ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੋਈ ਕਰਸੀ ॥
जो तिसु भावै सोई करसी ॥
Jo ṫis bʰaavæ so▫ee karsee.
He does whatever He pleases.
|
ਆਪਹੁ ਹੋਆ ਨਾ ਕਿਛੁ ਹੋਸੀ ॥
आपहु होआ ना किछु होसी ॥
Aaphu ho▫aa naa kichʰ hosee.
No one has done, or can do anything by himself.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਮਿਲੈ ਵਡਿਆਈ ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਪਤਿ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੬॥੩॥
नानक नामु मिलै वडिआई दरि साचै पति पाई हे ॥१६॥३॥
Naanak naam milæ vadi▫aa▫ee ḋar saachæ paṫ paa▫ee hé. ||16||3||
O Nanak! Through the Name, one is blessed with glorious greatness, and obtains honor in the Court of the True Lord. ||16||3||
|
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੩ ॥
मारू महला ३ ॥
Maaroo mėhlaa 3.
Maaroo, Third Mehl:
|
ਜੋ ਆਇਆ ਸੋ ਸਭੁ ਕੋ ਜਾਸੀ ॥
जो आइआ सो सभु को जासी ॥
Jo aa▫i▫aa so sabʰ ko jaasee.
All who come shall have to depart.
|
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਬਾਧਾ ਜਮ ਫਾਸੀ ॥
दूजै भाइ बाधा जम फासी ॥
Ḋoojæ bʰaa▫é baaḋʰaa jam faasee.
In the love of duality, they are caught by the noose of the Messenger of Death.
|
ਸਤਿਗੁਰਿ ਰਾਖੇ ਸੇ ਜਨ ਉਬਰੇ ਸਾਚੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧॥
सतिगुरि राखे से जन उबरे साचे साचि समाई हे ॥१॥
Saṫgur raakʰé sé jan ubré saaché saach samaa▫ee hé. ||1||
Those humble beings who are protected by the True Guru, are saved. They merge into the Truest of the True. ||1||
|
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਕਰਿ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ॥
आपे करता करि करि वेखै ॥
Aapé karṫaa kar kar vékʰæ.
The Creator Himself creates the creation, and watches over it.
|
ਜਿਸ ਨੋ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਸੋਈ ਜਨੁ ਲੇਖੈ ॥
जिस नो नदरि करे सोई जनु लेखै ॥
Jis no naḋar karé so▫ee jan lékʰæ.
They alone are acceptable, upon whom He bestows His Glance of Grace.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਗਿਆਨੁ ਤਿਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਕਮਾਈ ਹੇ ॥੨॥
गुरमुखि गिआनु तिसु सभु किछु सूझै अगिआनी अंधु कमाई हे ॥२॥
Gurmukʰ gi▫aan ṫis sabʰ kichʰ soojʰæ agi▫aanee anḋʰ kamaa▫ee hé. ||2||
The Gurmukh attains spiritual wisdom, and understands everything. The ignorant ones act blindly. ||2||
|
ਮਨਮੁਖ ਸਹਸਾ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ॥
मनमुख सहसा बूझ न पाई ॥
Manmukʰ sahsaa boojʰ na paa▫ee.
The self-willed Manmukh is cynical; he doesn’t understand.
|
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਜਨਮੁ ਗਵਾਈ ॥
मरि मरि जंमै जनमु गवाई ॥
Mar mar jammæ janam gavaa▫ee.
He dies and dies again, only to be reborn, and loses his life uselessly again.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਸਹਜੇ ਸਾਚਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੩॥
गुरमुखि नामि रते सुखु पाइआ सहजे साचि समाई हे ॥३॥
Gurmukʰ naam raṫé sukʰ paa▫i▫aa sėhjé saach samaa▫ee hé. ||3||
The Gurmukh is imbued with the Naam, the Name of the Lord; he find peace, and is intuitively immersed in the True Lord. ||3||
|
ਧੰਧੈ ਧਾਵਤ ਮਨੁ ਭਇਆ ਮਨੂਰਾ ॥
धंधै धावत मनु भइआ मनूरा ॥
Ḋʰanḋʰæ ḋʰaavaṫ man bʰa▫i▫aa manooraa.
Chasing after worldly affairs, the mind has become corroded and rusty.
|
ਫਿਰਿ ਹੋਵੈ ਕੰਚਨੁ ਭੇਟੈ ਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ॥
फिरि होवै कंचनु भेटै गुरु पूरा ॥
Fir hovæ kanchan bʰétæ gur pooraa.
But meeting with the Perfect Guru, it is transmuted into gold once again.
|
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਲਏ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਪੂਰੈ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੪॥
आपे बखसि लए सुखु पाए पूरै सबदि मिलाई हे ॥४॥
Aapé bakʰas la▫é sukʰ paa▫é pooræ sabaḋ milaa▫ee hé. ||4||
When the Lord Himself grants forgiveness, then peace is obtained; through the Perfect Word of the Shabad, one is united with Him. ||4||
|
ਦੁਰਮਤਿ ਝੂਠੀ ਬੁਰੀ ਬੁਰਿਆਰਿ ॥
दुरमति झूठी बुरी बुरिआरि ॥
Ḋurmaṫ jʰootʰee buree buri▫aar.
The false and evil-minded are the most wicked of the wicked.
|
ਅਉਗਣਿਆਰੀ ਅਉਗਣਿਆਰਿ ॥
अउगणिआरी अउगणिआरि ॥
A▫ugaṇi▫aaree a▫ugaṇi▫aar.
They are the most unworthy of the unworthy.
|
ਕਚੀ ਮਤਿ ਫੀਕਾ ਮੁਖਿ ਬੋਲੈ ਦੁਰਮਤਿ ਨਾਮੁ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੫॥
कची मति फीका मुखि बोलै दुरमति नामु न पाई हे ॥५॥
Kachee maṫ feekaa mukʰ bolæ ḋurmaṫ naam na paa▫ee hé. ||5||
With false intellect, and insipid words of mouth, evil-minded, they do not obtain the Naam. ||5||
|
ਅਉਗਣਿਆਰੀ ਕੰਤ ਨ ਭਾਵੈ ॥
अउगणिआरी कंत न भावै ॥
A▫ugaṇi▫aaree kanṫ na bʰaavæ.
The unworthy soul-bride is not pleasing to her Husband Lord.
|
ਮਨ ਕੀ ਜੂਠੀ ਜੂਠੁ ਕਮਾਵੈ ॥
मन की जूठी जूठु कमावै ॥
Man kee jootʰee jootʰ kamaavæ.
False-minded, her actions are false.
|
ਪਿਰ ਕਾ ਸਾਉ ਨ ਜਾਣੈ ਮੂਰਖਿ ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੬॥
पिर का साउ न जाणै मूरखि बिनु गुर बूझ न पाई हे ॥६॥
Pir kaa saa▫o na jaaṇæ moorakʰ bin gur boojʰ na paa▫ee hé. ||6||
The foolish person does not know the excellence of her Husband Lord. Without the Guru, she does not understand at all. ||6||
|
ਦੁਰਮਤਿ ਖੋਟੀ ਖੋਟੁ ਕਮਾਵੈ ॥
दुरमति खोटी खोटु कमावै ॥
Ḋurmaṫ kʰotee kʰot kamaavæ.
The evil-minded, wicked soul-bride practices wickedness.
|
ਸੀਗਾਰੁ ਕਰੇ ਪਿਰ ਖਸਮ ਨ ਭਾਵੈ ॥
सीगारु करे पिर खसम न भावै ॥
Seegaar karé pir kʰasam na bʰaavæ.
She decorates herself, but her Husband Lord is not pleased.
|
ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਦਾ ਪਿਰੁ ਰਾਵੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੭॥
गुणवंती सदा पिरु रावै सतिगुरि मेलि मिलाई हे ॥७॥
Guṇvanṫee saḋaa pir raavæ saṫgur mél milaa▫ee hé. ||7||
The virtuous soul-bride enjoys and ravishes her Husband Lord forever; the True Guru unites her in His Union. ||7||
|
ਆਪੇ ਹੁਕਮੁ ਕਰੇ ਸਭੁ ਵੇਖੈ ॥
आपे हुकमु करे सभु वेखै ॥
Aapé hukam karé sabʰ vékʰæ.
God Himself issues the Hukam of His Command, and beholds all.
|
ਇਕਨਾ ਬਖਸਿ ਲਏ ਧੁਰਿ ਲੇਖੈ ॥
इकना बखसि लए धुरि लेखै ॥
Iknaa bakʰas la▫é ḋʰur lékʰæ.
Some are forgiven, according to their preordained destiny.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ਹੇ ॥੮॥
अनदिनु नामि रते सचु पाइआ आपे मेलि मिलाई हे ॥८॥
An▫ḋin naam raṫé sach paa▫i▫aa aapé mél milaa▫ee hé. ||8||
Night and day, they are imbued with the Naam, and they find the True Lord. He Himself unites them in His Union. ||8||
|
ਹਉਮੈ ਧਾਤੁ ਮੋਹ ਰਸਿ ਲਾਈ ॥
हउमै धातु मोह रसि लाई ॥
Ha▫umæ ḋʰaaṫ moh ras laa▫ee.
Egotism attaches them to the juice of emotional attachment, and makes them run around.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਿਵ ਸਾਚੀ ਸਹਜਿ ਸਮਾਈ ॥
गुरमुखि लिव साची सहजि समाई ॥
Gurmukʰ liv saachee sahj samaa▫ee.
The Gurmukh is intuitively immersed in the True Love of the Lord.
|
ਆਪੇ ਮੇਲੈ ਆਪੇ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਬੂਝ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੯॥
आपे मेलै आपे करि वेखै बिनु सतिगुर बूझ न पाई हे ॥९॥
Aapé mélæ aapé kar vékʰæ bin saṫgur boojʰ na paa▫ee hé. ||9||
He Himself unites, He Himself acts, and beholds. Without the True Guru, understanding is not obtained. ||9||
|
ਇਕਿ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਸਦਾ ਜਨ ਜਾਗੇ ॥
इकि सबदु वीचारि सदा जन जागे ॥
Ik sabaḋ veechaar saḋaa jan jaagé.
Some contemplate the Word of the Shabad; these humble beings remain always awake and aware.
|
ਇਕਿ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਸੋਇ ਰਹੇ ਅਭਾਗੇ ॥
इकि माइआ मोहि सोइ रहे अभागे ॥
Ik maa▫i▫aa mohi so▫é rahé abʰaagé.
Some are attached to the love of Maya; these unfortunate ones remain asleep.
|
ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ਆਪੇ ਹੋਰੁ ਕਰਣਾ ਕਿਛੂ ਨ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੦॥
आपे करे कराए आपे होरु करणा किछू न जाई हे ॥१०॥
Aapé karé karaa▫é aapé hor karṇaa kichʰoo na jaa▫ee hé. ||10||
He Himself acts, and inspires all to act; no one else can do anything. ||10||
|
ਕਾਲੁ ਮਾਰਿ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨਿਵਾਰੇ ॥
कालु मारि गुर सबदि निवारे ॥
Kaal maar gur sabaḋ nivaaré.
Through the Word of the Guru’s Shabad, death is conquered and killed.
|
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਰਖੈ ਉਰ ਧਾਰੇ ॥
हरि का नामु रखै उर धारे ॥
Har kaa naam rakʰæ ur ḋʰaaré.
Keep the Name of the Lord enshrined within your heart.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਤੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਈ ਹੇ ॥੧੧॥
सतिगुर सेवा ते सुखु पाइआ हरि कै नामि समाई हे ॥११॥
Saṫgur sévaa ṫé sukʰ paa▫i▫aa har kæ naam samaa▫ee hé. ||11||
Serving the True Guru, peace is obtained, and one merges in the Name of the Lord. ||11||
|
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਫਿਰੈ ਦੇਵਾਨੀ ॥
दूजै भाइ फिरै देवानी ॥
Ḋoojæ bʰaa▫é firæ ḋévaanee.
In the love of duality, the world wanders around insane.
|
ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਦੁਖ ਮਾਹਿ ਸਮਾਨੀ ॥
माइआ मोहि दुख माहि समानी ॥
Maa▫i▫aa mohi ḋukʰ maahi samaanee.
Immersed in love and attachment to Maya, it suffers in pain.
|
ਬਹੁਤੇ ਭੇਖ ਕਰੈ ਨਹ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਈ ਹੇ ॥੧੨॥
बहुते भेख करै नह पाए बिनु सतिगुर सुखु न पाई हे ॥१२॥
Bahuṫé bʰékʰ karæ nah paa▫é bin saṫgur sukʰ na paa▫ee hé. ||12||
Wearing all sorts of religious robes, He is not obtained. Without the True Guru, peace is not found. ||12||
|
ਕਿਸ ਨੋ ਕਹੀਐ ਜਾ ਆਪਿ ਕਰਾਏ ॥
किस नो कहीऐ जा आपि कराए ॥
Kis no kahee▫æ jaa aap karaa▫é.
Who is to blame, when He Himself does everything?
|
ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਰਾਹਿ ਚਲਾਏ ॥
जितु भावै तितु राहि चलाए ॥
Jiṫ bʰaavæ ṫiṫ raahi chalaa▫é.
As He wills, so is the path we take.
|
ਆਪੇ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ਸੁਖਦਾਤਾ ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਵੈ ਚਲਾਈ ਹੇ ॥੧੩॥
आपे मिहरवानु सुखदाता जिउ भावै तिवै चलाई हे ॥१३॥
Aapé miharvaan sukʰ▫ḋaaṫa ji▫o bʰaavæ ṫivæ chalaa▫ee hé. ||13||
He Himself is the Merciful Giver of peace; as He wills, so do we follow. ||13||
|
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਆਪੇ ਭੁਗਤਾ ॥
आपे करता आपे भुगता ॥
Aapé karṫaa aapé bʰugṫaa.
He Himself is the Creator, and He Himself is the Enjoyer.
|
ਆਪੇ ਸੰਜਮੁ ਆਪੇ ਜੁਗਤਾ ॥
आपे संजमु आपे जुगता ॥
Aapé sanjam aapé jugṫaa.
He Himself is detached, and He Himself is attached.
|
ਆਪੇ ਨਿਰਮਲੁ ਮਿਹਰਵਾਨੁ ਮਧੁਸੂਦਨੁ ਜਿਸ ਦਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਮੇਟਿਆ ਜਾਈ ਹੇ ॥੧੪॥
आपे निरमलु मिहरवानु मधुसूदनु जिस दा हुकमु न मेटिआ जाई हे ॥१४॥
Aapé nirmal miharvaan maḋʰusooḋan jis ḋaa hukam na méti▫aa jaa▫ee hé. ||14||
He Himself is immaculate, compassionate, the lover of nectar; the Hukam of His Command cannot be erased. ||14||
|
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਜਿਨੀ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥
से वडभागी जिनी एको जाता ॥
Sé vadbʰaagee jinee éko jaaṫaa.
Those who know the One Lord are very fortunate.
|
