ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਹਉਮੈ ਜਲਤੇ ਜਲਿ ਮੁਏ ਭ੍ਰਮਿ ਆਏ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
हउमै जलते जलि मुए भ्रमि आए दूजै भाइ ॥
Ha▫umæ jalṫé jal mu▫é bʰaram aa▫é ḋoojæ bʰaa▫é.
In the flames of egotism, he is burnt to death; he wanders in doubt and the love of duality.
|
ਪੂਰੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਾਖਿ ਲੀਏ ਆਪਣੈ ਪੰਨੈ ਪਾਇ ॥
पूरै सतिगुरि राखि लीए आपणै पंनै पाइ ॥
Pooræ saṫgur raakʰ lee▫é aapṇæ pannæ paa▫é.
The Perfect True Guru saves him, making him His own.
|
ਇਹੁ ਜਗੁ ਜਲਤਾ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
इहु जगु जलता नदरी आइआ गुर कै सबदि सुभाइ ॥
Ih jag jalṫaa naḋree aa▫i▫aa gur kæ sabaḋ subʰaa▫é.
This world is burning; through the Sublime Word of the Guru’s Shabad, this comes to be seen.
|
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਸੇ ਸੀਤਲ ਭਏ ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਕਮਾਇ ॥੧॥
सबदि रते से सीतल भए नानक सचु कमाइ ॥१॥
Sabaḋ raṫé sé seeṫal bʰa▫é Naanak sach kamaa▫é. ||1||
Those who are attuned to the Shabad are cooled and soothed; O Nanak! They practice Truth. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਸਫਲਿਓ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਧੰਨੁ ਜਨਮੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥
सफलिओ सतिगुरु सेविआ धंनु जनमु परवाणु ॥
Safli▫o saṫgur sévi▫aa ḋʰan janam parvaaṇ.
Service to the True Guru is fruitful and rewarding; blessed and acceptable is such a life.
|
ਜਿਨਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਜੀਵਦਿਆ ਮੁਇਆ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸੇਈ ਪੁਰਖ ਸੁਜਾਣ ॥
जिना सतिगुरु जीवदिआ मुइआ न विसरै सेई पुरख सुजाण ॥
Jinaa saṫgur jeevḋi▫aa mu▫i▫aa na visræ sé▫ee purakʰ sujaaṇ.
Those who do not forget the True Guru, in life and in death, are truly wise people.
|
ਕੁਲੁ ਉਧਾਰੇ ਆਪਣਾ ਸੋ ਜਨੁ ਹੋਵੈ ਪਰਵਾਣੁ ॥
कुलु उधारे आपणा सो जनु होवै परवाणु ॥
Kul uḋʰaaré aapṇaa so jan hovæ parvaaṇ.
Their families are saved, and they are approved by the Lord.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਮੁਏ ਜੀਵਦੇ ਪਰਵਾਣੁ ਹਹਿ ਮਨਮੁਖ ਜਨਮਿ ਮਰਾਹਿ ॥
गुरमुखि मुए जीवदे परवाणु हहि मनमुख जनमि मराहि ॥
Gurmukʰ mu▫é jeevḋé parvaaṇ hėh manmukʰ janam maraahi.
The Gurmukhs are approved in death as in life, while the self-willed Manmukhs continue the cycle of birth and death.
|
ਨਾਨਕ ਮੁਏ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਜਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਿ ॥੨॥
नानक मुए न आखीअहि जि गुर कै सबदि समाहि ॥२॥
Naanak mu▫é na aakʰee▫ahi jė gur kæ sabaḋ samaahi. ||2||
O Nanak! They are not described as dead, who are absorbed in the Word of the Guru’s Shabad. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸੇਵਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ॥
हरि पुरखु निरंजनु सेवि हरि नामु धिआईऐ ॥
Har purakʰ niranjan sév har naam ḋʰi▫aa▫ee▫æ.
Serve the Immaculate Lord God, and meditate on the Lord’s Name.
|
ਸਤਸੰਗਤਿ ਸਾਧੂ ਲਗਿ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈਐ ॥
सतसंगति साधू लगि हरि नामि समाईऐ ॥
Saṫsangaṫ saaḋʰoo lag har naam samaa▫ee▫æ.
Join the Society of the Holy Saints, and be absorbed in the Lord’s Name.
|
ਹਰਿ ਤੇਰੀ ਵਡੀ ਕਾਰ ਮੈ ਮੂਰਖ ਲਾਈਐ ॥
हरि तेरी वडी कार मै मूरख लाईऐ ॥
Har ṫéree vadee kaar mæ moorakʰ laa▫ee▫æ.
O Lord, glorious and great is service to You; I am so foolish -
|
ਹਉ ਗੋਲਾ ਲਾਲਾ ਤੁਧੁ ਮੈ ਹੁਕਮੁ ਫੁਰਮਾਈਐ ॥
हउ गोला लाला तुधु मै हुकमु फुरमाईऐ ॥
Ha▫o golaa laalaa ṫuḋʰ mæ hukam furmaa▫ee▫æ.
I am Your servant and slave; command me, according to Your Will.
|
ਹਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਮਾਵਾ ਜਿ ਗੁਰਿ ਸਮਝਾਈਐ ॥੨॥
हउ गुरमुखि कार कमावा जि गुरि समझाईऐ ॥२॥
Ha▫o gurmukʰ kaar kamaavaa jė gur samjaa▫ee▫æ. ||2||
As Gurmukh, I shall serve You, as Guru has instructed me. ||2||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਜਿ ਕਰਤੈ ਆਪਿ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥
पूरबि लिखिआ कमावणा जि करतै आपि लिखिआसु ॥
Poorab likʰi▫aa kamaavaṇaa jė karṫæ aap likʰi▫aas.
He acts according to preordained destiny, written by the Creator Himself.
|
ਮੋਹ ਠਗਉਲੀ ਪਾਈਅਨੁ ਵਿਸਰਿਆ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
मोह ठगउली पाईअनु विसरिआ गुणतासु ॥
Moh tʰag▫ulee paa▫ee▫an visri▫aa guṇṫaas.
Emotional attachment has drugged him, and he has forgotten the Lord, the treasure of virtue.
|
ਮਤੁ ਜਾਣਹੁ ਜਗੁ ਜੀਵਦਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮੁਇਆਸੁ ॥
मतु जाणहु जगु जीवदा दूजै भाइ मुइआसु ॥
Maṫ jaaṇhu jag jeevḋaa ḋoojæ bʰaa▫é mu▫i▫aas.
don’t think that he is alive in the world - he is dead, through the love of duality.
|
ਜਿਨੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਸੇ ਬਹਣਿ ਨ ਮਿਲਨੀ ਪਾਸਿ ॥
जिनी गुरमुखि नामु न चेतिओ से बहणि न मिलनी पासि ॥
Jinee gurmukʰ naam na chéṫi▫o sé bahaṇ na milnee paas.
Those who do not meditate on the Lord, as Gurmukh, are not permitted to sit near the Lord.
|
ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਬਹੁ ਅਤਿ ਘਣਾ ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਨ ਸਾਥਿ ਕੋਈ ਜਾਸਿ ॥
दुखु लागा बहु अति घणा पुतु कलतु न साथि कोई जासि ॥
Ḋukʰ laagaa baho aṫ gʰaṇaa puṫ kalaṫ na saaṫʰ ko▫ee jaas.
They suffer the most horrible pain and suffering, and neither their sons nor their wives go along with them.
|
ਲੋਕਾ ਵਿਚਿ ਮੁਹੁ ਕਾਲਾ ਹੋਆ ਅੰਦਰਿ ਉਭੇ ਸਾਸ ॥
लोका विचि मुहु काला होआ अंदरि उभे सास ॥
Lokaa vich muhu kaalaa ho▫aa anḋar ubʰé saas.
Their faces are blackened among men, and they sigh in deep regret.
|
ਮਨਮੁਖਾ ਨੋ ਕੋ ਨ ਵਿਸਹੀ ਚੁਕਿ ਗਇਆ ਵੇਸਾਸੁ ॥
मनमुखा नो को न विसही चुकि गइआ वेसासु ॥
Manmukʰaa no ko na vishee chuk ga▫i▫aa vésaas.
No one places any reliance in the self-willed Manmukhs; trust in them is lost.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਾ ਨੋ ਸੁਖੁ ਅਗਲਾ ਜਿਨਾ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮ ਨਿਵਾਸੁ ॥੧॥
नानक गुरमुखा नो सुखु अगला जिना अंतरि नाम निवासु ॥१॥
Naanak gurmukʰaa no sukʰ aglaa jinaa anṫar naam nivaas. ||1||
O Nanak! The Gurmukhs live in absolute peace; the Naam, the Name of the Lord, abides within them. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਸੇ ਸੈਣ ਸੇ ਸਜਣਾ ਜਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਹਿ ਸੁਭਾਇ ॥
से सैण से सजणा जि गुरमुखि मिलहि सुभाइ ॥
Sé sæṇ sé sajṇaa jė gurmukʰ milėh subʰaa▫é.
They alone are relatives, and they alone are friends, who, as Gurmukh, join together in love.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕਾ ਭਾਣਾ ਅਨਦਿਨੁ ਕਰਹਿ ਸੇ ਸਚਿ ਰਹੇ ਸਮਾਇ ॥
सतिगुर का भाणा अनदिनु करहि से सचि रहे समाइ ॥
Saṫgur kaa bʰaaṇaa an▫ḋin karahi sé sach rahé samaa▫é.
Night and day, they act according to the True Guru’s Will; they remain absorbed in the True Name.
|
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਲਗੇ ਸਜਣ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਜਿ ਅਭਿਮਾਨੁ ਕਰਹਿ ਵੇਕਾਰ ॥
दूजै भाइ लगे सजण न आखीअहि जि अभिमानु करहि वेकार ॥
Ḋoojæ bʰaa▫é lagé sajaṇ na aakʰee▫ahi jė abʰimaan karahi vékaar.
Those who are attached to the love of duality are not called friends; they practice egotism and corruption.
|
ਮਨਮੁਖ ਆਪ ਸੁਆਰਥੀ ਕਾਰਜੁ ਨ ਸਕਹਿ ਸਵਾਰਿ ॥
मनमुख आप सुआरथी कारजु न सकहि सवारि ॥
Manmukʰ aap su▫aarṫʰee kaaraj na sakahi savaar.
The self-willed Manmukhs are selfish; they cannot resolve anyone’s affairs.
|
ਨਾਨਕ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਕਮਾਵਣਾ ਕੋਇ ਨ ਮੇਟਣਹਾਰੁ ॥੨॥
नानक पूरबि लिखिआ कमावणा कोइ न मेटणहारु ॥२॥
Naanak poorab likʰi▫aa kamaavaṇaa ko▫é na métaṇhaar. ||2||
O Nanak! They act according to their preordained destiny; no one can erase it. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਆਪਿ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
तुधु आपे जगतु उपाइ कै आपि खेलु रचाइआ ॥
Ṫuḋʰ aapé jagaṫ upaa▫é kæ aap kʰél rachaa▫i▫aa.
You Yourself created the world, and You Yourself arranged the play of it.
|
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਆਪਿ ਸਿਰਜਿਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
त्रै गुण आपि सिरजिआ माइआ मोहु वधाइआ ॥
Ṫaræ guṇ aap sirji▫aa maa▫i▫aa moh vaḋʰaa▫i▫aa.
You Yourself created the three qualities, and fostered emotional attachment to Maya.
|
ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਲੇਖਾ ਮੰਗੀਐ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਇਆ ॥
विचि हउमै लेखा मंगीऐ फिरि आवै जाइआ ॥
vich ha▫umæ lékʰaa mangee▫æ fir aavæ jaa▫i▫aa.
He is called to account for his deeds done in egotism; he continues coming and going in reincarnation.
|
ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਸੇ ਗੁਰਿ ਸਮਝਾਇਆ ॥
जिना हरि आपि क्रिपा करे से गुरि समझाइआ ॥
Jinaa har aap kirpaa karé sé gur samjʰaa▫i▫aa.
The Guru instructs those whom the Lord Himself blesses with Grace.
|
ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਸਦਾ ਸਦਾ ਘੁਮਾਇਆ ॥੩॥
बलिहारी गुर आपणे सदा सदा घुमाइआ ॥३॥
Balihaaree gur aapṇé saḋaa saḋaa gʰumaa▫i▫aa. ||3||
I am a sacrifice to my Guru; forever and ever, I am a sacrifice to Him. ||3||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਜਿਨਿ ਵਿਣੁ ਦੰਤਾ ਜਗੁ ਖਾਇਆ ॥
माइआ ममता मोहणी जिनि विणु दंता जगु खाइआ ॥
Maa▫i▫aa mamṫaa mohṇee jin viṇ ḋanṫaa jag kʰaa▫i▫aa.
The love of Maya is enticing; without teeth, it has eaten up the world.
|
ਮਨਮੁਖ ਖਾਧੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਜਿਨੀ ਸਚਿ ਨਾਮਿ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥
मनमुख खाधे गुरमुखि उबरे जिनी सचि नामि चितु लाइआ ॥
Manmukʰ kʰaaḋʰé gurmukʰ ubré jinee sach naam chiṫ laa▫i▫aa.
The self-willed Manmukhs are eaten away, while the Gurmukhs are saved; they focus their consciousness on the True Name.
|
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜਗੁ ਕਮਲਾ ਫਿਰੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ॥
बिनु नावै जगु कमला फिरै गुरमुखि नदरी आइआ ॥
Bin naavæ jag kamlaa firæ gurmukʰ naḋree aa▫i▫aa.
Without the Name, the world wanders around insane; the Gurmukhs come to see this.
|
