ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਸਭਿ ਭਰਮਦੇ ਨਿਤ ਜਗਿ ਤੋਟਾ ਸੈਸਾਰਿ ॥
विणु नावै सभि भरमदे नित जगि तोटा सैसारि ॥
viṇ naavæ sabʰ bʰaramḋé niṫ jag ṫotaa sæsaar.
Without the Name of the Lord, everyone wanders around the world, losing.
|
ਮਨਮੁਖਿ ਕਰਮ ਕਮਾਵਣੇ ਹਉਮੈ ਅੰਧੁ ਗੁਬਾਰੁ ॥
मनमुखि करम कमावणे हउमै अंधु गुबारु ॥
Manmukʰ karam kamaavṇé ha▫umæ anḋʰ gubaar.
The self-willed Manmukhs do their deeds in the pitch black darkness of egotism.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵਣਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧॥
गुरमुखि अमृतु पीवणा नानक सबदु वीचारि ॥१॥
Gurmukʰ amriṫ peevṇaa Naanak sabaḋ veechaar. ||1||
The Gurmukhs drink the Ambrosial Nectar, O Nanak! Contemplating the Word of the Shabad. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਸਹਜੇ ਜਾਗੈ ਸਹਜੇ ਸੋਵੈ ॥
सहजे जागै सहजे सोवै ॥
Sėhjé jaagæ sėhjé sovæ.
He wakes in peace, and he sleeps in peace.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਅਨਦਿਨੁ ਉਸਤਤਿ ਹੋਵੈ ॥
गुरमुखि अनदिनु उसतति होवै ॥
Gurmukʰ an▫ḋin usṫaṫ hovæ.
The Gurmukh praises the Lord night and day.
|
ਮਨਮੁਖ ਭਰਮੈ ਸਹਸਾ ਹੋਵੈ ॥
मनमुख भरमै सहसा होवै ॥
Manmukʰ bʰarmæ sahsaa hovæ.
The self-willed Manmukh remains deluded by his doubts.
|
ਅੰਤਰਿ ਚਿੰਤਾ ਨੀਦ ਨ ਸੋਵੈ ॥
अंतरि चिंता नीद न सोवै ॥
Anṫar chinṫaa neeḋ na sovæ.
He is filled with anxiety, and he cannot even sleep.
|
ਗਿਆਨੀ ਜਾਗਹਿ ਸਵਹਿ ਸੁਭਾਇ ॥
गिआनी जागहि सवहि सुभाइ ॥
Gi▫aanee jaagėh savėh subʰaa▫é.
The spiritually wise wake and sleep in peace.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤਿਆ ਬਲਿ ਜਾਉ ॥੨॥
नानक नामि रतिआ बलि जाउ ॥२॥
Naanak naam raṫi▫aa bal jaa▫o. ||2||
Nanak is a sacrifice to those who are imbued with the Naam, the Name of the Lord. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਸੇ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਜੋ ਹਰਿ ਰਤਿਆ ॥
से हरि नामु धिआवहि जो हरि रतिआ ॥
Sé har naam ḋʰi▫aavahi jo har raṫi▫aa.
They alone meditate on the Lord’s Name, who are imbued with the Lord.
|
ਹਰਿ ਇਕੁ ਧਿਆਵਹਿ ਇਕੁ ਇਕੋ ਹਰਿ ਸਤਿਆ ॥
हरि इकु धिआवहि इकु इको हरि सतिआ ॥
Har ik ḋʰi▫aavahi ik iko har saṫi▫aa.
They meditate on the One Lord; the One and Only Lord is True.
|
ਹਰਿ ਇਕੋ ਵਰਤੈ ਇਕੁ ਇਕੋ ਉਤਪਤਿਆ ॥
हरि इको वरतै इकु इको उतपतिआ ॥
Har iko varṫæ ik iko uṫpaṫi▫aa.
The One Lord is pervading everywhere; the One Lord created the Universe.
|
ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਹਿ ਤਿਨ ਡਰੁ ਸਟਿ ਘਤਿਆ ॥
जो हरि नामु धिआवहि तिन डरु सटि घतिआ ॥
Jo har naam ḋʰi▫aavahi ṫin dar sat gʰaṫi▫aa.
Those who meditate on the Lord’s Name, cast out their fears.
|
ਗੁਰਮਤੀ ਦੇਵੈ ਆਪਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ॥੯॥
गुरमती देवै आपि गुरमुखि हरि जपिआ ॥९॥
Gurmaṫee ḋévæ aap gurmukʰ har japi▫aa. ||9||
The Lord Himself blesses them with Guru’s Instruction; the Gurmukh meditates on the Lord. ||9||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨੁ ਨ ਆਇਓ ਜਿਤੁ ਕਿਛੁ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥
अंतरि गिआनु न आइओ जितु किछु सोझी पाइ ॥
Anṫar gi▫aan na aa▫i▫o jiṫ kichʰ sojʰee paa▫é.
Spiritual wisdom, which would bring understanding, does not enter into his mind.
|
ਵਿਣੁ ਡਿਠਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥
विणु डिठा किआ सालाहीऐ अंधा अंधु कमाइ ॥
viṇ ditʰaa ki▫aa salaahee▫æ anḋʰaa anḋʰ kamaa▫é.
Without seeing, how can he praise the Lord? The blind act in blindness.
|
ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੀਐ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥੧॥
नानक सबदु पछाणीऐ नामु वसै मनि आइ ॥१॥
Naanak sabaḋ pachʰaaṇee▫æ naam vasæ man aa▫é. ||1||
O Nanak! When one realizes the Word of the Shabad, then the Naam comes to abide in the mind. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਇਕਾ ਬਾਣੀ ਇਕੁ ਗੁਰੁ ਇਕੋ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
इका बाणी इकु गुरु इको सबदु वीचारि ॥
Ikaa baṇee ik gur iko sabaḋ veechaar.
There is One Bani; there is One Guru; there is one Shabad to contemplate.
|
ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਹਟੁ ਸਚੁ ਰਤਨੀ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰ ॥
सचा सउदा हटु सचु रतनी भरे भंडार ॥
Sachaa sa▫uḋaa hat sach raṫnee bʰaré bʰandaar.
True is the merchandise, and true is the shop; the warehouses are overflowing with jewels.
|
ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਪਾਈਅਨਿ ਜੇ ਦੇਵੈ ਦੇਵਣਹਾਰੁ ॥
गुर किरपा ते पाईअनि जे देवै देवणहारु ॥
Gur kirpaa ṫé paa▫ee▫an jé ḋévæ ḋévaṇhaar.
By Guru’s Grace, they are obtained, if the Great Giver gives them.
|
ਸਚਾ ਸਉਦਾ ਲਾਭੁ ਸਦਾ ਖਟਿਆ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
सचा सउदा लाभु सदा खटिआ नामु अपारु ॥
Sachaa sa▫uḋaa laabʰ saḋaa kʰati▫aa naam apaar.
Dealing in this true merchandise, one earns the profit of the incomparable Naam.
|
ਵਿਖੁ ਵਿਚਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪ੍ਰਗਟਿਆ ਕਰਮਿ ਪੀਆਵਣਹਾਰੁ ॥
विखु विचि अमृतु प्रगटिआ करमि पीआवणहारु ॥
vikʰ vich amriṫ pargati▫aa karam pee▫aavaṇhaar.
In the midst of poison, the Ambrosial Nectar is revealed; by His Mercy, one drinks it in.
|
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਲਾਹੀਐ ਧੰਨੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥੨॥
नानक सचु सलाहीऐ धंनु सवारणहारु ॥२॥
Naanak sach salaahee▫æ ḋʰan savaaraṇhaar. ||2||
O Nanak! Praise the True Lord; blessed is the Creator, the Embellisher. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਵਰਤੈ ਸਚੁ ਨ ਭਾਵਈ ॥
जिना अंदरि कूड़ु वरतै सचु न भावई ॥
Jinaa anḋar kooṛ varṫæ sach na bʰaav▫ee.
Those who are permeated by falsehood, do not love the Truth.
|
ਜੇ ਕੋ ਬੋਲੈ ਸਚੁ ਕੂੜਾ ਜਲਿ ਜਾਵਈ ॥
जे को बोलै सचु कूड़ा जलि जावई ॥
Jé ko bolæ sach kooṛaa jal jaav▫ee.
If someone speaks the Truth, falsehood is burnt away.
|
ਕੂੜਿਆਰੀ ਰਜੈ ਕੂੜਿ ਜਿਉ ਵਿਸਟਾ ਕਾਗੁ ਖਾਵਈ ॥
कूड़िआरी रजै कूड़ि जिउ विसटा कागु खावई ॥
Kʰooṛi▫aaree rajæ kooṛ ji▫o vistaa kaag kʰaav▫ee.
The false are satisfied by falsehood, like the crows who eat manure.
|
ਜਿਸੁ ਹਰਿ ਹੋਇ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਸੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵਈ ॥
जिसु हरि होइ क्रिपालु सो नामु धिआवई ॥
Jis har ho▫é kirpaal so naam ḋʰi▫aava▫ee.
When the Lord grants His Grace, then one meditates on the Naam, the Name of the Lord.
|
ਹਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਅਰਾਧਿ ਕੂੜੁ ਪਾਪੁ ਲਹਿ ਜਾਵਈ ॥੧੦॥
हरि गुरमुखि नामु अराधि कूड़ु पापु लहि जावई ॥१०॥
Har gurmukʰ naam araaḋʰ kooṛ paap lėh jaav▫ee. ||10||
As Gurmukh, worship the Lord’s Name in adoration; fraud and sin shall disappear. ||10||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਸੇਖਾ ਚਉਚਕਿਆ ਚਉਵਾਇਆ ਏਹੁ ਮਨੁ ਇਕਤੁ ਘਰਿ ਆਣਿ ॥
सेखा चउचकिआ चउवाइआ एहु मनु इकतु घरि आणि ॥
Sékʰaa cha▫uchaki▫aa cha▫uvaa▫i▫aa éhu man ikaṫ gʰar aaṇ.
O Shaykh, you wander in the four directions, blown by the four winds; bring your mind back to the home of the One Lord.
|
ਏਹੜ ਤੇਹੜ ਛਡਿ ਤੂ ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੁ ॥
एहड़ तेहड़ छडि तू गुर का सबदु पछाणु ॥
Éhaṛ ṫéhaṛ chʰad ṫoo gur kaa sabaḋ pachʰaaṇ.
Renounce your petty arguments, and realize the Word of the Guru’s Shabad.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਅਗੈ ਢਹਿ ਪਉ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣੈ ਜਾਣੁ ॥
सतिगुर अगै ढहि पउ सभु किछु जाणै जाणु ॥
Saṫgur agæ dʰėh pa▫o sabʰ kichʰ jaaṇæ jaaṇ.
Bow in humble respect before the True Guru; He is the Knower who knows everything.
|
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਜਲਾਇ ਤੂ ਹੋਇ ਰਹੁ ਮਿਹਮਾਣੁ ॥
आसा मनसा जलाइ तू होइ रहु मिहमाणु ॥
Aasaa mansaa jalaa▫é ṫoo ho▫é rahu mihmaaṇ.
Burn away your hopes and desires, and live like a guest in this world.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕੈ ਭਾਣੈ ਭੀ ਚਲਹਿ ਤਾ ਦਰਗਹ ਪਾਵਹਿ ਮਾਣੁ ॥
सतिगुर कै भाणै भी चलहि ता दरगह पावहि माणु ॥
Saṫgur kæ bʰaaṇæ bʰee chalėh ṫaa ḋargėh paavahi maaṇ.
If you walk in harmony with the True Guru’s Will, then you shall be honored in the Court of the Lord.
|
ਨਾਨਕ ਜਿ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਨੀ ਤਿਨ ਧਿਗੁ ਪੈਨਣੁ ਧਿਗੁ ਖਾਣੁ ॥੧॥
नानक जि नामु न चेतनी तिन धिगु पैनणु धिगु खाणु ॥१॥
Naanak jė naam na chéṫnee ṫin ḋʰig pænaṇ ḋʰig kʰaaṇ. ||1||
O Nanak! Those who do not contemplate the Naam, the Name of the Lord - cursed are their clothes, and cursed is their food. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਹਰਿ ਗੁਣ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਕੀਮਤਿ ਕਹਣੁ ਨ ਜਾਇ ॥
हरि गुण तोटि न आवई कीमति कहणु न जाइ ॥
Har guṇ ṫot na aavee keemaṫ kahaṇ na jaa▫é.
There is no end to the Lord’s Glorious Praises; His worth cannot be described.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਵਹਿ ਗੁਣ ਮਹਿ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੨॥
नानक गुरमुखि हरि गुण रवहि गुण महि रहै समाइ ॥२॥
Naanak gurmukʰ har guṇ ravėh guṇ mėh rahæ samaa▫é. ||2||
O Nanak! The Gurmukhs chant the Glorious Praises of the Lord; they are absorbed in His Glorious Virtues. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਹਰਿ ਚੋਲੀ ਦੇਹ ਸਵਾਰੀ ਕਢਿ ਪੈਧੀ ਭਗਤਿ ਕਰਿ ॥
हरि चोली देह सवारी कढि पैधी भगति करि ॥
Har cholee ḋéh savaaree kadʰ pæḋʰee bʰagaṫ kar.
The Lord has adorned the coat of the body; He has embroidered it with devotional worship.
|
ਹਰਿ ਪਾਟੁ ਲਗਾ ਅਧਿਕਾਈ ਬਹੁ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਾਤਿ ਕਰਿ ॥
हरि पाटु लगा अधिकाई बहु बहु बिधि भाति करि ॥
Har paat lagaa aḋʰikaa▫ee baho baho biḋʰ bʰaaṫ kar.
The Lord has woven His silk into it, in so many ways and fashions.
|
ਕੋਈ ਬੂਝੈ ਬੂਝਣਹਾਰਾ ਅੰਤਰਿ ਬਿਬੇਕੁ ਕਰਿ ॥
कोई बूझै बूझणहारा अंतरि बिबेकु करि ॥
Ko▫ee boojʰæ boojʰaṇhaaraa anṫar bibék kar.
How rare is that man of understanding, who understands, and deliberates within.
|
ਸੋ ਬੂਝੈ ਏਹੁ ਬਿਬੇਕੁ ਜਿਸੁ ਬੁਝਾਏ ਆਪਿ ਹਰਿ ॥
सो बूझै एहु बिबेकु जिसु बुझाए आपि हरि ॥
So boojʰæ éhu bibék jis bujʰaa▫é aap har.
He alone understands these deliberations, whom the Lord Himself inspires to understand.
|
ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਵਿਚਾਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਸਤਿ ਹਰਿ ॥੧੧॥
जनु नानकु कहै विचारा गुरमुखि हरि सति हरि ॥११॥
Jan Naanak kahæ vichaaraa gurmukʰ har saṫ har. ||11||
Poor servant Nanak speaks: the Gurmukhs know the Lord, the Lord is True. ||11||
|
