ਆਇਆ ਗਇਆ ਮੁਇਆ ਨਾਉ ॥
आइआ गइआ मुइआ नाउ ॥
Aa▫i▫aa ga▫i▫aa mu▫i▫aa naa▫o.
He came and he went, and now, even his name has died.
|
ਪਿਛੈ ਪਤਲਿ ਸਦਿਹੁ ਕਾਵ ॥
पिछै पतलि सदिहु काव ॥
Pichʰæ paṫal saḋihu kaav.
After he left, food was offered on leaves, and the birds were called to come and eat.
|
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਅੰਧੁ ਪਿਆਰੁ ॥
नानक मनमुखि अंधु पिआरु ॥
Naanak manmukʰ anḋʰ pi▫aar.
O Nanak! The self-willed Manmukhs love the darkness.
|
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਡੁਬਾ ਸੰਸਾਰੁ ॥੨॥
बाझु गुरू डुबा संसारु ॥२॥
Baajʰ guroo dubaa sansaar. ||2||
Without the Guru, the world is drowning. ||2||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਦਸ ਬਾਲਤਣਿ ਬੀਸ ਰਵਣਿ ਤੀਸਾ ਕਾ ਸੁੰਦਰੁ ਕਹਾਵੈ ॥
दस बालतणि बीस रवणि तीसा का सुंदरु कहावै ॥
Ḋas baalṫaṇ bees ravaṇ ṫeesaa kaa sunḋar kahaavæ.
At the age of ten, he is a child; at twenty, a youth, and at thirty, he is called handsome.
|
ਚਾਲੀਸੀ ਪੁਰੁ ਹੋਇ ਪਚਾਸੀ ਪਗੁ ਖਿਸੈ ਸਠੀ ਕੇ ਬੋਢੇਪਾ ਆਵੈ ॥
चालीसी पुरु होइ पचासी पगु खिसै सठी के बोढेपा आवै ॥
Chaaleesee pur ho▫é pachaasee pag kʰisæ satʰee ké bodʰépaa aavæ.
At forty, he is full of life; at fifty, his foot slips, and at sixty, old age is upon him.
|
ਸਤਰਿ ਕਾ ਮਤਿਹੀਣੁ ਅਸੀਹਾਂ ਕਾ ਵਿਉਹਾਰੁ ਨ ਪਾਵੈ ॥
सतरि का मतिहीणु असीहां का विउहारु न पावै ॥
Saṫar kaa maṫiheeṇ aseehaaⁿ kaa vi▫uhaar na paavæ.
At seventy, he loses his intellect, and at eighty, he cannot perform his duties.
|
ਨਵੈ ਕਾ ਸਿਹਜਾਸਣੀ ਮੂਲਿ ਨ ਜਾਣੈ ਅਪ ਬਲੁ ॥
नवै का सिहजासणी मूलि न जाणै अप बलु ॥
Navæ kaa sihjaasṇee mool na jaaṇæ ap bal.
At ninety, he lies in his bed, and he cannot understand his weakness.
|
ਢੰਢੋਲਿਮੁ ਢੂਢਿਮੁ ਡਿਠੁ ਮੈ ਨਾਨਕ ਜਗੁ ਧੂਏ ਕਾ ਧਵਲਹਰੁ ॥੩॥
ढंढोलिमु ढूढिमु डिठु मै नानक जगु धूए का धवलहरु ॥३॥
Dʰandʰolim dʰoodʰim ditʰ mæ Naanak jag ḋʰoo▫é kaa ḋʰavalhar. ||3||
After seeking and searching for such a long time, O Nanak! I have seen that the world is just a mansion of smoke. ||3||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਤੂੰ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਆਪਿ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਤੀ ॥
तूं करता पुरखु अगंमु है आपि स्रिसटि उपाती ॥
Ṫooⁿ karṫaa purakʰ agamm hæ aap sarisat upaaṫee.
You, O Creator Lord, are Unfathomable. You Yourself created the Universe,
|
ਰੰਗ ਪਰੰਗ ਉਪਾਰਜਨਾ ਬਹੁ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਭਾਤੀ ॥
रंग परंग उपारजना बहु बहु बिधि भाती ॥
Rang parang upaarjanaa baho baho biḋʰ bʰaaṫee.
its colors, qualities and varieties, in so many ways and forms.
|
ਤੂੰ ਜਾਣਹਿ ਜਿਨਿ ਉਪਾਈਐ ਸਭੁ ਖੇਲੁ ਤੁਮਾਤੀ ॥
तूं जाणहि जिनि उपाईऐ सभु खेलु तुमाती ॥
Ṫooⁿ jaaṇėh jin upaa▫ee▫æ sabʰ kʰél ṫumaaṫee.
You created it, and You alone understand it. It is all Your Play.
|
ਇਕਿ ਆਵਹਿ ਇਕਿ ਜਾਹਿ ਉਠਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਮਰਿ ਜਾਤੀ ॥
इकि आवहि इकि जाहि उठि बिनु नावै मरि जाती ॥
Ik aavahi ik jaahi utʰ bin naavæ mar jaaṫee.
Some come, and some arise and depart; but without the Name, all are bound to die.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਰੰਗਿ ਚਲੂਲਿਆ ਰੰਗਿ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਾਤੀ ॥
गुरमुखि रंगि चलूलिआ रंगि हरि रंगि राती ॥
Gurmukʰ rang chalooli▫aa rang har rang raaṫee.
The Gurmukhs are imbued with the deep crimson color of the poppy; they are dyed in the color of the Lord’s Love.
|
ਸੋ ਸੇਵਹੁ ਸਤਿ ਨਿਰੰਜਨੋ ਹਰਿ ਪੁਰਖੁ ਬਿਧਾਤੀ ॥
सो सेवहु सति निरंजनो हरि पुरखु बिधाती ॥
So sévhu saṫ niranjano har purakʰ biḋʰaaṫee.
So, serve the True and Pure Lord, the Supremely Powerful Architect of Destiny.
|
ਤੂੰ ਆਪੇ ਆਪਿ ਸੁਜਾਣੁ ਹੈ ਵਡ ਪੁਰਖੁ ਵਡਾਤੀ ॥
तूं आपे आपि सुजाणु है वड पुरखु वडाती ॥
Ṫooⁿ aapé aap sujaaṇ hæ vad purakʰ vadaaṫee.
You Yourself are All-knowing. O Lord, You are the Greatest of the Great!
|
ਜੋ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਤੁਧੁ ਧਿਆਇਦੇ ਮੇਰੇ ਸਚਿਆ ਬਲਿ ਬਲਿ ਹਉ ਤਿਨ ਜਾਤੀ ॥੧॥
जो मनि चिति तुधु धिआइदे मेरे सचिआ बलि बलि हउ तिन जाती ॥१॥
Jo man chiṫ ṫuḋʰ ḋʰi▫aa▫iḋé méré sachi▫aa bal bal ha▫o ṫin jaaṫee. ||1||
O my True Lord, I am a sacrifice, a humble sacrifice, to those who meditate on You within their conscious mind. ||1||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
सलोक मः १ ॥
Salok mėhlaa 1.
Shalok, First Mehl:
|
ਜੀਉ ਪਾਇ ਤਨੁ ਸਾਜਿਆ ਰਖਿਆ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥
जीउ पाइ तनु साजिआ रखिआ बणत बणाइ ॥
Jee▫o paa▫é ṫan saaji▫aa rakʰi▫aa baṇaṫ baṇaa▫é.
He placed the soul in the body which He had fashioned. He protects the Creation which He has created.
|
ਅਖੀ ਦੇਖੈ ਜਿਹਵਾ ਬੋਲੈ ਕੰਨੀ ਸੁਰਤਿ ਸਮਾਇ ॥
अखी देखै जिहवा बोलै कंनी सुरति समाइ ॥
Akʰee ḋékʰæ jihvaa bolæ kannee suraṫ samaa▫é.
With their eyes, they see, and with their tongues, they speak; with their ears, they bring the mind to awareness.
|
ਪੈਰੀ ਚਲੈ ਹਥੀ ਕਰਣਾ ਦਿਤਾ ਪੈਨੈ ਖਾਇ ॥
पैरी चलै हथी करणा दिता पैनै खाइ ॥
Pæree chalæ haṫʰee karṇaa ḋiṫaa pænæ kʰaa▫é.
With their feet, they walk, and with their hands, they work; they wear and eat whatever is given.
|
ਜਿਨਿ ਰਚਿ ਰਚਿਆ ਤਿਸਹਿ ਨ ਜਾਣੈ ਅੰਧਾ ਅੰਧੁ ਕਮਾਇ ॥
जिनि रचि रचिआ तिसहि न जाणै अंधा अंधु कमाइ ॥
Jin rach rachi▫aa ṫisėh na jaaṇæ anḋʰaa anḋʰ kamaa▫é.
They do not know the One who created the Creation. The blind fools do their dark deeds.
|
ਜਾ ਭਜੈ ਤਾ ਠੀਕਰੁ ਹੋਵੈ ਘਾੜਤ ਘੜੀ ਨ ਜਾਇ ॥
जा भजै ता ठीकरु होवै घाड़त घड़ी न जाइ ॥
Jaa bʰajæ ṫaa tʰeekar hovæ gʰaaṛaṫ gʰaṛee na jaa▫é.
When the pitcher of the body breaks and shatters into pieces, it cannot be re-created again.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਨਾਹਿ ਪਤਿ ਪਤਿ ਵਿਣੁ ਪਾਰਿ ਨ ਪਾਇ ॥੧॥
नानक गुर बिनु नाहि पति पति विणु पारि न पाइ ॥१॥
Naanak gur bin naahi paṫ paṫ viṇ paar na paa▫é. ||1||
O Nanak! Without the Guru, there is no honor; without honor, no one is carried across. ||1||
|
ਮਃ ੨ ॥
मः २ ॥
Mėhlaa 2.
Second Mehl:
|
ਦੇਂਦੇ ਥਾਵਹੁ ਦਿਤਾ ਚੰਗਾ ਮਨਮੁਖਿ ਐਸਾ ਜਾਣੀਐ ॥
देंदे थावहु दिता चंगा मनमुखि ऐसा जाणीऐ ॥
Ḋéⁿḋé ṫʰaavhu ḋiṫaa changa manmukʰ æsaa jaaṇee▫æ.
They prefer the gift, instead of the Giver; such is the way of the self-willed Manmukhs.
|
ਸੁਰਤਿ ਮਤਿ ਚਤੁਰਾਈ ਤਾ ਕੀ ਕਿਆ ਕਰਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀਐ ॥
सुरति मति चतुराई ता की किआ करि आखि वखाणीऐ ॥
Suraṫ maṫ chaṫuraa▫ee ṫaa kee ki▫aa kar aakʰ vakʰaaṇee▫æ.
What can anyone say about their intelligence, their understanding or their cleverness?
|
ਅੰਤਰਿ ਬਹਿ ਕੈ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ਸੋ ਚਹੁ ਕੁੰਡੀ ਜਾਣੀਐ ॥
अंतरि बहि कै करम कमावै सो चहु कुंडी जाणीऐ ॥
Anṫar bahi kæ karam kamaavæ so chahu kundee jaaṇee▫æ.
The deeds which one commits, while sitting in one’s own home, are known far and wide, in the four directions.
|
ਜੋ ਧਰਮੁ ਕਮਾਵੈ ਤਿਸੁ ਧਰਮ ਨਾਉ ਹੋਵੈ ਪਾਪਿ ਕਮਾਣੈ ਪਾਪੀ ਜਾਣੀਐ ॥
जो धरमु कमावै तिसु धरम नाउ होवै पापि कमाणै पापी जाणीऐ ॥
Jo ḋʰaram kamaavæ ṫis ḋʰaram naa▫o hovæ paap kamaaṇæ paapee jaaṇee▫æ.
One who lives righteously is known as righteous; one who commits sins is known as a sinner.
|
ਤੂੰ ਆਪੇ ਖੇਲ ਕਰਹਿ ਸਭਿ ਕਰਤੇ ਕਿਆ ਦੂਜਾ ਆਖਿ ਵਖਾਣੀਐ ॥
तूं आपे खेल करहि सभि करते किआ दूजा आखि वखाणीऐ ॥
Ṫooⁿ aapé kʰél karahi sabʰ karṫé ki▫aa ḋoojaa aakʰ vakʰaaṇee▫æ.
You Yourself enact the entire play, O Creator. Why should we speak of any other?
|
ਜਿਚਰੁ ਤੇਰੀ ਜੋਤਿ ਤਿਚਰੁ ਜੋਤੀ ਵਿਚਿ ਤੂੰ ਬੋਲਹਿ ਵਿਣੁ ਜੋਤੀ ਕੋਈ ਕਿਛੁ ਕਰਿਹੁ ਦਿਖਾ ਸਿਆਣੀਐ ॥
जिचरु तेरी जोति तिचरु जोती विचि तूं बोलहि विणु जोती कोई किछु करिहु दिखा सिआणीऐ ॥
Jichar ṫéree joṫ ṫichar joṫee vich ṫooⁿ bolėh viṇ joṫee ko▫ee kichʰ karihu ḋikʰaa si▫aaṇee▫æ.
As long as Your Light is within the body, You speak through that Light. Without Your Light, who can do anything? Show me any such cleverness!
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਹਰਿ ਇਕੋ ਸੁਘੜੁ ਸੁਜਾਣੀਐ ॥੨॥
नानक गुरमुखि नदरी आइआ हरि इको सुघड़ु सुजाणीऐ ॥२॥
Naanak gurmukʰ naḋree aa▫i▫aa har iko sugʰaṛ sujaaṇee▫æ. ||2||
O Nanak! The Lord alone is Perfect and All-knowing; He is revealed to the Gurmukh. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਤੁਧੁ ਆਪੇ ਧੰਧੈ ਲਾਇਆ ॥
तुधु आपे जगतु उपाइ कै तुधु आपे धंधै लाइआ ॥
Ṫuḋʰ aapé jagaṫ upaa▫é kæ ṫuḋʰ aapé ḋʰanḋʰæ laa▫i▫aa.
You Yourself created the world, and You Yourself put it to work.
|
ਮੋਹ ਠਗਉਲੀ ਪਾਇ ਕੈ ਤੁਧੁ ਆਪਹੁ ਜਗਤੁ ਖੁਆਇਆ ॥
मोह ठगउली पाइ कै तुधु आपहु जगतु खुआइआ ॥
Moh tʰag▫ulee paa▫é kæ ṫuḋʰ aaphu jagaṫ kʰu▫aa▫i▫aa.
Administering the drug of emotional attachment, You Yourself have led the world astray.
|
ਤਿਸਨਾ ਅੰਦਰਿ ਅਗਨਿ ਹੈ ਨਹ ਤਿਪਤੈ ਭੁਖਾ ਤਿਹਾਇਆ ॥
तिसना अंदरि अगनि है नह तिपतै भुखा तिहाइआ ॥
Ṫisnaa anḋar agan hæ nah ṫipṫæ bʰukʰaa ṫihaa▫i▫aa.
The fire of desire is deep within; unsatisfied, people remain hungry and thirsty.
|
ਸਹਸਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਮਰਿ ਜੰਮੈ ਆਇਆ ਜਾਇਆ ॥
सहसा इहु संसारु है मरि जंमै आइआ जाइआ ॥
Sahsaa ih sansaar hæ mar jammæ aa▫i▫aa jaa▫i▫aa.
This world is an illusion; it dies and it is re-born-it comes and it goes in reincarnation.
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਮੋਹੁ ਨ ਤੁਟਈ ਸਭਿ ਥਕੇ ਕਰਮ ਕਮਾਇਆ ॥
बिनु सतिगुर मोहु न तुटई सभि थके करम कमाइआ ॥
Bin saṫgur moh na ṫut▫ee sabʰ ṫʰaké karam kamaa▫i▫aa.
Without the True Guru, emotional attachment is not broken. All have grown weary of performing empty rituals.
|
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਸੁਖਿ ਰਜਾ ਜਾ ਤੁਧੁ ਭਾਇਆ ॥
गुरमती नामु धिआईऐ सुखि रजा जा तुधु भाइआ ॥
Gurmaṫee naam ḋʰi▫aa▫ee▫æ sukʰ rajaa jaa ṫuḋʰ bʰaa▫i▫aa.
Those who follow the Guru’s Teachings meditate on the Naam, the Name of the Lord. Filled with a joyful peace, they surrender to Your Will.
|
ਕੁਲੁ ਉਧਾਰੇ ਆਪਣਾ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥
कुलु उधारे आपणा धंनु जणेदी माइआ ॥
Kul uḋʰaaré aapṇaa ḋʰan jaṇéḋee maa▫i▫aa.
They save their families and ancestors; blessed are the mothers who gave birth to them.
|
