ਨਾਨਕ ਨਾਮ ਰਤੇ ਸੇ ਧਨਵੰਤ ਹੈਨਿ ਨਿਰਧਨੁ ਹੋਰੁ ਸੰਸਾਰੁ ॥੨੬॥
नानक नाम रते से धनवंत हैनि निरधनु होरु संसारु ॥२६॥
Naanak naam raṫé sé ḋʰanvanṫ hæn nirḋʰan hor sansaar. ||26||
O Nanak! They alone are wealthy, who are imbued with the Naam; the rest of the world is poor. ||26||
|
ਜਨ ਕੀ ਟੇਕ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਠਵਰ ਨ ਠਾਉ ॥
जन की टेक हरि नामु हरि बिनु नावै ठवर न ठाउ ॥
Jan kee ték har naam har bin naavæ tʰavar na tʰaa▫o.
The Lord’s Name is the Support of the Lord’s humble servants. Without the Lord’s Name, there is no other place, no place of rest.
|
ਗੁਰਮਤੀ ਨਾਉ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਸਹਜਿ ਸਮਾਉ ॥
गुरमती नाउ मनि वसै सहजे सहजि समाउ ॥
Gurmaṫee naa▫o man vasæ sėhjé sahj samaa▫o.
Following the Guru’s Teachings, the Name abides in the mind, and one is intuitively, automatically absorbed in the Lord.
|
ਵਡਭਾਗੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਅਹਿਨਿਸਿ ਲਾਗਾ ਭਾਉ ॥
वडभागी नामु धिआइआ अहिनिसि लागा भाउ ॥
vadbʰaagee naam ḋʰi▫aa▫i▫aa ahinis laagaa bʰaa▫o.
Those with great good fortune meditate on the Naam; night and day, they embrace love for the Name.
|
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਧੂੜਿ ਤਿਨ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਜਾਉ ॥੨੭॥
जन नानकु मंगै धूड़ि तिन हउ सद कुरबाणै जाउ ॥२७॥
Jan Naanak mangæ ḋʰooṛ ṫin ha▫o saḋ kurbaaṇæ jaa▫o. ||27||
Servant Nanak begs for the dust of their feet; I am forever a sacrifice to them. ||27||
|
ਲਖ ਚਉਰਾਸੀਹ ਮੇਦਨੀ ਤਿਸਨਾ ਜਲਤੀ ਕਰੇ ਪੁਕਾਰ ॥
लख चउरासीह मेदनी तिसना जलती करे पुकार ॥
Lakʰ cha▫oraaseeh méḋnee ṫisnaa jalṫee karé pukaar.
The 8.4 million species of beings burn in desire and cry in pain.
|
ਇਹੁ ਮੋਹੁ ਮਾਇਆ ਸਭੁ ਪਸਰਿਆ ਨਾਲਿ ਚਲੈ ਨ ਅੰਤੀ ਵਾਰ ॥
इहु मोहु माइआ सभु पसरिआ नालि चलै न अंती वार ॥
Ih moh maa▫i▫aa sabʰ pasri▫aa naal chalæ na anṫee vaar.
All this show of emotional attachment to Maya shall not go with you at that very last instant.
|
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਸਾਂਤਿ ਨ ਆਵਈ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
बिनु हरि सांति न आवई किसु आगै करी पुकार ॥
Bin har saaⁿṫ na aavee kis aagæ karee pukaar.
Without the Lord, peace and tranquility do not come; unto whom should we go and complain?
|
ਵਡਭਾਗੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਇਆ ਬੂਝਿਆ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬਿਚਾਰੁ ॥
वडभागी सतिगुरु पाइआ बूझिआ ब्रहमु बिचारु ॥
vadbʰaagee saṫgur paa▫i▫aa boojʰi▫aa barahm bichaar.
By great good fortune, one meets the True Guru, and comes to understand the contemplation of God.
|
ਤਿਸਨਾ ਅਗਨਿ ਸਭ ਬੁਝਿ ਗਈ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿ ॥੨੮॥
तिसना अगनि सभ बुझि गई जन नानक हरि उरि धारि ॥२८॥
Ṫisnaa agan sabʰ bujʰ ga▫ee jan Naanak har ur ḋʰaar. ||28||
The fire of desire is totally extinguished, O servant Nanak! Enshrining the Lord within the heart. ||28||
|
ਅਸੀ ਖਤੇ ਬਹੁਤੁ ਕਮਾਵਦੇ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥
असी खते बहुतु कमावदे अंतु न पारावारु ॥
Asee kʰaṫé bahuṫ kamaavḋé anṫ na paaraavaar.
I make so many mistakes, there is no end or limit to them.
|
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਬਖਸਿ ਲੈਹੁ ਹਉ ਪਾਪੀ ਵਡ ਗੁਨਹਗਾਰੁ ॥
हरि किरपा करि कै बखसि लैहु हउ पापी वड गुनहगारु ॥
Har kirpaa kar kæ bakʰas læhu ha▫o paapee vad gunahgaar.
O Lord, please be merciful and forgive me; I am a sinner, a great offender.
|
ਹਰਿ ਜੀਉ ਲੇਖੈ ਵਾਰ ਨ ਆਵਈ ਤੂੰ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਵਣਹਾਰੁ ॥
हरि जीउ लेखै वार न आवई तूं बखसि मिलावणहारु ॥
Har jee▫o lékʰæ vaar na aavee ṫooⁿ bakʰas milaavaṇhaar.
O Dear Lord, if You made an account of my mistakes, my turn to be forgiven would not even come. Please forgive me, and unite me with Yourself.
|
ਗੁਰ ਤੁਠੈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲਿਆ ਸਭ ਕਿਲਵਿਖ ਕਟਿ ਵਿਕਾਰ ॥
गुर तुठै हरि प्रभु मेलिआ सभ किलविख कटि विकार ॥
Gur ṫutʰæ har parabʰ méli▫aa sabʰ kilvikʰ kat vikaar.
The Guru, in His Pleasure, has united me with the Lord God; He has cut away all my sinful mistakes.
|
ਜਿਨਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਿਨੑ ਜੈਕਾਰੁ ॥੨੯॥
जिना हरि हरि नामु धिआइआ जन नानक तिन्ह जैकारु ॥२९॥
Jinaa har har naam ḋʰi▫aa▫i▫aa jan Naanak ṫinĥ jækaar. ||29||
Servant Nanak celebrates the victory of those who meditate on the Name of the Lord, Har, Har. ||29||
|
ਵਿਛੁੜਿ ਵਿਛੁੜਿ ਜੋ ਮਿਲੇ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਭੈ ਭਾਇ ॥
विछुड़ि विछुड़ि जो मिले सतिगुर के भै भाइ ॥
vichʰuṛ vichʰuṛ jo milé saṫgur ké bʰæ bʰaa▫é.
Those who have been separated and alienated from the Lord are united with Him again, through the Fear and the Love of the True Guru.
|
ਜਨਮ ਮਰਣ ਨਿਹਚਲੁ ਭਏ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
जनम मरण निहचलु भए गुरमुखि नामु धिआइ ॥
Janam maraṇ nihchal bʰa▫é gurmukʰ naam ḋʰi▫aa▫é.
They escape the cycle of birth and death, and, as Gurmukh, they meditate on the Naam, the Name of the Lord.
|
ਗੁਰ ਸਾਧੂ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲੈ ਹੀਰੇ ਰਤਨ ਲਭੰਨੑਿ ॥
गुर साधू संगति मिलै हीरे रतन लभंन्हि ॥
Gur saaḋʰoo sangaṫ milæ heeré raṫan labʰaⁿniĥ.
Joining the Saadh Sangat, the Guru’s Congregation, the diamonds and jewels are obtained.
|
ਨਾਨਕ ਲਾਲੁ ਅਮੋਲਕਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜਿ ਲਹੰਨੑਿ ॥੩੦॥
नानक लालु अमोलका गुरमुखि खोजि लहंन्हि ॥३०॥
Naanak laal amolkaa gurmukʰ kʰoj lahaⁿniĥ. ||30||
O Nanak! The jewel is priceless; the Gurmukhs seek and find it. ||30||
|
ਮਨਮੁਖ ਨਾਮੁ ਨ ਚੇਤਿਓ ਧਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਧਿਗੁ ਵਾਸੁ ॥
मनमुख नामु न चेतिओ धिगु जीवणु धिगु वासु ॥
Manmukʰ naam na chéṫi▫o ḋʰig jeevaṇ ḋʰig vaas.
The self-willed Manmukhs do not even think of the Naam. Cursed are their lives, and cursed are their homes.
|
ਜਿਸ ਦਾ ਦਿਤਾ ਖਾਣਾ ਪੈਨਣਾ ਸੋ ਮਨਿ ਨ ਵਸਿਓ ਗੁਣਤਾਸੁ ॥
जिस दा दिता खाणा पैनणा सो मनि न वसिओ गुणतासु ॥
Jis ḋaa ḋiṫaa kʰaaṇaa pænṇaa so man na vasi▫o guṇṫaas.
That Lord who gives them so much to eat and wear - they do not enshrine that Lord, the Treasure of Virtue, in their minds.
|
ਇਹੁ ਮਨੁ ਸਬਦਿ ਨ ਭੇਦਿਓ ਕਿਉ ਹੋਵੈ ਘਰ ਵਾਸੁ ॥
इहु मनु सबदि न भेदिओ किउ होवै घर वासु ॥
Ih man sabaḋ na béḋi▫o ki▫o hovæ gʰar vaas.
This mind is not pierced by the Word of the Shabad; how can it come to dwell in its true home?
|
ਮਨਮੁਖੀਆ ਦੋਹਾਗਣੀ ਆਵਣ ਜਾਣਿ ਮੁਈਆਸੁ ॥
मनमुखीआ दोहागणी आवण जाणि मुईआसु ॥
Manmukʰee▫aa ḋuhaagaṇee aavaṇ jaaṇ mu▫ee▫aas.
The self-willed Manmukhs are like discarded brides, ruined by coming and going in the cycle of reincarnation.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸੁਹਾਗੁ ਹੈ ਮਸਤਕਿ ਮਣੀ ਲਿਖਿਆਸੁ ॥
गुरमुखि नामु सुहागु है मसतकि मणी लिखिआसु ॥
Gurmukʰ naam suhaag hæ masṫak maṇee likʰi▫aas.
The Gurmukhs are embellished and exalted by the Naam, the Name of the Lord; the jewel of destiny is engraved upon their foreheads.
|
ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ਹਰਿ ਹਿਰਦੈ ਕਮਲ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥
हरि हरि नामु उरि धारिआ हरि हिरदै कमल प्रगासु ॥
Har har naam ur ḋʰaari▫aa har hirḋæ kamal pargaas.
They enshrine the Name of the Lord, Har, Har, within their hearts; the Lord illuminates their heart-lotus.
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਆਪਣਾ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੀ ਤਾਸੁ ॥
सतिगुरु सेवनि आपणा हउ सद बलिहारी तासु ॥
Saṫgur sévan aapṇaa ha▫o saḋ balihaaree ṫaas.
I am forever a sacrifice to those who serve their True Guru.
|
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਜਿਨ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ॥੩੧॥
नानक तिन मुख उजले जिन अंतरि नामु प्रगासु ॥३१॥
Naanak ṫin mukʰ ujlé jin anṫar naam pargaas. ||31||
O Nanak! Radiant and bright are the faces of those whose inner beings are illuminated with the Light of the Naam. ||31||
|
ਸਬਦਿ ਮਰੈ ਸੋਈ ਜਨੁ ਸਿਝੈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਮੁਕਤਿ ਨ ਹੋਈ ॥
सबदि मरै सोई जनु सिझै बिनु सबदै मुकति न होई ॥
Sabaḋ maræ so▫ee jan sijʰæ bin sabḋæ mukaṫ na ho▫ee.
Those who die in the Word of the Shabad are saved. Without the Shabad, no one is liberated.
|
ਭੇਖ ਕਰਹਿ ਬਹੁ ਕਰਮ ਵਿਗੁਤੇ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਪਰਜ ਵਿਗੋਈ ॥
भेख करहि बहु करम विगुते भाइ दूजै परज विगोई ॥
Bʰékʰ karahi baho karam viguṫé bʰaa▫é ḋoojæ paraj vigo▫ee.
They wear religious robes and perform all sorts of rituals, but they are ruined; in the love of duality, their world is ruined.
|
ਨਾਨਕ ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਉ ਨ ਪਾਈਐ ਜੇ ਸਉ ਲੋਚੈ ਕੋਈ ॥੩੨॥
नानक बिनु सतिगुर नाउ न पाईऐ जे सउ लोचै कोई ॥३२॥
Naanak bin saṫgur naa▫o na paa▫ee▫æ jé sa▫o lochæ ko▫ee. ||32||
O Nanak! Without the True Guru, the Name is not obtained, even though one may long for it hundreds of times. ||32||
|
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਅਤਿ ਵਡ ਊਚਾ ਊਚੀ ਹੂ ਊਚਾ ਹੋਈ ॥
हरि का नाउ अति वड ऊचा ऊची हू ऊचा होई ॥
Har kaa naa▫o aṫ vad oochaa oochee hoo oochaa ho▫ee.
The Name of the Lord is utterly great, lofty and high, the highest of the high.
|
ਅਪੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਜੇ ਸਉ ਲੋਚੈ ਕੋਈ ॥
अपड़ि कोइ न सकई जे सउ लोचै कोई ॥
Apaṛ ko▫é na sak▫ee jé sa▫o lochæ ko▫ee.
No one can climb up to it, even though one may long for it, hundreds of times.
|
ਮੁਖਿ ਸੰਜਮ ਹਛਾ ਨ ਹੋਵਈ ਕਰਿ ਭੇਖ ਭਵੈ ਸਭ ਕੋਈ ॥
मुखि संजम हछा न होवई करि भेख भवै सभ कोई ॥
Mukʰ sanjam hachʰaa na hova▫ee kar bʰékʰ bʰavæ sabʰ ko▫ee.
Speaking about self-discipline, no one becomes pure; everyone walks around wearing religious robes.
|
ਗੁਰ ਕੀ ਪਉੜੀ ਜਾਇ ਚੜੈ ਕਰਮਿ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਈ ॥
गुर की पउड़ी जाइ चड़ै करमि परापति होई ॥
Gur kee pa▫oṛee jaa▫é chaṛæ karam paraapaṫ ho▫ee.
Those blessed by the karma of good deeds go and climb the ladder of the Guru.
|
ਅੰਤਰਿ ਆਇ ਵਸੈ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰੈ ਕੋਇ ॥
अंतरि आइ वसै गुर सबदु वीचारै कोइ ॥
Anṫar aa▫é vasæ gur sabaḋ veechaaræ ko▫é.
The Lord comes and dwells within that one who contemplates the Word of the Guru’s Shabad.
|
