ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ धनासरी महला १ ॥ Ḋʰanaasree mėhlaa 1. Dhanaasaree, First Mehl: ਜੀਵਾ ਤੇਰੈ ਨਾਇ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ਹੈ ਜੀਉ ॥ जीवा तेरै नाइ मनि आनंदु है जीउ ॥ Jeevaa ṫéræ naa▫é man aananḋ hæ jee▫o. I live by Your Name; my mind is in ecstasy, Lord. ਗੁਰ ਗਿਆਨੁ ਅਪਾਰਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ਜਿਨਿ ਸਿਰਜੀ ਤਿਨਿ ਗੋਈ ॥ गुर गिआनु अपारा सिरजणहारा जिनि सिरजी तिनि गोई ॥ Gur gi▫aan apaaraa sirjaṇhaaraa jin sirjee ṫin go▫ee. Infinite is the spiritual wisdom imparted by the Guru. The Creator Lord who created, shall also destroy. ਸਾਚੋ ਸਾਚਾ ਨਾਉ ਗੁਣ ਗੋਵਿੰਦੁ ਹੈ ਜੀਉ ॥ साचो साचा नाउ गुण गोविंदु है जीउ ॥ Saacho saachaa naa▫o guṇ govinḋ hæ jee▫o. True is the Name of the True Lord. Glorious are the Praises of the Lord of the Universe. ਪਰਵਾਣਾ ਆਇਆ ਹੁਕਮਿ ਪਠਾਇਆ ਫੇਰਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥ परवाणा आइआ हुकमि पठाइआ फेरि न सकै कोई ॥ Parvaaṇaa aa▫i▫aa hukam patʰaa▫i▫aa fér na sakæ ko▫ee. The call of death is sent out by the Lord’s Command; no one can challenge it. ਆਪੇ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਲੇਖੈ ਆਪੇ ਸੁਰਤਿ ਬੁਝਾਈ ॥ आपे करि वेखै सिरि सिरि लेखै आपे सुरति बुझाई ॥ Aapé kar vékʰæ sir sir lékʰæ aapé suraṫ bujʰaa▫ee. He Himself creates, and watches; His written command is above each and every head. He Himself imparts understanding and awareness. ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਜੀਵਾ ਸਚੀ ਨਾਈ ॥੧॥ नानक साहिबु अगम अगोचरु जीवा सची नाई ॥१॥ Naanak saahib agam agochar jeevaa sachee naa▫ee. ||1|| O Nanak! The Lord Master is inaccessible and unfathomable; I live by His True Name. ||1|| ਤੁਮ ਸਰਿ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ਆਇਆ ਜਾਇਸੀ ਜੀਉ ॥ तुम सरि अवरु न कोइ आइआ जाइसी जीउ ॥ Ṫum sar avar na ko▫é aa▫i▫aa jaa▫isee jee▫o. No one can compare to You, Lord; all come and go. ਹੁਕਮੀ ਹੋਇ ਨਿਬੇੜੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਸੀ ਜੀਉ ॥ हुकमी होइ निबेड़ु भरमु चुकाइसी जीउ ॥ Hukmee ho▫é nibéṛ bʰaram chukaa▫isee jee▫o. By Your Command, the account is settled, and doubt is dispelled. ਗੁਰੁ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਏ ਅਕਥੁ ਕਹਾਏ ਸਚ ਮਹਿ ਸਾਚੁ ਸਮਾਣਾ ॥ गुरु भरमु चुकाए अकथु कहाए सच महि साचु समाणा ॥ Gur bʰaram chukaa▫é akaṫʰ kahaa▫é sach mėh saach samaaṇaa. The Guru dispels doubt, and makes us speak the Unspoken Speech; the true ones are absorbed into Truth. ਆਪਿ ਉਪਾਏ ਆਪਿ ਸਮਾਏ ਹੁਕਮੀ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਾ ॥ आपि उपाए आपि समाए हुकमी हुकमु पछाणा ॥ Aap upaa▫é aap samaa▫é hukmee hukam pachʰaaṇaa. He Himself creates, and He Himself destroys; I accept the Command of the Commander Lord. ਸਚੀ ਵਡਿਆਈ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈ ਤੂ ਮਨਿ ਅੰਤਿ ਸਖਾਈ ॥ सची वडिआई गुर ते पाई तू मनि अंति सखाई ॥ Sachee vadi▫aa▫ee gur ṫé paa▫ee ṫoo man anṫ sakʰaa▫ee. True greatness comes from the Guru; You alone are the mind’s companion in the end. ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਨਾਮਿ ਤੇਰੈ ਵਡਿਆਈ ॥੨॥ नानक साहिबु अवरु न दूजा नामि तेरै वडिआई ॥२॥ Naanak saahib avar na ḋoojaa naam ṫéræ vadi▫aa▫ee. ||2|| O Nanak! There is no other than the Lord and Master; greatness comes from Your Name. ||2|| ਤੂ ਸਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ਅਲਖ ਸਿਰੰਦਿਆ ਜੀਉ ॥ तू सचा सिरजणहारु अलख सिरंदिआ जीउ ॥ Ṫoo sachaa sirjaṇhaar alakʰ siranḋi▫aa jee▫o. You are the True Creator Lord, the unknowable Maker. ਏਕੁ ਸਾਹਿਬੁ ਦੁਇ ਰਾਹ ਵਾਦ ਵਧੰਦਿਆ ਜੀਉ ॥ एकु साहिबु दुइ राह वाद वधंदिआ जीउ ॥ Ék saahib ḋu▫é raah vaaḋ vaḋʰanḋi▫aa jee▫o. There is only the One Lord and Master, but there are two paths, by which conflict increases. ਦੁਇ ਰਾਹ ਚਲਾਏ ਹੁਕਮਿ ਸਬਾਏ ਜਨਮਿ ਮੁਆ ਸੰਸਾਰਾ ॥ दुइ राह चलाए हुकमि सबाए जनमि मुआ संसारा ॥ Ḋu▫é raah chalaa▫é hukam sabaa▫é janam mu▫aa sansaaraa. All follow these two paths, by the Hukam of the Lord’s Command; the world is born, only to die. ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਨਾਹੀ ਕੋ ਬੇਲੀ ਬਿਖੁ ਲਾਦੀ ਸਿਰਿ ਭਾਰਾ ॥ नाम बिना नाही को बेली बिखु लादी सिरि भारा ॥ Naam binaa naahee ko bélee bikʰ laaḋee sir bʰaaraa. Without the Naam, the Name of the Lord, the mortal has no friend at all; he carries loads of sin on his head. ਹੁਕਮੀ ਆਇਆ ਹੁਕਮੁ ਨ ਬੂਝੈ ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰਾ ॥ हुकमी आइआ हुकमु न बूझै हुकमि सवारणहारा ॥ Hukmee aa▫i▫aa hukam na boojʰæ hukam savaaraṇhaaraa. By the Hukam of the Lord’s Command, he comes, but he does not understand this Hukam; the Lord’s Hukam is the Embellisher. ਨਾਨਕ ਸਾਹਿਬੁ ਸਬਦਿ ਸਿਞਾਪੈ ਸਾਚਾ ਸਿਰਜਣਹਾਰਾ ॥੩॥ नानक साहिबु सबदि सिञापै साचा सिरजणहारा ॥३॥ Naanak saahib sabaḋ siñaapæ saachaa sirjaṇhaaraa. ||3|| O Nanak! Through the Shabad, the Word of the Lord and Master, the True Creator Lord is realized. ||3|| ਭਗਤ ਸੋਹਹਿ ਦਰਵਾਰਿ ਸਬਦਿ ਸੁਹਾਇਆ ਜੀਉ ॥ भगत सोहहि दरवारि सबदि सुहाइआ जीउ ॥ Bʰagaṫ sohėh ḋarvaar sabaḋ suhaa▫i▫aa jee▫o. Your devotees look beautiful in Your Court, embellished with the Shabad. ਬੋਲਹਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਣਿ ਰਸਨ ਰਸਾਇਆ ਜੀਉ ॥ बोलहि अमृत बाणि रसन रसाइआ जीउ ॥ Bolėh amriṫ baaṇ rasan rasaa▫i▫aa jee▫o. They chant the Ambrosial Word of His Bani, savoring it with their tongues. ਰਸਨ ਰਸਾਏ ਨਾਮਿ ਤਿਸਾਏ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਵਿਕਾਣੇ ॥ रसन रसाए नामि तिसाए गुर कै सबदि विकाणे ॥ Rasan rasaa▫é naam ṫisaa▫é gur kæ sabaḋ vikaaṇé. Savoring it with their tongues, they thirst for the Naam; they are a sacrifice to the Word of the Guru’s Shabad. ਪਾਰਸਿ ਪਰਸਿਐ ਪਾਰਸੁ ਹੋਏ ਜਾ ਤੇਰੈ ਮਨਿ ਭਾਣੇ ॥ पारसि परसिऐ पारसु होए जा तेरै मनि भाणे ॥ Paaras parsi▫æ paaras ho▫é jaa ṫéræ man bʰaaṇé. Touching the philosopher’s stone, they become the philosopher’s stone, which transforms lead into gold; O Lord, they become pleasing to your mind. ਅਮਰਾ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ਵਿਰਲਾ ਗਿਆਨ ਵੀਚਾਰੀ ॥ अमरा पदु पाइआ आपु गवाइआ विरला गिआन वीचारी ॥ Amraa paḋ paa▫i▫aa aap gavaa▫i▫aa virlaa gi▫aan veechaaree. They attain the immortal status and eradicate their self-conceit; how rare is that person, who contemplates spiritual wisdom. ਨਾਨਕ ਭਗਤ ਸੋਹਨਿ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਸਾਚੇ ਕੇ ਵਾਪਾਰੀ ॥੪॥ नानक भगत सोहनि दरि साचै साचे के वापारी ॥४॥ Naanak bʰagaṫ sohan ḋar saachæ saaché ké vaapaaree. ||4|| O Nanak! The devotees look beautiful in the Court of the True Lord; they are dealers in the Truth. ||4|| ਭੂਖ ਪਿਆਸੋ ਆਥਿ ਕਿਉ ਦਰਿ ਜਾਇਸਾ ਜੀਉ ॥ भूख पिआसो आथि किउ दरि जाइसा जीउ ॥ Bʰookʰ pi▫aaso aaṫʰ ki▫o ḋar jaa▫isaa jee▫o. I am hungry and thirsty for wealth; how will I be able to go to the Lord’s Court? ਸਤਿਗੁਰ ਪੂਛਉ ਜਾਇ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਸਾ ਜੀਉ ॥ सतिगुर पूछउ जाइ नामु धिआइसा जीउ ॥ Saṫgur poochʰa▫o jaa▫é naam ḋʰi▫aa▫isaa jee▫o. I shall go and ask the True Guru, and meditate on the Naam, the Name of the Lord. ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ਸਾਚੁ ਚਵਾਈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਾਚੁ ਪਛਾਣਾ ॥ सचु नामु धिआई साचु चवाई गुरमुखि साचु पछाणा ॥ Sach naam ḋʰi▫aa▫ee saach chavaa▫ee gurmukʰ saach pachʰaaṇaa. I meditate on the True Name, chant the True Name, and as Gurmukh, I realize the True Name. ਦੀਨਾ ਨਾਥੁ ਦਇਆਲੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣਾ ॥ दीना नाथु दइआलु निरंजनु अनदिनु नामु वखाणा ॥ Ḋeenaa naaṫʰ ḋa▫i▫aal niranjan an▫ḋin naam vakʰaaṇaa. Night and day, I chant the Name of the merciful, immaculate Lord, the Master of the poor. ਕਰਣੀ ਕਾਰ ਧੁਰਹੁ ਫੁਰਮਾਈ ਆਪਿ ਮੁਆ ਮਨੁ ਮਾਰੀ ॥ करणी कार धुरहु फुरमाई आपि मुआ मनु मारी ॥ Karṇee kaar ḋʰarahu furmaa▫ee aap mu▫aa man maaree. The Primal Lord has ordained the tasks to be done; self-conceit is overcome, and the mind is subdued.