ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵਤ ਦੇਵ ਸਬੈ ਮੁਨਿ ਇੰਦ੍ਰ ਮਹਾ ਸਿਵ ਜੋਗ ਕਰੀ ॥
अंतु न पावत देव सबै मुनि इंद्र महा सिव जोग करी ॥
Anṫ na paavaṫ ḋév sabæ mun inḋar mahaa siv jog karee.
All the gods, silent sages, Indra, Shiva and Yogis have not found the Lord’s limits -
|
ਫੁਨਿ ਬੇਦ ਬਿਰੰਚਿ ਬਿਚਾਰਿ ਰਹਿਓ ਹਰਿ ਜਾਪੁ ਨ ਛਾਡੵਿਉ ਏਕ ਘਰੀ ॥
फुनि बेद बिरंचि बिचारि रहिओ हरि जापु न छाड्यिउ एक घरी ॥
Fun béḋ biranch bichaar rahi▫o har jaap na chʰaadi▫ya▫o ék gʰaree.
not even Brahma who contemplates the Vedas. I shall not give up meditating on the Lord, even for an instant.
|
ਮਥੁਰਾ ਜਨ ਕੋ ਪ੍ਰਭੁ ਦੀਨ ਦਯਾਲੁ ਹੈ ਸੰਗਤਿ ਸ੍ਰਿਸ੍ਟਿ ਨਿਹਾਲੁ ਕਰੀ ॥
मथुरा जन को प्रभु दीन दयालु है संगति स्रिस्टि निहालु करी ॥
Maṫʰuraa jan ko parabʰ ḋeen ḋa▫yaal hæ sangaṫ sarisat nihaal karee.
The God of Mathura is Merciful to the meek; He blesses and uplifts the Sangats throughout the Universe.
|
ਰਾਮਦਾਸਿ ਗੁਰੂ ਜਗ ਤਾਰਨ ਕਉ ਗੁਰ ਜੋਤਿ ਅਰਜੁਨ ਮਾਹਿ ਧਰੀ ॥੪॥
रामदासि गुरू जग तारन कउ गुर जोति अरजुन माहि धरी ॥४॥
Raamḋaas guroo jag ṫaaran ka▫o gur joṫ arjun maahi ḋʰaree. ||4||
Guru Ram Das, to save the world, enshrined the Guru’s Light into Guru Arjun. ||4||
|
ਜਗ ਅਉਰੁ ਨ ਯਾਹਿ ਮਹਾ ਤਮ ਮੈ ਅਵਤਾਰੁ ਉਜਾਗਰੁ ਆਨਿ ਕੀਅਉ ॥
जग अउरु न याहि महा तम मै अवतारु उजागरु आनि कीअउ ॥
Jag a▫or na yaahi mahaa ṫam mæ avṫaar ujaagar aan kee▫a▫o.
In the great darkness of this world, the Lord revealed Himself, incarnated as Guru Arjun.
|
ਤਿਨ ਕੇ ਦੁਖ ਕੋਟਿਕ ਦੂਰਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਜਿਨੑ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਪੀਅਉ ॥
तिन के दुख कोटिक दूरि गए मथुरा जिन्ह अमृत नामु पीअउ ॥
Ṫin ké ḋukʰ kotik ḋoor ga▫é maṫʰuraa jinĥ amriṫ naam pee▫a▫o.
Millions of pains are taken away from those who drink the Ambrosial Nectar of the Naam, says Mathura.
|
ਇਹ ਪਧਤਿ ਤੇ ਮਤ ਚੂਕਹਿ ਰੇ ਮਨ ਭੇਦੁ ਬਿਭੇਦੁ ਨ ਜਾਨ ਬੀਅਉ ॥
इह पधति ते मत चूकहि रे मन भेदु बिभेदु न जान बीअउ ॥
Ih paḋʰaṫ ṫé maṫ chookėh ré man bʰéḋ bibʰéd na jaan bee▫a▫o.
O mortal being, do not leave this path; do not think that there is any difference between God and Guru.
|
ਪਰਤਛਿ ਰਿਦੈ ਗੁਰ ਅਰਜੁਨ ਕੈ ਹਰਿ ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮਿ ਨਿਵਾਸੁ ਲੀਅਉ ॥੫॥
परतछि रिदै गुर अरजुन कै हरि पूरन ब्रहमि निवासु लीअउ ॥५॥
Parṫachʰ riḋæ gur arjun kæ har pooran barahm nivaas lee▫a▫o. ||5||
The Perfect Lord God has manifested Himself; He dwells in the heart of Guru Arjun. ||5||
|
ਜਬ ਲਉ ਨਹੀ ਭਾਗ ਲਿਲਾਰ ਉਦੈ ਤਬ ਲਉ ਭ੍ਰਮਤੇ ਫਿਰਤੇ ਬਹੁ ਧਾਯਉ ॥
जब लउ नही भाग लिलार उदै तब लउ भ्रमते फिरते बहु धायउ ॥
Jab la▫o nahee bʰaag lilaar uḋæ ṫab la▫o bʰaramṫé firṫé baho ḋʰaa▫ya▫o.
As long as the destiny written upon my forehead was not activated, I wandered around lost, running in all directions.
|
ਕਲਿ ਘੋਰ ਸਮੁਦ੍ਰ ਮੈ ਬੂਡਤ ਥੇ ਕਬਹੂ ਮਿਟਿ ਹੈ ਨਹੀ ਰੇ ਪਛੁਤਾਯਉ ॥
कलि घोर समुद्र मै बूडत थे कबहू मिटि है नही रे पछुतायउ ॥
Kal gʰor samuḋar mæ boodaṫ ṫʰé kabhoo mit hæ nahee ré pachʰoṫaa▫ya▫o.
I was drowning in the horrible world-ocean of this Dark Age of Kali Yuga, and my remorse would never have ended.
|
ਤਤੁ ਬਿਚਾਰੁ ਯਹੈ ਮਥੁਰਾ ਜਗ ਤਾਰਨ ਕਉ ਅਵਤਾਰੁ ਬਨਾਯਉ ॥
ततु बिचारु यहै मथुरा जग तारन कउ अवतारु बनायउ ॥
Ṫaṫ bichaar yahæ maṫʰuraa jag ṫaaran ka▫o avṫaar banaa▫ya▫o.
O Mathura, consider this essential truth: to save the world, the Lord incarnated Himself.
|
ਜਪੵਉ ਜਿਨੑ ਅਰਜੁਨ ਦੇਵ ਗੁਰੂ ਫਿਰਿ ਸੰਕਟ ਜੋਨਿ ਗਰਭ ਨ ਆਯਉ ॥੬॥
जप्यउ जिन्ह अरजुन देव गुरू फिरि संकट जोनि गरभ न आयउ ॥६॥
Jap▫ya▫o jinĥ arjun ḋév guroo fir sankat jon garabʰ na aa▫ya▫o. ||6||
Whoever meditates on Guru Arjun Dayv, shall not have to pass through the painful womb of reincarnation ever again. ||6||
|
ਕਲਿ ਸਮੁਦ੍ਰ ਭਏ ਰੂਪ ਪ੍ਰਗਟਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਉਧਾਰਨੁ ॥
कलि समुद्र भए रूप प्रगटि हरि नाम उधारनु ॥
Kal samuḋar bʰa▫é roop pargat har naam uḋʰaaran.
In the ocean of this Dark Age of Kali Yuga, the Lord’s Name has been revealed in the Form of Guru Arjun, to save the world.
|
ਬਸਹਿ ਸੰਤ ਜਿਸੁ ਰਿਦੈ ਦੁਖ ਦਾਰਿਦ੍ਰ ਨਿਵਾਰਨੁ ॥
बसहि संत जिसु रिदै दुख दारिद्र निवारनु ॥
Basėh sanṫ jis riḋæ ḋukʰ ḋariḋar nivaaran.
Pain and poverty are taken away from that person, within whose heart the Saint abides.
|
ਨਿਰਮਲ ਭੇਖ ਅਪਾਰ ਤਾਸੁ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ॥
निरमल भेख अपार तासु बिनु अवरु न कोई ॥
Nirmal bʰékʰ apaar ṫaas bin avar na ko▫ee.
He is the Pure, Immaculate Form of the Infinite Lord; except for Him, there is no other at all.
|
ਮਨ ਬਚ ਜਿਨਿ ਜਾਣਿਅਉ ਭਯਉ ਤਿਹ ਸਮਸਰਿ ਸੋਈ ॥
मन बच जिनि जाणिअउ भयउ तिह समसरि सोई ॥
Man bach jin jaaṇi▫a▫o bʰa▫ya▫o ṫih samsar so▫ee.
Whoever knows Him in thought, word and deed, becomes just like Him.
|
ਧਰਨਿ ਗਗਨ ਨਵ ਖੰਡ ਮਹਿ ਜੋਤਿ ਸ੍ਵਰੂਪੀ ਰਹਿਓ ਭਰਿ ॥
धरनि गगन नव खंड महि जोति स्वरूपी रहिओ भरि ॥
Ḋʰaran gagan nav kʰand mėh joṫ savroopee rahi▫o bʰar.
He is totally pervading the earth, the sky and the nine regions of the planet. He is the Embodiment of the Light of God.
|
ਭਨਿ ਮਥੁਰਾ ਕਛੁ ਭੇਦੁ ਨਹੀ ਗੁਰੁ ਅਰਜੁਨੁ ਪਰਤਖੵ ਹਰਿ ॥੭॥੧੯॥
भनि मथुरा कछु भेदु नही गुरु अरजुनु परतख्य हरि ॥७॥१९॥
Bʰan maṫʰuraa kachʰ bʰéḋ nahee gur arjun parṫakʰ▫y har. ||7||19||
So speaks Mathura: there is no difference between God and Guru; Guru Arjun is the Personification of the Lord Himself. ||7||19||
|
ਅਜੈ ਗੰਗ ਜਲੁ ਅਟਲੁ ਸਿਖ ਸੰਗਤਿ ਸਭ ਨਾਵੈ ॥
अजै गंग जलु अटलु सिख संगति सभ नावै ॥
Ajæ gang jal atal sikʰ sangaṫ sabʰ naavæ.
The stream of the Lord’s Name flows like the Ganges, invincible and unstoppable. The Sikhs of the Sangat all bathe in it.
|
ਨਿਤ ਪੁਰਾਣ ਬਾਚੀਅਹਿ ਬੇਦ ਬ੍ਰਹਮਾ ਮੁਖਿ ਗਾਵੈ ॥
नित पुराण बाचीअहि बेद ब्रहमा मुखि गावै ॥
Niṫ puraaṇ baachee▫ah béḋ barahmaa mukʰ gaavæ.
It appears as if the holy texts like the Puraanaas are being recited there and Brahma himself sings the Vedas.
|
ਅਜੈ ਚਵਰੁ ਸਿਰਿ ਢੁਲੈ ਨਾਮੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮੁਖਿ ਲੀਅਉ ॥
अजै चवरु सिरि ढुलै नामु अमृतु मुखि लीअउ ॥
Ajæ chavar sir dʰulæ naam amriṫ mukʰ lee▫a▫o.
The invincible Chauri, the fly-brush, waves over His head; with His mouth, He drinks in the Ambrosial Nectar of the Naam.
|
ਗੁਰ ਅਰਜੁਨ ਸਿਰਿ ਛਤ੍ਰੁ ਆਪਿ ਪਰਮੇਸਰਿ ਦੀਅਉ ॥
गुर अरजुन सिरि छत्रु आपि परमेसरि दीअउ ॥
Gur arjun sir chʰaṫar aap parmésar ḋee▫a▫o.
The Transcendent Lord Himself has placed the royal canopy over the head of Guru Arjun.
|
ਮਿਲਿ ਨਾਨਕ ਅੰਗਦ ਅਮਰ ਗੁਰ ਗੁਰੁ ਰਾਮਦਾਸੁ ਹਰਿ ਪਹਿ ਗਯਉ ॥
मिलि नानक अंगद अमर गुर गुरु रामदासु हरि पहि गयउ ॥
Mil Naanak angaḋ amar gur gur Raamḋaas har pėh ga▫ya▫o.
Guru Nanak, Guru Angad, Guru Amar Das and Guru Ram Das met together before the Lord.
|
ਹਰਿਬੰਸ ਜਗਤਿ ਜਸੁ ਸੰਚਰੵਉ ਸੁ ਕਵਣੁ ਕਹੈ ਸ੍ਰੀ ਗੁਰੁ ਮੁਯਉ ॥੧॥
हरिबंस जगति जसु संचर्यउ सु कवणु कहै स्री गुरु मुयउ ॥१॥
Harbans jagaṫ jas sanchar▫ya▫o so kavaṇ kahæ saree gur mu▫ya▫o. ||1||
So speaks HARBANS: Their Praises echo and resound all over the world; who can possibly say that the Great Gurus are dead? ||1||
|
ਦੇਵ ਪੁਰੀ ਮਹਿ ਗਯਉ ਆਪਿ ਪਰਮੇਸ੍ਵਰ ਭਾਯਉ ॥
देव पुरी महि गयउ आपि परमेस्वर भायउ ॥
Ḋév puree mėh ga▫ya▫o aap parmésvar bʰaa▫ya▫o.
When it was the Will of the Transcendent Lord Himself, Guru Ram Das went to the City of God.
|
ਹਰਿ ਸਿੰਘਾਸਣੁ ਦੀਅਉ ਸਿਰੀ ਗੁਰੁ ਤਹ ਬੈਠਾਯਉ ॥
हरि सिंघासणु दीअउ सिरी गुरु तह बैठायउ ॥
Har singʰaasaṇ ḋee▫a▫o siree gur ṫah batʰaa▫ya▫o.
The Lord offered Him His Royal Throne, and seated the Guru upon it.
|
ਰਹਸੁ ਕੀਅਉ ਸੁਰ ਦੇਵ ਤੋਹਿ ਜਸੁ ਜਯ ਜਯ ਜੰਪਹਿ ॥
रहसु कीअउ सुर देव तोहि जसु जय जय ज्मपहि ॥
Rahas kee▫a▫o sur ḋév ṫohi jas ja▫y ja▫y jampėh.
The angels and gods were delighted; they proclaimed and celebrated Your victory, O Guru.
|
ਅਸੁਰ ਗਏ ਤੇ ਭਾਗਿ ਪਾਪ ਤਿਨੑ ਭੀਤਰਿ ਕੰਪਹਿ ॥
असुर गए ते भागि पाप तिन्ह भीतरि क्मपहि ॥
Asur ga▫é ṫé bʰaag paap ṫinĥ bʰeeṫar kampėh.
The demons ran away; their sins made them shake and tremble inside.
|
ਕਾਟੇ ਸੁ ਪਾਪ ਤਿਨੑ ਨਰਹੁ ਕੇ ਗੁਰੁ ਰਾਮਦਾਸੁ ਜਿਨੑ ਪਾਇਯਉ ॥
काटे सु पाप तिन्ह नरहु के गुरु रामदासु जिन्ह पाइयउ ॥
Kaaté so paap ṫinĥ marahu ké gur Raamḋaas jinĥ paa▫i▫ya▫o.
Those people who found Guru Ram Das were rid of their sins.
|
ਛਤ੍ਰੁ ਸਿੰਘਾਸਨੁ ਪਿਰਥਮੀ ਗੁਰ ਅਰਜੁਨ ਕਉ ਦੇ ਆਇਅਉ ॥੨॥੨੧॥੯॥੧੧॥੧੦॥੧੦॥੨੨॥੬੦॥੧੪੩॥
छत्रु सिंघासनु पिरथमी गुर अरजुन कउ दे आइअउ ॥२॥२१॥९॥११॥१०॥१०॥२२॥६०॥१४३॥
Chʰaṫar singʰaasan piraṫʰmee gur arjun ka▫o ḋé aa▫i▫a▫o. ||2||21||9||11||10||10||22||60||143||
He gave the Royal Canopy and Throne to Guru Arjun, and came home. ||2||21||9||11||10||10||22||60||143||
|
