ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ॥ मेरा मनु राता गुण रवै मनि भावै सोई ॥ Méraa man raaṫaa guṇ ravæ man bʰaavæ so▫ee. My mind is imbued with His Glorious Praises; I chant them, and He is pleasing to my mind. ਸੂਹੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥ सूही महला १ ॥ Soohee mėhlaa 1. Soohee, First Mehl: ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਸਾਚ ਕੀ ਸਾਚਾ ਸੁਖੁ ਹੋਈ ॥ गुर की पउड़ी साच की साचा सुखु होई ॥ Gur kee pa▫oṛee saach kee saachaa sukʰ ho▫ee. Truth is the ladder to the Guru; climbing up to the True Lord, peace is obtained. ਸੁਖਿ ਸਹਜਿ ਆਵੈ ਸਾਚ ਭਾਵੈ ਸਾਚ ਕੀ ਮਤਿ ਕਿਉ ਟਲੈ ॥ सुखि सहजि आवै साच भावै साच की मति किउ टलै ॥ Sukʰ sahj aavæ saach bʰaavæ saach kee maṫ ki▫o talæ. Celestial peace comes; the Truth pleases me. How could these True Teachings ever be erased? ਇਸਨਾਨੁ ਦਾਨੁ ਸੁਗਿਆਨੁ ਮਜਨੁ ਆਪਿ ਅਛਲਿਓ ਕਿਉ ਛਲੈ ॥ इसनानु दानु सुगिआनु मजनु आपि अछलिओ किउ छलै ॥ Isnaan ḋaan sugi▫aan majan aap achʰli▫o ki▫o chʰalæ. He Himself is Undeceivable; how could He ever be deceived by cleansing baths, charity, spiritual wisdom or ritual bathing? ਪਰਪੰਚ ਮੋਹ ਬਿਕਾਰ ਥਾਕੇ ਕੂੜੁ ਕਪਟੁ ਨ ਦੋਈ ॥ परपंच मोह बिकार थाके कूड़ु कपटु न दोई ॥ Parpanch moh bikaar ṫʰaaké kooṛ kapat na ḋo▫ee. Fraud, attachment and corruption are taken away, as are falsehood, hypocrisy and duality. ਮੇਰਾ ਮਨੁ ਰਾਤਾ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮਨਿ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ॥੧॥ मेरा मनु राता गुण रवै मनि भावै सोई ॥१॥ Méraa man raaṫaa guṇ ravæ man bʰaavæ so▫ee. ||1|| My mind is imbued with His Glorious Praises; I chant them, and He is pleasing to my mind. ||1|| ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਕਾਰਣੁ ਕੀਆ ॥ साहिबु सो सालाहीऐ जिनि कारणु कीआ ॥ Saahib so salaahee▫æ jin kaaraṇ kee▫aa. So, praise your Lord and Master, who created the creation. ਮੈਲੁ ਲਾਗੀ ਮਨਿ ਮੈਲਿਐ ਕਿਨੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ॥ मैलु लागी मनि मैलिऐ किनै अमृतु पीआ ॥ Mæl laagee man mæli▫æ kinæ amriṫ pee▫aa. Filth sticks to the polluted mind; how rare are those who drink the Ambrosial Nectar. ਮਥਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਆ ਇਹੁ ਮਨੁ ਦੀਆ ਗੁਰ ਪਹਿ ਮੋਲੁ ਕਰਾਇਆ ॥ मथि अमृतु पीआ इहु मनु दीआ गुर पहि मोलु कराइआ ॥ Maṫʰ amriṫ pee▫aa ih man ḋee▫aa gur pėh mol karaa▫i▫aa. Churn this Ambrosial Nectar, and drink it in; dedicate this mind to the Guru, and He will value it highly. ਆਪਨੜਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਹਜਿ ਪਛਾਤਾ ਜਾ ਮਨੁ ਸਾਚੈ ਲਾਇਆ ॥ आपनड़ा प्रभु सहजि पछाता जा मनु साचै लाइआ ॥ Aapnaṛaa parabʰ sahj pachʰaaṫaa jaa man saachæ laa▫i▫aa. I intuitively realized my God, when I linked my mind to the True Lord. ਤਿਸੁ ਨਾਲਿ ਗੁਣ ਗਾਵਾ ਜੇ ਤਿਸੁ ਭਾਵਾ ਕਿਉ ਮਿਲੈ ਹੋਇ ਪਰਾਇਆ ॥ तिसु नालि गुण गावा जे तिसु भावा किउ मिलै होइ पराइआ ॥ Ṫis naal guṇ gaavaa jé ṫis bʰaavaa ki▫o milæ ho▫é paraa▫i▫aa. I will sing the Lord’s Glorious Praises with Him, if it pleases Him; how could I meet Him by being a stranger to Him? ਸਾਹਿਬੁ ਸੋ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਨਿ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥੨॥ साहिबु सो सालाहीऐ जिनि जगतु उपाइआ ॥२॥ Saahib so salaahee▫æ jin jagaṫ upaa▫i▫aa. ||2|| So, praise your Lord and Master, who created the creation. ||2|| ਆਇ ਗਇਆ ਕੀ ਨ ਆਇਓ ਕਿਉ ਆਵੈ ਜਾਤਾ ॥ आइ गइआ की न आइओ किउ आवै जाता ॥ Aa▫é ga▫i▫aa kee na aa▫i▫o ki▫o aavæ jaaṫaa. When He comes, what else remains behind? How can there be any coming or going then? ਸਾਹਿਬ ਰੰਗਿ ਰਾਤਾ ਸਚ ਕੀ ਬਾਤਾ ਜਿਨਿ ਬਿੰਬ ਕਾ ਕੋਟੁ ਉਸਾਰਿਆ ॥ साहिब रंगि राता सच की बाता जिनि बि्मब का कोटु उसारिआ ॥ Saahib rang raaṫaa sach kee baaṫaa jin bimb kaa kot usaari▫aa. True is the speech of one who is imbued with the Love of his Lord and Master, who fashioned the body fortress from a mere bubble. ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿਉ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਰਾਤਾ ॥ प्रीतम सिउ मनु मानिआ हरि सेती राता ॥ Pareeṫam si▫o man maani▫aa har séṫee raaṫaa. When the mind is reconciled with its Beloved Lord, it is blended with Him. ਪੰਚ ਭੂ ਨਾਇਕੋ ਆਪਿ ਸਿਰੰਦਾ ਜਿਨਿ ਸਚ ਕਾ ਪਿੰਡੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥ पंच भू नाइको आपि सिरंदा जिनि सच का पिंडु सवारिआ ॥ Panch bʰoo naa▫iko aap siranḋaa jin sach kaa pind savaari▫aa. He is the Master of the five elements; He Himself is the Creator Lord. He embellished the body with Truth. ਹਮ ਅਵਗਣਿਆਰੇ ਤੂ ਸੁਣਿ ਪਿਆਰੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵੈ ਸਚੁ ਸੋਈ ॥ हम अवगणिआरे तू सुणि पिआरे तुधु भावै सचु सोई ॥ Ham avgaṇi▫aaré ṫoo suṇ pi▫aaré ṫuḋʰ bʰaavæ sach so▫ee. I am worthless; please hear me, O my Beloved! Whatever pleases You is True. ਆਵਣ ਜਾਣਾ ਨਾ ਥੀਐ ਸਾਚੀ ਮਤਿ ਹੋਈ ॥੩॥ आवण जाणा ना थीऐ साची मति होई ॥३॥ Aavaṇ jaaṇaa naa ṫʰee▫æ saachee maṫ ho▫ee. ||3|| One who is blessed with true understanding, does not come and go. ||3|| ਅੰਜਨੁ ਤੈਸਾ ਅੰਜੀਐ ਜੈਸਾ ਪਿਰ ਭਾਵੈ ॥ अंजनु तैसा अंजीऐ जैसा पिर भावै ॥ Anjan ṫæsaa anjee▫æ jæsaa pir bʰaavæ. Apply such an ointment to your eyes, which is pleasing to your Beloved. ਸਮਝੈ ਸੂਝੈ ਜਾਣੀਐ ਜੇ ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ॥ समझै सूझै जाणीऐ जे आपि जाणावै ॥ Samjʰæ soojʰæ jaaṇee▫æ jé aap jaaṇaavæ. I realize, understand and know Him, only if He Himself causes me to know Him. ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵੈ ਆਪੇ ਮਨੂਆ ਲੇਵਏ ॥ आपि जाणावै मारगि पावै आपे मनूआ लेवए ॥ Aap jaaṇaavæ maarag paavæ aapé manoo▫aa lév▫é. He Himself shows me the Way, and He Himself leads me to it, attracting my mind. ਕਰਮ ਸੁਕਰਮ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਕਉਣ ਅਭੇਵਏ ॥ करम सुकरम कराए आपे कीमति कउण अभेवए ॥ Karam sukaram karaa▫é aapé keemaṫ ka▫uṇ abʰéva▫é. He Himself causes us to do good and bad deeds; who can know the value of the Mysterious Lord? ਤੰਤੁ ਮੰਤੁ ਪਾਖੰਡੁ ਨ ਜਾਣਾ ਰਾਮੁ ਰਿਦੈ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ॥ तंतु मंतु पाखंडु न जाणा रामु रिदै मनु मानिआ ॥ Ṫanṫ manṫ pakʰand na jaaṇaa raam riḋæ man maani▫aa. I know nothing of Tantric spells, magical mantras and hypocritical rituals; enshrining the Lord within my heart, my mind is satisfied. ਅੰਜਨੁ ਨਾਮੁ ਤਿਸੈ ਤੇ ਸੂਝੈ ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਜਾਨਿਆ ॥੪॥ अंजनु नामु तिसै ते सूझै गुर सबदी सचु जानिआ ॥४॥ Anjan naam ṫisæ ṫé soojʰæ gur sabḋee sach jaani▫aa. ||4|| The ointment of the Naam, the Name of the Lord, is only understood by one who realizes the Lord, through the Word of the Guru’s Shabad. ||4|| ਸਾਜਨ ਹੋਵਨਿ ਆਪਣੇ ਕਿਉ ਪਰ ਘਰ ਜਾਹੀ ॥ साजन होवनि आपणे किउ पर घर जाही ॥ Saajan hovan aapṇé ki▫o par gʰar jaahee. I have my own friends; why should I go to the home of a stranger? ਸਾਜਨ ਰਾਤੇ ਸਚ ਕੇ ਸੰਗੇ ਮਨ ਮਾਹੀ ॥ साजन राते सच के संगे मन माही ॥ Saajan raaṫé sach ké sangé man maahee. My friends are imbued with the True Lord; He is with them, in their minds. ਮਨ ਮਾਹਿ ਸਾਜਨ ਕਰਹਿ ਰਲੀਆ ਕਰਮ ਧਰਮ ਸਬਾਇਆ ॥ मन माहि साजन करहि रलीआ करम धरम सबाइआ ॥ Man maahi saajan karahi ralee▫aa karam ḋʰaram sabaa▫i▫aa. In their minds, these friends celebrate in happiness; all good karma, righteousness and Dharma, ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਪੁੰਨ ਪੂਜਾ ਨਾਮੁ ਸਾਚਾ ਭਾਇਆ ॥ अठसठि तीरथ पुंन पूजा नामु साचा भाइआ ॥ Atʰsatʰ ṫiraṫʰ punn poojaa naam saachaa bʰaa▫i▫aa. the sixty-eight holy places of pilgrimage, charity and worship, are found in the love of the True Name. ਆਪਿ ਸਾਜੇ ਥਾਪਿ ਵੇਖੈ ਤਿਸੈ ਭਾਣਾ ਭਾਇਆ ॥ आपि साजे थापि वेखै तिसै भाणा भाइआ ॥ Aap saajé ṫʰaap vékʰæ ṫisæ bʰaaṇaa bʰaa▫i▫aa. He Himself creates, establishes and beholds all, by the Pleasure of His Will. ਸਾਜਨ ਰਾਂਗਿ ਰੰਗੀਲੜੇ ਰੰਗੁ ਲਾਲੁ ਬਣਾਇਆ ॥੫॥ साजन रांगि रंगीलड़े रंगु लालु बणाइआ ॥५॥ Saajan raaⁿg rangeelṛé rang laal baṇaa▫i▫aa. ||5|| My friends are happy in the Love of the Lord; they nurture love for their Beloved. ||5|| ਅੰਧਾ ਆਗੂ ਜੇ ਥੀਐ ਕਿਉ ਪਾਧਰੁ ਜਾਣੈ ॥ अंधा आगू जे थीऐ किउ पाधरु जाणै ॥ Anḋʰaa aagoo jé ṫʰee▫æ ki▫o paaḋʰar jaaṇæ. If a blind man is made the leader, how will he know the way? ਆਪਿ ਮੁਸੈ ਮਤਿ ਹੋਛੀਐ ਕਿਉ ਰਾਹੁ ਪਛਾਣੈ ॥ आपि मुसै मति होछीऐ किउ राहु पछाणै ॥ Aap musæ maṫ hochʰee▫æ ki▫o raahu pachʰaaṇæ. He is impaired, and his understanding is inadequate; how will he know the way? ਕਿਉ ਰਾਹਿ ਜਾਵੈ ਮਹਲੁ ਪਾਵੈ ਅੰਧ ਕੀ ਮਤਿ ਅੰਧਲੀ ॥ किउ राहि जावै महलु पावै अंध की मति अंधली ॥ Ki▫o raahi jaavæ mahal paavæ anḋʰ kee maṫ anḋʰlee. How can he follow the path and reach the Mansion of the Lord’s Presence? Blind is the understanding of the blind. ਵਿਣੁ ਨਾਮ ਹਰਿ ਕੇ ਕਛੁ ਨ ਸੂਝੈ ਅੰਧੁ ਬੂਡੌ ਧੰਧਲੀ ॥ विणु नाम हरि के कछु न सूझै अंधु बूडौ धंधली ॥ viṇ naam har ké kachʰ na soojʰæ anḋʰ boodou ḋʰanḋʰlee. Without the Lord’s Name, they cannot see anything; the blind are drowned in worldly entanglements. ਦਿਨੁ ਰਾਤਿ ਚਾਨਣੁ ਚਾਉ ਉਪਜੈ ਸਬਦੁ ਗੁਰ ਕਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ॥ दिनु राति चानणु चाउ उपजै सबदु गुर का मनि वसै ॥ Ḋin raaṫ chaanaṇ chaa▫o upjæ sabaḋ gur kaa man vasæ. Day and night, the Divine Light shines forth and joy wells up, when the Word of the Guru’s Shabad abides in the mind. ਕਰ ਜੋੜਿ ਗੁਰ ਪਹਿ ਕਰਿ ਬਿਨੰਤੀ ਰਾਹੁ ਪਾਧਰੁ ਗੁਰੁ ਦਸੈ ॥੬॥ कर जोड़ि गुर पहि करि बिनंती राहु पाधरु गुरु दसै ॥६॥ Kar joṛ gur pėh kar binanṫee raahu paaḋʰar gur ḋasæ. ||6|| With your palms pressed together, pray to the Guru to show you the way. ||6|| ਕਿਸੁ ਪਹਿ ਖੋਲੑਉ ਗੰਠੜੀ ਦੂਖੀ ਭਰਿ ਆਇਆ ॥ किसु पहि खोल्हउ गंठड़ी दूखी भरि आइआ ॥ Kis pėh kʰolĥa▫o gantʰ▫ṛee ḋookʰee bʰar aa▫i▫aa. Unto whom should I tie up and give the bundle of my pains? ਮਨੁ ਪਰਦੇਸੀ ਜੇ ਥੀਐ ਸਭੁ ਦੇਸੁ ਪਰਾਇਆ ॥ मनु परदेसी जे थीऐ सभु देसु पराइआ ॥ Man parḋésee jé ṫʰee▫æ sabʰ ḋés paraa▫i▫aa. If the man becomes a stranger to God, then all the world becomes a stranger to him. ਦੂਖੀ ਭਰਿ ਆਇਆ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ਕਉਣੁ ਜਾਣੈ ਬਿਧਿ ਮੇਰੀਆ ॥ दूखी भरि आइआ जगतु सबाइआ कउणु जाणै बिधि मेरीआ ॥ Ḋookʰee bʰar aa▫i▫aa jagaṫ sabaa▫i▫aa ka▫uṇ jaaṇæ biḋʰ méree▫aa. The whole world is overflowing with pain and suffering; who can know the state of my inner self? ਆਵਣੇ ਜਾਵਣੇ ਖਰੇ ਡਰਾਵਣੇ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵੈ ਫੇਰੀਆ ॥ आवणे जावणे खरे डरावणे तोटि न आवै फेरीआ ॥ Aavṇé jaavṇé kʰaré daraavaṇé ṫot na aavæ féree▫aa. Comings and goings are terrible and dreadful; there is no end to the rounds of reincarnation. ਨਾਮ ਵਿਹੂਣੇ ਊਣੇ ਝੂਣੇ ਨਾ ਗੁਰਿ ਸਬਦੁ ਸੁਣਾਇਆ ॥ नाम विहूणे ऊणे झूणे ना गुरि सबदु सुणाइआ ॥ Naam vihooṇé ooṇé jʰooṇé naa gur sabaḋ suṇaa▫i▫aa. Without the Naam, he is vacant and sad; he does not listen to the Word of the Guru’s Shabad. ਮਨੁ ਪਰਦੇਸੀ ਜੇ ਥੀਐ ਸਭੁ ਦੇਸੁ ਪਰਾਇਆ ॥੭॥ मनु परदेसी जे थीऐ सभु देसु पराइआ ॥७॥ Man parḋésee jé ṫʰee▫æ sabʰ ḋés paraa▫i▫aa. ||7|| If the mind becomes a stranger to God, then all the world becomes a stranger to him. ||7|| ਗੁਰ ਮਹਲੀ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਸੋ ਭਰਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ॥ गुर महली घरि आपणै सो भरपुरि लीणा ॥ Gur mahlee gʰar aapṇæ so bʰarpur leeṇaa. One who finds the Guru’s Mansion within the home of his own being, merges into the All-pervading Lord. ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਤਾਂ ਕਰੇ ਸਚ ਸਬਦਿ ਪਤੀਣਾ ॥ सेवकु सेवा तां करे सच सबदि पतीणा ॥ Sévak sévaa ṫaaⁿ karé sach sabaḋ paṫeeṇaa. The sevadar performs selfless service when he is pleased, and confirmed in the True Word of the Shabad. ਸਬਦੇ ਪਤੀਜੈ ਅੰਕੁ ਭੀਜੈ ਸੁ ਮਹਲੁ ਮਹਲਾ ਅੰਤਰੇ ॥ सबदे पतीजै अंकु भीजै सु महलु महला अंतरे ॥ Sabḋé paṫeejæ ank bʰeejæ so mahal mėhlaa anṫré. Confirmed in the Shabad, with her being softened by devotion, the bride dwells in the Mansion of the Lord’s Presence, deep within her being. ਆਪਿ ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਅੰਤਿ ਨਿਰੰਤਰੇ ॥ आपि करता करे सोई प्रभु आपि अंति निरंतरे ॥ Aap karṫaa karé so▫ee parabʰ aap anṫ niranṫré. The Creator Himself creates; God Himself, in the end, is endless. ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮੇਲਾ ਤਾਂ ਸੁਹੇਲਾ ਬਾਜੰਤ ਅਨਹਦ ਬੀਣਾ ॥ गुर सबदि मेला तां सुहेला बाजंत अनहद बीणा ॥ Gur sabaḋ mélaa ṫaaⁿ suhélaa baajanṫ anhaḋ beeṇaa. Through the Word of the Guru’s Shabad, the mortal is united, and then embellished; the unstruck melody of the sound current resounds. ਗੁਰ ਮਹਲੀ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਸੋ ਭਰਿਪੁਰਿ ਲੀਣਾ ॥੮॥ गुर महली घरि आपणै सो भरिपुरि लीणा ॥८॥ Gur mahlee gʰar aapṇæ so bʰaripur leeṇaa. ||8|| One who finds the Guru’s Mansion within the home of his own being, merges into the All-pervading Lord. ||8|| ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਸੋਈ ॥ कीता किआ सालाहीऐ करि वेखै सोई ॥ Keeṫaa ki▫aa salaahee▫æ kar vékʰæ so▫ee. Why praise that which is created? Praise instead the One who created it and watches over it. ਤਾ ਕੀ ਕੀਮਤਿ ਨਾ ਪਵੈ ਜੇ ਲੋਚੈ ਕੋਈ ॥ ता की कीमति ना पवै जे लोचै कोई ॥ Ṫaa kee keemaṫ na pavæ jé lochæ ko▫ee. His value cannot be estimated, no matter how much one may wish. ਕੀਮਤਿ ਸੋ ਪਾਵੈ ਆਪਿ ਜਾਣਾਵੈ ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਭੁਲਏ ॥ कीमति सो पावै आपि जाणावै आपि अभुलु न भुलए ॥ Keemaṫ so paavæ aap jaaṇaavæ aap abʰul na bʰul▫é. He alone can estimate the Lord’s value, whom the Lord Himself causes to know. He is not mistaken; He does not make mistakes. ਜੈ ਜੈ ਕਾਰੁ ਕਰਹਿ ਤੁਧੁ ਭਾਵਹਿ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਮੁਲਏ ॥ जै जै कारु करहि तुधु भावहि गुर कै सबदि अमुलए ॥ Jæ jæ kaar karahi ṫuḋʰ bʰaavėh gur kæ sabaḋ amula▫é. He alone celebrates victory, who is pleasing to You, through the Invaluable Word of the Guru’s Shabad. ਹੀਣਉ ਨੀਚੁ ਕਰਉ ਬੇਨੰਤੀ ਸਾਚੁ ਨ ਛੋਡਉ ਭਾਈ ॥ हीणउ नीचु करउ बेनंती साचु न छोडउ भाई ॥ Heeṇa▫o neech kara▫o bénanṫee saach na chʰoda▫o bʰaa▫ee. I am lowly and abject - I offer my prayer; may I never forsake the True Name, O Sibling of Destiny. ਨਾਨਕ ਜਿਨਿ ਕਰਿ ਦੇਖਿਆ ਦੇਵੈ ਮਤਿ ਸਾਈ ॥੯॥੨॥੫॥ नानक जिनि करि देखिआ देवै मति साई ॥९॥२॥५॥ Naanak jin kar ḋékʰi▫aa ḋévæ maṫ saa▫ee. ||9||2||5|| O Nanak! The One who created the creation, watches over it; He alone bestows understanding. ||9||2||5||