ਖੁੰਢਾ ਅੰਦਰਿ ਰਖਿ ਕੈ ਦੇਨਿ ਸੁ ਮਲ ਸਜਾਇ ॥
खुंढा अंदरि रखि कै देनि सु मल सजाइ ॥
Kʰundʰaa anḋar rakʰ kæ ḋén so mal sajaa▫é.
and then, it is placed between the wooden rollers and crushed.
|
ਰਸੁ ਕਸੁ ਟਟਰਿ ਪਾਈਐ ਤਪੈ ਤੈ ਵਿਲਲਾਇ ॥
रसु कसु टटरि पाईऐ तपै तै विललाइ ॥
Ras kas tatar paa▫ee▫æ ṫapæ ṫæ villaa▫é.
What punishment is inflicted upon it! Its juice is extracted and placed in the cauldron; as it is heated, it groans and cries out.
|
ਭੀ ਸੋ ਫੋਗੁ ਸਮਾਲੀਐ ਦਿਚੈ ਅਗਿ ਜਾਲਾਇ ॥
भी सो फोगु समालीऐ दिचै अगि जालाइ ॥
Bʰee so fog samaalee▫æ ḋichæ ag jaalaa▫é.
And then, the crushed cane is collected and burnt in the fire below.
|
ਨਾਨਕ ਮਿਠੈ ਪਤਰੀਐ ਵੇਖਹੁ ਲੋਕਾ ਆਇ ॥੨॥
नानक मिठै पतरीऐ वेखहु लोका आइ ॥२॥
Naanak mitʰæ paṫree▫æ vékʰhu lokaa aa▫é. ||2||
Nanak: O people! Come and see how the sweet sugarcane is treated. ||2||
|
ਪਵੜੀ ॥
पवड़ी ॥
Pavṛee.
Pauree:
|
ਇਕਨਾ ਮਰਣੁ ਨ ਚਿਤਿ ਆਸ ਘਣੇਰਿਆ ॥
इकना मरणु न चिति आस घणेरिआ ॥
Iknaa maraṇ na chiṫ aas gʰaṇéri▫aa.
Some do not think of death; they entertain great hopes.
|
ਮਰਿ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਨਿਤ ਕਿਸੈ ਨ ਕੇਰਿਆ ॥
मरि मरि जंमहि नित किसै न केरिआ ॥
Mar mar jamėh niṫ kisæ na kéri▫aa.
They die, and are re-born, and die, over and over again. They are of no use at all!
|
ਆਪਨੜੈ ਮਨਿ ਚਿਤਿ ਕਹਨਿ ਚੰਗੇਰਿਆ ॥
आपनड़ै मनि चिति कहनि चंगेरिआ ॥
Aapnaṛæ man chiṫ kahan changéri▫aa.
In their conscious minds, they call themselves good.
|
ਜਮਰਾਜੈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਮਨਮੁਖ ਹੇਰਿਆ ॥
जमराजै नित नित मनमुख हेरिआ ॥
Jamraajæ niṫ niṫ manmukʰ héri▫aa.
The King of the Angels of Death hunts down those self-willed Manmukhs, over and over again.
|
ਮਨਮੁਖ ਲੂਣ ਹਾਰਾਮ ਕਿਆ ਨ ਜਾਣਿਆ ॥
मनमुख लूण हाराम किआ न जाणिआ ॥
Manmukʰ looṇ haaraam ki▫aa na jaaṇi▫aa.
The Manmukhs are false to their own selves; they feel no gratitude for what they have been given.
|
ਬਧੇ ਕਰਨਿ ਸਲਾਮ ਖਸਮ ਨ ਭਾਣਿਆ ॥
बधे करनि सलाम खसम न भाणिआ ॥
Baḋʰé karan salaam kʰasam na bʰaaṇi▫aa.
Those who merely perform rituals of worship are not pleasing to their Lord and Master.
|
ਸਚੁ ਮਿਲੈ ਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਸਾਹਿਬ ਭਾਵਸੀ ॥
सचु मिलै मुखि नामु साहिब भावसी ॥
Sach milæ mukʰ naam saahib bʰaavsee.
Those who attain the True Lord and chant His Name are pleasing to the Lord.
|
ਕਰਸਨਿ ਤਖਤਿ ਸਲਾਮੁ ਲਿਖਿਆ ਪਾਵਸੀ ॥੧੧॥
करसनि तखति सलामु लिखिआ पावसी ॥११॥
Karsan ṫakʰaṫ salaam likʰi▫aa paavsee. ||11||
They worship the Lord and bow at His Throne. They fulfill their preordained destiny. ||11||
|
ਮਃ ੧ ਸਲੋਕੁ ॥
मः १ सलोकु ॥
Mėhlaa 1 salok.
First Mehl, Shalok:
|
ਮਛੀ ਤਾਰੂ ਕਿਆ ਕਰੇ ਪੰਖੀ ਕਿਆ ਆਕਾਸੁ ॥
मछी तारू किआ करे पंखी किआ आकासु ॥
Machʰee ṫaaroo ki▫aa karé pankʰee ki▫aa aakaas.
What can deep water do to a fish? What can the vast sky do to a bird?
|
ਪਥਰ ਪਾਲਾ ਕਿਆ ਕਰੇ ਖੁਸਰੇ ਕਿਆ ਘਰ ਵਾਸੁ ॥
पथर पाला किआ करे खुसरे किआ घर वासु ॥
Paṫʰar paalaa ki▫aa karé kʰusré ki▫aa gʰar vaas.
What can cold do to a stone? What is married life to a eunuch?
|
ਕੁਤੇ ਚੰਦਨੁ ਲਾਈਐ ਭੀ ਸੋ ਕੁਤੀ ਧਾਤੁ ॥
कुते चंदनु लाईऐ भी सो कुती धातु ॥
Kuṫé chanḋan laa▫ee▫æ bʰee so kuṫee ḋʰaaṫ.
You may apply sandalwood oil to a dog, but he will still be a dog.
|
ਬੋਲਾ ਜੇ ਸਮਝਾਈਐ ਪੜੀਅਹਿ ਸਿੰਮ੍ਰਿਤਿ ਪਾਠ ॥
बोला जे समझाईऐ पड़ीअहि सिंम्रिति पाठ ॥
Bolaa jé samjaa▫ee▫æ paṛee▫ah simriṫ paatʰ.
You may try to teach a deaf person by reading the Smritis to him, but how will he learn?
|
ਅੰਧਾ ਚਾਨਣਿ ਰਖੀਐ ਦੀਵੇ ਬਲਹਿ ਪਚਾਸ ॥
अंधा चानणि रखीऐ दीवे बलहि पचास ॥
Anḋʰaa chaanaṇ rakʰee▫æ ḋeevé balėh pachaas.
You may place a light before a blind man and burn fifty lamps, but how will he see?
|
ਚਉਣੇ ਸੁਇਨਾ ਪਾਈਐ ਚੁਣਿ ਚੁਣਿ ਖਾਵੈ ਘਾਸੁ ॥
चउणे सुइना पाईऐ चुणि चुणि खावै घासु ॥
Cha▫uṇé su▫inaa paa▫ee▫æ chuṇ chuṇ kʰaavæ gʰaas.
You may place gold before a herd of cattle, but they will pick out the grass to eat.
|
ਲੋਹਾ ਮਾਰਣਿ ਪਾਈਐ ਢਹੈ ਨ ਹੋਇ ਕਪਾਸ ॥
लोहा मारणि पाईऐ ढहै न होइ कपास ॥
Lohaa maaraṇ paa▫ee▫æ dʰahæ na ho▫é kapaas.
You may add flux to iron and melt it, but it will not become soft like cotton.
|
ਨਾਨਕ ਮੂਰਖ ਏਹਿ ਗੁਣ ਬੋਲੇ ਸਦਾ ਵਿਣਾਸੁ ॥੧॥
नानक मूरख एहि गुण बोले सदा विणासु ॥१॥
Naanak moorakʰ éhi guṇ bolé saḋaa viṇaas. ||1||
O Nanak! This is the nature of a fool-everything he speaks is useless and wasted. ||1||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਕੈਹਾ ਕੰਚਨੁ ਤੁਟੈ ਸਾਰੁ ॥
कैहा कंचनु तुटै सारु ॥
Kæhaa kanchan ṫutæ saar.
When pieces of bronze or gold or iron break,
|
ਅਗਨੀ ਗੰਢੁ ਪਾਏ ਲੋਹਾਰੁ ॥
अगनी गंढु पाए लोहारु ॥
Agnee gandʰ paa▫é lohaar.
the metal-smith welds them together again in the fire, and the bond is established.
|
ਗੋਰੀ ਸੇਤੀ ਤੁਟੈ ਭਤਾਰੁ ॥
गोरी सेती तुटै भतारु ॥
Goree séṫee ṫutæ bʰaṫaar.
If a husband leaves his wife,
|
ਪੁਤੀ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਸੰਸਾਰਿ ॥
पुतीं गंढु पवै संसारि ॥
Puṫeeⁿ gandʰ pavæ sansaar.
their children may bring them back together in the world, and the bond is established.
|
ਰਾਜਾ ਮੰਗੈ ਦਿਤੈ ਗੰਢੁ ਪਾਇ ॥
राजा मंगै दितै गंढु पाइ ॥
Raajaa mangæ ḋiṫæ gandʰ paa▫é.
When the king makes a demand, and it is met, the bond is established.
|
ਭੁਖਿਆ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਜਾ ਖਾਇ ॥
भुखिआ गंढु पवै जा खाइ ॥
Bʰukʰi▫aa gandʰ pavæ jaa kʰaa▫é.
When the hungry man eats, he is satisfied, and the bond is established.
|
ਕਾਲਾ ਗੰਢੁ ਨਦੀਆ ਮੀਹ ਝੋਲ ॥
काला गंढु नदीआ मीह झोल ॥
Kaalaa gandʰ naḋee▫aa meeh jʰol.
In the famine, the rain fills the streams to overflowing, and the bond is established.
|
ਗੰਢੁ ਪਰੀਤੀ ਮਿਠੇ ਬੋਲ ॥
गंढु परीती मिठे बोल ॥
Gandʰ pareeṫee mitʰé bol.
There is a bond between love and words of sweetness.
|
ਬੇਦਾ ਗੰਢੁ ਬੋਲੇ ਸਚੁ ਕੋਇ ॥
बेदा गंढु बोले सचु कोइ ॥
Béḋaa gandʰ bolé sach ko▫é.
When one speaks the Truth, a bond is established with the Holy Scriptures.
|
ਮੁਇਆ ਗੰਢੁ ਨੇਕੀ ਸਤੁ ਹੋਇ ॥
मुइआ गंढु नेकी सतु होइ ॥
Mu▫i▫aa gandʰ nékee saṫ ho▫é.
Through goodness and truth, the dead establish a bond with the living.
|
ਏਤੁ ਗੰਢਿ ਵਰਤੈ ਸੰਸਾਰੁ ॥
एतु गंढि वरतै संसारु ॥
Éṫ gandʰ varṫæ sansaar.
Such are the bonds which prevail in the world.
|
ਮੂਰਖ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਮੁਹਿ ਮਾਰ ॥
मूरख गंढु पवै मुहि मार ॥
Moorakʰ gandʰ pavæ muhi maar.
The fool establishes his bonds only when he is slapped in the face.
|
ਨਾਨਕੁ ਆਖੈ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
नानकु आखै एहु बीचारु ॥
Naanak aakʰæ éhu beechaar.
Nanak says this after deep reflection:
|
ਸਿਫਤੀ ਗੰਢੁ ਪਵੈ ਦਰਬਾਰਿ ॥੨॥
सिफती गंढु पवै दरबारि ॥२॥
Sifṫee gandʰ pavæ ḋarbaar. ||2||
through the Lord’s Praise, we establish a bond with His Court. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਸਾਜਿ ਕੈ ਆਪੇ ਕਰੇ ਬੀਚਾਰੁ ॥
आपे कुदरति साजि कै आपे करे बीचारु ॥
Aapé kuḋraṫ saaj kæ aapé karé beechaar.
He Himself created and adorned the Universe, and He Himself contemplates it.
|
ਇਕਿ ਖੋਟੇ ਇਕਿ ਖਰੇ ਆਪੇ ਪਰਖਣਹਾਰੁ ॥
इकि खोटे इकि खरे आपे परखणहारु ॥
Ik kʰoté ik kʰaré aapé parkʰaṇhaar.
Some are counterfeit, and some are genuine. He Himself is the Appraiser.
|
ਖਰੇ ਖਜਾਨੈ ਪਾਈਅਹਿ ਖੋਟੇ ਸਟੀਅਹਿ ਬਾਹਰ ਵਾਰਿ ॥
खरे खजानै पाईअहि खोटे सटीअहि बाहर वारि ॥
Kʰaré kʰajaanæ paa▫ee▫ah kʰoté satee▫ah baahar vaar.
The genuine are placed in His Treasury, while the counterfeit are thrown away.
|
ਖੋਟੇ ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਸੁਟੀਅਹਿ ਕਿਸੁ ਆਗੈ ਕਰਹਿ ਪੁਕਾਰ ॥
खोटे सची दरगह सुटीअहि किसु आगै करहि पुकार ॥
Kʰoté sachee ḋargėh sutee▫ah kis aagæ karahi pukaar.
The counterfeit are thrown out of the True Court-unto whom should they complain?
|
ਸਤਿਗੁਰ ਪਿਛੈ ਭਜਿ ਪਵਹਿ ਏਹਾ ਕਰਣੀ ਸਾਰੁ ॥
सतिगुर पिछै भजि पवहि एहा करणी सारु ॥
Saṫgur pichʰæ bʰaj pavėh éhaa karṇee saar.
They should worship and follow the True Guru-this is the lifestyle of excellence.
|
ਸਤਿਗੁਰੁ ਖੋਟਿਅਹੁ ਖਰੇ ਕਰੇ ਸਬਦਿ ਸਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
सतिगुरु खोटिअहु खरे करे सबदि सवारणहारु ॥
Saṫgur kʰoti▫ahu kʰaré karé sabaḋ savaaraṇhaar.
The True Guru converts the counterfeit into genuine; through the Word of the Shabad, He embellishes and exalts us.
|
ਸਚੀ ਦਰਗਹ ਮੰਨੀਅਨਿ ਗੁਰ ਕੈ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥
सची दरगह मंनीअनि गुर कै प्रेम पिआरि ॥
Sachee ḋargėh mannee▫an gur kæ parém pi▫aar.
Those who have enshrined love and affection for the Guru, are honored in the True Court.
|
ਗਣਤ ਤਿਨਾ ਦੀ ਕੋ ਕਿਆ ਕਰੇ ਜੋ ਆਪਿ ਬਖਸੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥੧੨॥
गणत तिना दी को किआ करे जो आपि बखसे करतारि ॥१२॥
Gaṇaṫ ṫinaa ḋee ko ki▫aa karé jo aap bakʰsé karṫaar. ||12||
Who can estimate the value of those who have been forgiven by the Creator Lord Himself? ||12||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
सलोकु मः १ ॥
Salok mėhlaa 1.
Shalok, First Mehl:
|
ਹਮ ਜੇਰ ਜਿਮੀ ਦੁਨੀਆ ਪੀਰਾ ਮਸਾਇਕਾ ਰਾਇਆ ॥
हम जेर जिमी दुनीआ पीरा मसाइका राइआ ॥
Ham jér jimee ḋunee▫aa peeraa masaa▫ikaa raa▫i▫aa.
All the spiritual teachers, their disciples and the rulers of the world shall be buried under the ground.
|
ਮੇ ਰਵਦਿ ਬਾਦਿਸਾਹਾ ਅਫਜੂ ਖੁਦਾਇ ॥
मे रवदि बादिसाहा अफजू खुदाइ ॥
Mé ravaḋ baaḋisaahaa afjoo kʰuḋaa▫é.
The emperors shall also pass away; God alone is Eternal.
|
ਏਕ ਤੂਹੀ ਏਕ ਤੁਹੀ ॥੧॥
एक तूही एक तुही ॥१॥
Ék ṫoohee ék ṫuhee. ||1||
You alone, Lord, You alone. ||1||
|
ਮਃ ੧ ॥
मः १ ॥
Mėhlaa 1.
First Mehl:
|
ਨ ਦੇਵ ਦਾਨਵਾ ਨਰਾ ॥
न देव दानवा नरा ॥
Na ḋév ḋaanvaa naraa.
Neither the angels, nor the demons, nor human beings,
|
ਨ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕਾ ਧਰਾ ॥
न सिध साधिका धरा ॥
Na siḋʰ saaḋʰikaa ḋʰaraa.
nor the Siddhas, nor the seekers shall remain on the earth.
|
ਅਸਤਿ ਏਕ ਦਿਗਰਿ ਕੁਈ ॥
असति एक दिगरि कुई ॥
Asaṫ ék ḋigar ku▫ee.
Who else is there?
|
