ਦੁਖ ਸੁਖ ਦੋਊ ਸਮ ਕਰਿ ਜਾਨੈ ਬੁਰਾ ਭਲਾ ਸੰਸਾਰ ॥
दुख सुख दोऊ सम करि जानै बुरा भला संसार ॥
Ḋukʰ sukʰ ḋo▫oo sam kar jaanæ buraa bʰalaa sansaar.
He sees pleasure and pain as both the same, along with good and bad in the world.
|
ਸੁਧਿ ਬੁਧਿ ਸੁਰਤਿ ਨਾਮਿ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਤਸੰਗਤਿ ਗੁਰ ਪਿਆਰ ॥੨॥
सुधि बुधि सुरति नामि हरि पाईऐ सतसंगति गुर पिआर ॥२॥
Suḋʰ buḋʰ suraṫ naam har paa▫ee▫æ saṫsangaṫ gur pi▫aar. ||2||
Wisdom, understanding and awareness are found in the Name of the Lord. In the Sat Sangat, the True Congregation, embrace love for the Guru. ||2||
|
ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਹਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਗੁਰੁ ਦਾਤਾ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
अहिनिसि लाहा हरि नामु परापति गुरु दाता देवणहारु ॥
Ahinis laahaa har naam paraapaṫ gur ḋaaṫaa ḋévaṇhaar.
Day and night, profit is obtained through the Lord’s Name. The Guru, the Giver, has given this gift.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਿਖ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਕਰਤਾਰੁ ॥੩॥
गुरमुखि सिख सोई जनु पाए जिस नो नदरि करे करतारु ॥३॥
Gurmukʰ sikʰ so▫ee jan paa▫é jis no naḋar karé karṫaar. ||3||
That Sikh who becomes Gurmukh obtains it. The Creator blesses him with His Glance of Grace. ||3||
|
ਕਾਇਆ ਮਹਲੁ ਮੰਦਰੁ ਘਰੁ ਹਰਿ ਕਾ ਤਿਸੁ ਮਹਿ ਰਾਖੀ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥
काइआ महलु मंदरु घरु हरि का तिसु महि राखी जोति अपार ॥
Kaa▫i▫aa mahal manḋar gʰar har kaa ṫis mėh raakʰee joṫ apaar.
The body is a mansion, a temple, the home of the Lord; He has infused His Infinite Light into it.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਹਲਿ ਬੁਲਾਈਐ ਹਰਿ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰ ॥੪॥੫॥
नानक गुरमुखि महलि बुलाईऐ हरि मेले मेलणहार ॥४॥५॥
Naanak gurmukʰ mahal bulaa▫ee▫æ har mélé mélaṇhaar. ||4||5||
O Nanak! The Gurmukh is invited to the Mansion of the Lord’s Presence; the Lord unites him in His Union. ||4||5||
|
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੨
मलार महला १ घरु २
Malaar mėhlaa 1 gʰar 2
Malaar, First Mehl, Second House:
|
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥
Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.
One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:
|
ਪਵਣੈ ਪਾਣੀ ਜਾਣੈ ਜਾਤਿ ॥
पवणै पाणी जाणै जाति ॥
Pavṇæ paaṇee jaaṇæ jaaṫ.
Know that the creation was formed through air and water;
|
ਕਾਇਆਂ ਅਗਨਿ ਕਰੇ ਨਿਭਰਾਂਤਿ ॥
काइआं अगनि करे निभरांति ॥
Kaa▫i▫aaⁿ agan karé nibʰraaⁿṫ.
have no doubt that the body was made through fire.
|
ਜੰਮਹਿ ਜੀਅ ਜਾਣੈ ਜੇ ਥਾਉ ॥
जंमहि जीअ जाणै जे थाउ ॥
Jamėh jee▫a jaaṇæ jé ṫʰaa▫o.
And if you know where the soul comes from,
|
ਸੁਰਤਾ ਪੰਡਿਤੁ ਤਾ ਕਾ ਨਾਉ ॥੧॥
सुरता पंडितु ता का नाउ ॥१॥
Surṫaa pandiṫ ṫaa kaa naa▫o. ||1||
you shall be known as a wise religious scholar. ||1||
|
ਗੁਣ ਗੋਬਿੰਦ ਨ ਜਾਣੀਅਹਿ ਮਾਇ ॥
गुण गोबिंद न जाणीअहि माइ ॥
Guṇ gobinḋ na jaaṇee▫ahi maa▫é.
Who can know the Glorious Praises of the Lord of the Universe, O mother?
|
ਅਣਡੀਠਾ ਕਿਛੁ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
अणडीठा किछु कहणु न जाइ ॥
Aṇdeetʰaa kichʰ kahaṇ na jaa▫é.
Without seeing Him, we cannot say anything about Him.
|
ਕਿਆ ਕਰਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀਐ ਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
किआ करि आखि वखाणीऐ माइ ॥१॥ रहाउ ॥
Ki▫aa kar aakʰ vakʰaaṇee▫æ maa▫é. ||1|| rahaa▫o.
How can anyone speak and describe Him, O mother? ||1||Pause||
|
ਊਪਰਿ ਦਰਿ ਅਸਮਾਨਿ ਪਇਆਲਿ ॥
ऊपरि दरि असमानि पइआलि ॥
Oopar ḋar asmaan pa▫i▫aal.
He is high above the sky, and beneath the nether worlds.
|
ਕਿਉ ਕਰਿ ਕਹੀਐ ਦੇਹੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
किउ करि कहीऐ देहु वीचारि ॥
Ki▫o kar kahee▫æ ḋéh veechaar.
How can I speak of Him? Let me understand.
|
ਬਿਨੁ ਜਿਹਵਾ ਜੋ ਜਪੈ ਹਿਆਇ ॥
बिनु जिहवा जो जपै हिआइ ॥
Bin jihvaa jo japæ hi▫aa▫é.
Those who recite (the Naam) in the heart, without speaking (showing off),
|
ਕੋਈ ਜਾਣੈ ਕੈਸਾ ਨਾਉ ॥੨॥
कोई जाणै कैसा नाउ ॥२॥
Ko▫ee jaaṇæ kæsaa naa▫o. ||2||
such a rare person knows what Naam is. ||2||
|
ਕਥਨੀ ਬਦਨੀ ਰਹੈ ਨਿਭਰਾਂਤਿ ॥
कथनी बदनी रहै निभरांति ॥
Kaṫʰnee baḋnee rahæ nibʰraaⁿṫ.
(Such a) person remains away from useless discussions.
|
ਸੋ ਬੂਝੈ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਦਾਤਿ ॥
सो बूझै होवै जिसु दाति ॥
So boojʰæ hovæ jis ḋaaṫ.
He alone understands who is blessed.
|
ਅਹਿਨਿਸਿ ਅੰਤਰਿ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
अहिनिसि अंतरि रहै लिव लाइ ॥
Ahinis anṫar rahæ liv laa▫é.
Day and night, deep within, he remains lovingly attuned to the Lord.
|
ਸੋਈ ਪੁਰਖੁ ਜਿ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੩॥
सोई पुरखु जि सचि समाइ ॥३॥
So▫ee purakʰ jė sach samaa▫é. ||3||
He is the true person, who is merged in the True Lord. ||3||
|
ਜਾਤਿ ਕੁਲੀਨੁ ਸੇਵਕੁ ਜੇ ਹੋਇ ॥
जाति कुलीनु सेवकु जे होइ ॥
Jaaṫ kuleen sévak jé ho▫é.
If someone of high social standing becomes a selfless servant,
|
ਤਾ ਕਾ ਕਹਣਾ ਕਹਹੁ ਨ ਕੋਇ ॥
ता का कहणा कहहु न कोइ ॥
Ṫaa kaa kahṇaa kahhu na ko▫é.
then his praises cannot even be expressed.
|
ਵਿਚਿ ਸਨਾਤੀ ਸੇਵਕੁ ਹੋਇ ॥
विचि सनातीं सेवकु होइ ॥
vich sanaaṫeeⁿ sévak ho▫é.
And if someone from a low social class becomes a selfless servant,
|
ਨਾਨਕ ਪਣ੍ਹੀਆ ਪਹਿਰੈ ਸੋਇ ॥੪॥੧॥੬॥
नानक पण्हीआ पहिरै सोइ ॥४॥१॥६॥
Naanak paṇĥee▫aa pahiræ so▫é. ||4||1||6||
O Nanak! He shall wear shoes of honor. ||4||1||6||
|
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥
मलार महला १ ॥
Malaar mėhlaa 1.
Malaar, First Mehl:
|
ਦੁਖੁ ਵੇਛੋੜਾ ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਭੂਖ ॥
दुखु वेछोड़ा इकु दुखु भूख ॥
Ḋukʰ véchʰoṛaa ik ḋukʰ bʰookʰ.
The pain of separation - this is the hungry pain I feel.
|
ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਸਕਤਵਾਰ ਜਮਦੂਤ ॥
इकु दुखु सकतवार जमदूत ॥
Ik ḋukʰ sakaṫvaar jamḋooṫ.
Another pain is the attack of the Messenger of Death.
|
ਇਕੁ ਦੁਖੁ ਰੋਗੁ ਲਗੈ ਤਨਿ ਧਾਇ ॥
इकु दुखु रोगु लगै तनि धाइ ॥
Ik ḋukʰ rog lagæ ṫan ḋʰaa▫é.
Another pain is the disease consuming my body.
|
ਵੈਦ ਨ ਭੋਲੇ ਦਾਰੂ ਲਾਇ ॥੧॥
वैद न भोले दारू लाइ ॥१॥
væḋ na bʰolé ḋaaroo laa▫é. ||1||
O foolish doctor, don’t give me medicine. ||1||
|
ਵੈਦ ਨ ਭੋਲੇ ਦਾਰੂ ਲਾਇ ॥
वैद न भोले दारू लाइ ॥
væḋ na bʰolé ḋaaroo laa▫é.
O foolish doctor, don’t give me medicine.
|
ਦਰਦੁ ਹੋਵੈ ਦੁਖੁ ਰਹੈ ਸਰੀਰ ॥
दरदु होवै दुखु रहै सरीर ॥
Ḋaraḋ hovæ ḋukʰ rahæ sareer.
The pain persists, and the body continues to suffer.
|
ਐਸਾ ਦਾਰੂ ਲਗੈ ਨ ਬੀਰ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
ऐसा दारू लगै न बीर ॥१॥ रहाउ ॥
Æsaa ḋaaroo lagæ na beer. ||1|| rahaa▫o.
Your medicine has no effect on me. ||1||Pause||
|
ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਕੀਏ ਰਸ ਭੋਗ ॥
खसमु विसारि कीए रस भोग ॥
Kʰasam visaar kee▫é ras bʰog.
Forgetting his Lord and Master, the mortal enjoys sensual pleasures;
|
ਤਾਂ ਤਨਿ ਉਠਿ ਖਲੋਏ ਰੋਗ ॥
तां तनि उठि खलोए रोग ॥
Ṫaaⁿ ṫan utʰ kʰalo▫é rog.
then, disease rises up in his body.
|
ਮਨ ਅੰਧੇ ਕਉ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
मन अंधे कउ मिलै सजाइ ॥
Man anḋʰé ka▫o milæ sajaa▫é.
The blind mortal receives his punishment.
|
ਵੈਦ ਨ ਭੋਲੇ ਦਾਰੂ ਲਾਇ ॥੨॥
वैद न भोले दारू लाइ ॥२॥
væḋ na bʰolé ḋaaroo laa▫é. ||2||
O foolish doctor, don’t give me medicine. ||2||
|
ਚੰਦਨ ਕਾ ਫਲੁ ਚੰਦਨ ਵਾਸੁ ॥
चंदन का फलु चंदन वासु ॥
Chanḋan kaa fal chanḋan vaas.
The value of sandalwood lies in its fragrance.
|
ਮਾਣਸ ਕਾ ਫਲੁ ਘਟ ਮਹਿ ਸਾਸੁ ॥
माणस का फलु घट महि सासु ॥
Maaṇas kaa fal gʰat mėh saas.
The value of the human lasts only as long as the breath in the body.
|
ਸਾਸਿ ਗਇਐ ਕਾਇਆ ਢਲਿ ਪਾਇ ॥
सासि गइऐ काइआ ढलि पाइ ॥
Saas ga▫i▫æ kaa▫i▫aa dʰal paa▫é.
When the breath is taken away, the body crumbles into dust.
|
ਤਾ ਕੈ ਪਾਛੈ ਕੋਇ ਨ ਖਾਇ ॥੩॥
ता कै पाछै कोइ न खाइ ॥३॥
Ṫaa kæ paachʰæ ko▫é na kʰaa▫é. ||3||
After that, no one takes any food. ||3||
|
ਕੰਚਨ ਕਾਇਆ ਨਿਰਮਲ ਹੰਸੁ ॥
कंचन काइआ निरमल हंसु ॥
Kanchan kaa▫i▫aa nirmal hans.
The mortal’s body is golden, and the soul-swan is immaculate and pure,
|
ਜਿਸੁ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਅੰਸੁ ॥
जिसु महि नामु निरंजन अंसु ॥
Jis mėh naam niranjan aⁿs.
if even a tiny particle of the Immaculate Naam is within.
|
ਦੂਖ ਰੋਗ ਸਭਿ ਗਇਆ ਗਵਾਇ ॥
दूख रोग सभि गइआ गवाइ ॥
Ḋookʰ rog sabʰ ga▫i▫aa gavaa▫é.
All pain and disease are eradicated.
|
ਨਾਨਕ ਛੂਟਸਿ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ॥੪॥੨॥੭॥
नानक छूटसि साचै नाइ ॥४॥२॥७॥
Naanak chʰootas saachæ naa▫é. ||4||2||7||
O Nanak! The mortal is saved through the True Name. ||4||2||7||
|
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੧ ॥
मलार महला १ ॥
Malaar mėhlaa 1.
Malaar, First Mehl:
|
ਦੁਖ ਮਹੁਰਾ ਮਾਰਣ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ॥
दुख महुरा मारण हरि नामु ॥
Ḋukʰ mahuraa maaraṇ har naam.
Anguish is poisonous and the Lord’s Name is the antidote.
|
ਸਿਲਾ ਸੰਤੋਖ ਪੀਸਣੁ ਹਥਿ ਦਾਨੁ ॥
सिला संतोख पीसणु हथि दानु ॥
Silaa sanṫokʰ peesaṇ haṫʰ ḋaan.
Grind it up in the mortar of contentment, with the pestle of charitable giving.
|
