ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਪ੍ਰਭਿ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੀ ॥
करि किरपा प्रभि पारि उतारी ॥
Kar kirpaa parabʰ paar uṫaaree.
God grants His Grace, and carries him across to the other side.
|
ਅਗਨਿ ਪਾਣੀ ਸਾਗਰੁ ਅਤਿ ਗਹਰਾ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੨॥
अगनि पाणी सागरु अति गहरा गुरु सतिगुरु पारि उतारा हे ॥२॥
Agan paaṇee saagar aṫ gahraa gur saṫgur paar uṫaaraa hé. ||2||
The ocean is very deep, filled with fiery water; the Guru, the True Guru, carries us across to the other side. ||2||
|
ਮਨਮੁਖ ਅੰਧੁਲੇ ਸੋਝੀ ਨਾਹੀ ॥
मनमुख अंधुले सोझी नाही ॥
Manmukʰ anḋʰulé sojʰee naahee.
The blind, self-willed Manmukh does not understand.
|
ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ਮਰਹਿ ਮਰਿ ਜਾਹੀ ॥
आवहि जाहि मरहि मरि जाही ॥
Aavahi jaahi marėh mar jaahee.
He comes and goes in reincarnation, dying, and dying again.
|
ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਲੇਖੁ ਨ ਮਿਟਈ ਜਮ ਦਰਿ ਅੰਧੁ ਖੁਆਰਾ ਹੇ ॥੩॥
पूरबि लिखिआ लेखु न मिटई जम दरि अंधु खुआरा हे ॥३॥
Poorab likʰi▫aa lékʰ na mit▫ee jam ḋar anḋʰ kʰu▫aaraa hé. ||3||
The primal inscription of destiny cannot be erased. The spiritually blind suffer terribly at Death’s door. ||3||
|
ਇਕਿ ਆਵਹਿ ਜਾਵਹਿ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ॥
इकि आवहि जावहि घरि वासु न पावहि ॥
Ik aavahi jaavėh gʰar vaas na paavahi.
Some come and go, and do not find a home in their own heart.
|
ਕਿਰਤ ਕੇ ਬਾਧੇ ਪਾਪ ਕਮਾਵਹਿ ॥
किरत के बाधे पाप कमावहि ॥
Kiraṫ ké baaḋʰé paap kamaavėh.
Bound by their past actions, they commit sins.
|
ਅੰਧੁਲੇ ਸੋਝੀ ਬੂਝ ਨ ਕਾਈ ਲੋਭੁ ਬੁਰਾ ਅਹੰਕਾਰਾ ਹੇ ॥੪॥
अंधुले सोझी बूझ न काई लोभु बुरा अहंकारा हे ॥४॥
Anḋʰulé sojʰee boojʰ na kaa▫ee lobʰ buraa ahaⁿkaaraa hé. ||4||
The blind ones have no understanding, no wisdom; they are trapped and ruined by greed and egotism. ||4||
|
ਪਿਰ ਬਿਨੁ ਕਿਆ ਤਿਸੁ ਧਨ ਸੀਗਾਰਾ ॥
पिर बिनु किआ तिसु धन सीगारा ॥
Pir bin ki▫aa ṫis ḋʰan seegaaraa.
Without her Husband Lord, what good are the soul-bride’s decorations?
|
ਪਰ ਪਿਰ ਰਾਤੀ ਖਸਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ॥
पर पिर राती खसमु विसारा ॥
Par pir raaṫee kʰasam visaaraa.
She has forgotten her Lord and Master, and is infatuated with another’s husband.
|
ਜਿਉ ਬੇਸੁਆ ਪੂਤ ਬਾਪੁ ਕੋ ਕਹੀਐ ਤਿਉ ਫੋਕਟ ਕਾਰ ਵਿਕਾਰਾ ਹੇ ॥੫॥
जिउ बेसुआ पूत बापु को कहीऐ तिउ फोकट कार विकारा हे ॥५॥
Ji▫o bésu▫aa pooṫ baap ko kahee▫æ ṫi▫o fokat kaar vikaaraa hé. ||5||
Just as no one knows who is the father of the prostitute’s son, such are the worthless, useless deeds that are done. ||5||
|
ਪ੍ਰੇਤ ਪਿੰਜਰ ਮਹਿ ਦੂਖ ਘਨੇਰੇ ॥
प्रेत पिंजर महि दूख घनेरे ॥
Paréṫ pinjar mėh ḋookʰ gʰanéré.
The ghost, in the body-cage, suffers all sorts of afflictions.
|
ਨਰਕਿ ਪਚਹਿ ਅਗਿਆਨ ਅੰਧੇਰੇ ॥
नरकि पचहि अगिआन अंधेरे ॥
Narak pachėh agi▫aan anḋʰéré.
Those who are blind to spiritual wisdom, putrefy in hell.
|
ਧਰਮ ਰਾਇ ਕੀ ਬਾਕੀ ਲੀਜੈ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਾ ਹੇ ॥੬॥
धरम राइ की बाकी लीजै जिनि हरि का नामु विसारा हे ॥६॥
Ḋʰaram raa▫é kee baakee leejæ jin har kaa naam visaaraa hé. ||6||
The Righteous Judge of Dharma collects the balance due on the account, of those who forget the Name of the Lord. ||6||
|
ਸੂਰਜੁ ਤਪੈ ਅਗਨਿ ਬਿਖੁ ਝਾਲਾ ॥
सूरजु तपै अगनि बिखु झाला ॥
Sooraj ṫapæ agan bikʰ jʰaalaa.
The scorching sun blazes with flames of poison.
|
ਅਪਤੁ ਪਸੂ ਮਨਮੁਖੁ ਬੇਤਾਲਾ ॥
अपतु पसू मनमुखु बेताला ॥
Apaṫ pasoo manmukʰ béṫaalaa.
The self-willed Manmukh is dishonored, a beast, a demon.
|
ਆਸਾ ਮਨਸਾ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਰੋਗੁ ਬੁਰਾ ਬੁਰਿਆਰਾ ਹੇ ॥੭॥
आसा मनसा कूड़ु कमावहि रोगु बुरा बुरिआरा हे ॥७॥
Aasaa mansaa kooṛ kamaavėh rog buraa buri▫aaraa hé. ||7||
Trapped by hope and desire, he practices falsehood, and is afflicted by the terrible disease of corruption. ||7||
|
ਮਸਤਕਿ ਭਾਰੁ ਕਲਰ ਸਿਰਿ ਭਾਰਾ ॥
मसतकि भारु कलर सिरि भारा ॥
Masṫak bʰaar kalar sir bʰaaraa.
He carries a heavy load of sins on his forehead and head.
|
ਕਿਉ ਕਰਿ ਭਵਜਲੁ ਲੰਘਸਿ ਪਾਰਾ ॥
किउ करि भवजलु लंघसि पारा ॥
Ki▫o kar bʰavjal langʰas paaraa.
How can he cross the terrifying world-ocean?
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਬੋਹਿਥੁ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦੀ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ਹੇ ॥੮॥
सतिगुरु बोहिथु आदि जुगादी राम नामि निसतारा हे ॥८॥
Saṫgur bohiṫʰ aaḋ jugaaḋee raam naam nisṫaaraa hé. ||8||
From the very beginning of time, and throughout the ages, the True Guru has been the boat; through the Lord’s Name, He carries us across. ||8||
|
ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਜਗਿ ਹੇਤੁ ਪਿਆਰਾ ॥
पुत्र कलत्र जगि हेतु पिआरा ॥
Puṫar kalṫar jag héṫ pi▫aaraa.
The love of one’s children and spouse is so sweet in this world.
|
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਸਰਿਆ ਪਾਸਾਰਾ ॥
माइआ मोहु पसरिआ पासारा ॥
Maa▫i▫aa moh pasri▫aa paasaaraa.
The expanse of the worldly things reflects attachment to Maya.
|
ਜਮ ਕੇ ਫਾਹੇ ਸਤਿਗੁਰਿ ਤੋੜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰਾ ਹੇ ॥੯॥
जम के फाहे सतिगुरि तोड़े गुरमुखि ततु बीचारा हे ॥९॥
Jam ké faahé saṫgur ṫoṛé gurmukʰ ṫaṫ beechaaraa hé. ||9||
The True Guru snaps the noose of Death, for that Gurmukh who contemplates the essence of reality. ||9||
|
ਕੂੜਿ ਮੁਠੀ ਚਾਲੈ ਬਹੁ ਰਾਹੀ ॥
कूड़ि मुठी चालै बहु राही ॥
Kooṛ mutʰee chaalæ baho raahee.
Cheated by falsehood, the self-willed Manmukh walks along many paths;
|
ਮਨਮੁਖੁ ਦਾਝੈ ਪੜਿ ਪੜਿ ਭਾਹੀ ॥
मनमुखु दाझै पड़ि पड़ि भाही ॥
Manmukʰ ḋaajʰæ paṛ paṛ bʰaahee.
he may be highly educated, but he burns in the fire.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਗੁਰੂ ਵਡ ਦਾਣਾ ਨਾਮੁ ਜਪਹੁ ਸੁਖ ਸਾਰਾ ਹੇ ॥੧੦॥
अमृत नामु गुरू वड दाणा नामु जपहु सुख सारा हे ॥१०॥
Amriṫ naam guroo vad ḋaaṇaa naam japahu sukʰ saaraa hé. ||10||
The Guru is the Great Giver of the Ambrosial Naam, the Name of the Lord. Chanting the Naam, sublime peace is obtained. ||10||
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਤੁਠਾ ਸਚੁ ਦ੍ਰਿੜਾਏ ॥
सतिगुरु तुठा सचु द्रिड़ाए ॥
Saṫgur ṫutʰaa sach driṛ▫aa▫é.
The True Guru, in His Mercy, implants Truth within.
|
ਸਭਿ ਦੁਖ ਮੇਟੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ॥
सभि दुख मेटे मारगि पाए ॥
Sabʰ ḋukʰ mété maarag paa▫é.
All suffering is eradicated, and one is placed on the Path.
|
ਕੰਡਾ ਪਾਇ ਨ ਗਡਈ ਮੂਲੇ ਜਿਸੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਰਾਖਣਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੧॥
कंडा पाइ न गडई मूले जिसु सतिगुरु राखणहारा हे ॥११॥
Kandaa paa▫é na gad▫ee moolé jis saṫgur raakʰaṇhaaraa hé. ||11||
Not even a thorn ever pierces the foot of one who has the True Guru as his Protector. ||11||
|
ਖੇਹੂ ਖੇਹ ਰਲੈ ਤਨੁ ਛੀਜੈ ॥
खेहू खेह रलै तनु छीजै ॥
Kʰéhoo kʰéh ralæ ṫan chʰeejæ.
Dust mixes with dust, when the body wastes away.
|
ਮਨਮੁਖੁ ਪਾਥਰੁ ਸੈਲੁ ਨ ਭੀਜੈ ॥
मनमुखु पाथरु सैलु न भीजै ॥
Manmukʰ paaṫʰar sæl na bʰeejæ.
The self-willed Manmukh is like a stone slab, which is impervious to water.
|
ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇ ਬਹੁਤੇਰੇ ਨਰਕਿ ਸੁਰਗਿ ਅਵਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੨॥
करण पलाव करे बहुतेरे नरकि सुरगि अवतारा हे ॥१२॥
Karaṇ palaav karé bahuṫéré narak surag avṫaaraa hé. ||12||
He cries out and weeps and wails; he is reincarnated into heaven and then hell. ||12||
|
ਮਾਇਆ ਬਿਖੁ ਭੁਇਅੰਗਮ ਨਾਲੇ ॥
माइआ बिखु भुइअंगम नाले ॥
Maa▫i▫aa bikʰ bʰu▫i▫angam naalé.
They live with the poisonous snake of Maya.
|
ਇਨਿ ਦੁਬਿਧਾ ਘਰ ਬਹੁਤੇ ਗਾਲੇ ॥
इनि दुबिधा घर बहुते गाले ॥
In ḋubiḋʰaa gʰar bahuṫé gaalé.
This duality has ruined so many homes.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਬਾਝਹੁ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਉਪਜੈ ਭਗਤਿ ਰਤੇ ਪਤੀਆਰਾ ਹੇ ॥੧੩॥
सतिगुर बाझहु प्रीति न उपजै भगति रते पतीआरा हे ॥१३॥
Saṫgur baajʰahu pareeṫ na upjæ bʰagaṫ raṫé paṫee▫aaraa hé. ||13||
Without the True Guru, love does not well up. Imbued with devotional worship, the soul is satisfied. ||13||
|
ਸਾਕਤ ਮਾਇਆ ਕਉ ਬਹੁ ਧਾਵਹਿ ॥
साकत माइआ कउ बहु धावहि ॥
Saakaṫ maa▫i▫aa ka▫o baho ḋʰaavėh.
The faithless cynics chase after Maya.
|
ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਕਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਵਹਿ ॥
नामु विसारि कहा सुखु पावहि ॥
Naam visaar kahaa sukʰ paavahi.
Forgetting the Naam, how can they find peace?
|
ਤ੍ਰਿਹੁ ਗੁਣ ਅੰਤਰਿ ਖਪਹਿ ਖਪਾਵਹਿ ਨਾਹੀ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਾ ਹੇ ॥੧੪॥
त्रिहु गुण अंतरि खपहि खपावहि नाही पारि उतारा हे ॥१४॥
Ṫarihu guṇ anṫar kʰapėh kʰapaavėh naahee paar uṫaaraa hé. ||14||
In the three qualities, they are destroyed; they cannot cross over to the other side. ||14||
|
ਕੂਕਰ ਸੂਕਰ ਕਹੀਅਹਿ ਕੂੜਿਆਰਾ ॥
कूकर सूकर कहीअहि कूड़िआरा ॥
Kookar sookar kahee▫ahi kooṛi▫aaraa.
The false ones are called pigs and dogs.
|
ਭਉਕਿ ਮਰਹਿ ਭਉ ਭਉ ਭਉ ਹਾਰਾ ॥
भउकि मरहि भउ भउ भउ हारा ॥
Bʰa▫uk marėh bʰa▫o bʰa▫o bʰa▫o haaraa.
They bark themselves to death; they bark and bark and howl in fear.
|
ਮਨਿ ਤਨਿ ਝੂਠੇ ਕੂੜੁ ਕਮਾਵਹਿ ਦੁਰਮਤਿ ਦਰਗਹ ਹਾਰਾ ਹੇ ॥੧੫॥
मनि तनि झूठे कूड़ु कमावहि दुरमति दरगह हारा हे ॥१५॥
Man ṫan jʰootʰé kooṛ kamaavėh ḋurmaṫ ḋargėh haaraa hé. ||15||
False in mind and body, they practice falsehood; through their evil-mindedness, they lose out in the Court of the Lord. ||15||
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤ ਮਨੂਆ ਟੇਕੈ ॥
सतिगुरु मिलै त मनूआ टेकै ॥
Saṫgur milæ ṫa manoo▫aa tékæ.
Meeting the True Guru, the mind is stabilized.
|
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਦੇ ਸਰਣਿ ਪਰੇਕੈ ॥
राम नामु दे सरणि परेकै ॥
Raam naam ḋé saraṇ parékæ.
One who seeks His Sanctuary is blessed with the Lord’s Name.
|
ਹਰਿ ਧਨੁ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲਕੁ ਦੇਵੈ ਹਰਿ ਜਸੁ ਦਰਗਹ ਪਿਆਰਾ ਹੇ ॥੧੬॥
हरि धनु नामु अमोलकु देवै हरि जसु दरगह पिआरा हे ॥१६॥
Har ḋʰan naam amolak ḋévæ har jas ḋargėh pi▫aaraa hé. ||16||
They are given the priceless wealth of the Lord’s Name; singing His Praises, they are His beloved ones in His court. ||16||
|
