ਰਸੁ ਬਹੁੜਿ ਨ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਲਾਗੈ ਆਇ ॥ हरि रसु पाइ पलै पीऐ हरि रसु बहुड़ि न त्रिसना लागै आइ ॥ Har ras paa▫é palæ pee▫æ har ras bahuṛ na ṫarisnaa laagæ aa▫é. If you do obtain the subtle essence of the Lord, and drink this essence of the Lord, you shall not be troubled by desire again. ਏਹੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਕਰਮੀ ਪਾਈਐ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਜਿਸੁ ਆਇ ॥ एहु हरि रसु करमी पाईऐ सतिगुरु मिलै जिसु आइ ॥ Éhu har ras karmee paa▫ee▫æ saṫgur milæ jis aa▫é. This subtle essence of the Lord is obtained by good karma, when one comes to meet with the True Guru. ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਹੋਰਿ ਅਨ ਰਸ ਸਭਿ ਵੀਸਰੇ ਜਾ ਹਰਿ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੩੨॥ कहै नानकु होरि अन रस सभि वीसरे जा हरि वसै मनि आइ ॥३२॥ Kahæ Naanak hor an ras sabʰ veesré jaa har vasæ man aa▫é. ||32|| Says Nanak, all other tastes and essences are forgotten, when the Lord comes to dwell within the mind. ||32|| ਏ ਸਰੀਰਾ ਮੇਰਿਆ ਹਰਿ ਤੁਮ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਰਖੀ ਤਾ ਤੂ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ॥ ए सरीरा मेरिआ हरि तुम महि जोति रखी ता तू जग महि आइआ ॥ É sareeraa méri▫aa har ṫum mėh joṫ rakʰee ṫaa ṫoo jag mėh aa▫i▫aa. O my body, the Lord infused His Light into you, and then you came into the world. ਹਰਿ ਜੋਤਿ ਰਖੀ ਤੁਧੁ ਵਿਚਿ ਤਾ ਤੂ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ॥ हरि जोति रखी तुधु विचि ता तू जग महि आइआ ॥ Har joṫ rakʰee ṫuḋʰ vich ṫaa ṫoo jag mėh aa▫i▫aa. The Lord infused His Light into you, and then you came into the world. ਹਰਿ ਆਪੇ ਮਾਤਾ ਆਪੇ ਪਿਤਾ ਜਿਨਿ ਜੀਉ ਉਪਾਇ ਜਗਤੁ ਦਿਖਾਇਆ ॥ हरि आपे माता आपे पिता जिनि जीउ उपाइ जगतु दिखाइआ ॥ Har aapé maaṫaa aapé piṫaa jin jee▫o upaa▫é jagaṫ ḋikʰaa▫i▫aa. The Lord Himself is your mother, and He Himself is your father; He created the created beings, and revealed the world to them. ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੁਝਿਆ ਤਾ ਚਲਤੁ ਹੋਆ ਚਲਤੁ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ॥ गुर परसादी बुझिआ ता चलतु होआ चलतु नदरी आइआ ॥ Gur parsaadee bujʰi▫aa ṫaa chalaṫ ho▫aa chalaṫ naḋree aa▫i▫aa. By Guru’s Grace, some understand, and then it’s a show; it seems like just a show. ਕਹੈ ਨਾਨਕੁ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਾ ਮੂਲੁ ਰਚਿਆ ਜੋਤਿ ਰਾਖੀ ਤਾ ਤੂ ਜਗ ਮਹਿ ਆਇਆ ॥੩੩॥ कहै नानकु स्रिसटि का मूलु रचिआ जोति राखी ता तू जग महि आइआ ॥३३॥ Kahæ Naanak sarisat kaa mool rachi▫aa joṫ raakʰee ṫaa ṫoo jag mėh aa▫i▫aa. ||33|| Says Nanak, He laid the foundation of the Universe, and infused His Light, and then you came into the world. ||33|| ਮਨਿ ਚਾਉ ਭਇਆ ਪ੍ਰਭ ਆਗਮੁ ਸੁਣਿਆ ॥ मनि चाउ भइआ प्रभ आगमु सुणिआ ॥ Man chaa▫o bʰa▫i▫aa parabʰ aagam suṇi▫aa. My mind has become joyful, hearing of God’s coming. ਹਰਿ ਮੰਗਲੁ ਗਾਉ ਸਖੀ ਗ੍ਰਿਹੁ ਮੰਦਰੁ ਬਣਿਆ ॥ हरि मंगलु गाउ सखी ग्रिहु मंदरु बणिआ ॥ Har mangal gaa▫o sakʰee garihu manḋar baṇi▫aa. Sing the songs of joy to welcome the Lord, O my companions; my household has become the Lord’s Mansion. ਹਰਿ ਗਾਉ ਮੰਗਲੁ ਨਿਤ ਸਖੀਏ ਸੋਗੁ ਦੂਖੁ ਨ ਵਿਆਪਏ ॥ हरि गाउ मंगलु नित सखीए सोगु दूखु न विआपए ॥ Har gaa▫o mangal niṫ sakʰee▫é sog ḋookʰ na vi▫aapa▫é. Sing continually the songs of joy to welcome the Lord, O my companions, and sorrow and suffering will not afflict you. ਗੁਰ ਚਰਨ ਲਾਗੇ ਦਿਨ ਸਭਾਗੇ ਆਪਣਾ ਪਿਰੁ ਜਾਪਏ ॥ गुर चरन लागे दिन सभागे आपणा पिरु जापए ॥ Gur charan laagé ḋin sabʰaagé aapṇaa pir jaap▫é. Blessed is that day, when I am attached to the Guru’s feet and meditate on my Husband Lord. ਅਨਹਤ ਬਾਣੀ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਜਾਣੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਭੋਗੋ ॥ अनहत बाणी गुर सबदि जाणी हरि नामु हरि रसु भोगो ॥ Anhaṫ baṇee gur sabaḋ jaaṇee har naam har ras bʰogo. I have come to know the unstruck sound current and the Word of the Guru’s Shabad; I enjoy the sublime essence of the Lord, the Lord’s Name.