ਦਾਮਨੀ ਚਮਤਕਾਰ ਤਿਉ ਵਰਤਾਰਾ ਜਗ ਖੇ ॥
दामनी चमतकार तिउ वरतारा जग खे ॥
Ḋaamnee chamaṫkaar ṫi▫o varṫaaraa jag kʰé.
Like the flash of lightning, worldly affairs last only for a moment.
|
ਵਥੁ ਸੁਹਾਵੀ ਸਾਇ ਨਾਨਕ ਨਾਉ ਜਪੰਦੋ ਤਿਸੁ ਧਣੀ ॥੨॥
वथु सुहावी साइ नानक नाउ जपंदो तिसु धणी ॥२॥
vaṫʰ suhaavee saa▫é Naanak naa▫o japanḋo ṫis ḋʰaṇee. ||2||
The only thing which is pleasing, O Nanak! Is that which inspires one to meditate on the Name of the Master. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਸਿਮ੍ਰਿਤਿ ਸਾਸਤ੍ਰ ਸੋਧਿ ਸਭਿ ਕਿਨੈ ਕੀਮ ਨ ਜਾਣੀ ॥
सिम्रिति सासत्र सोधि सभि किनै कीम न जाणी ॥
Simriṫ saasṫar soḋʰ sabʰ kinæ keem na jaaṇee.
People have searched all the Smritis and Shastras, but no one knows the Lord’s value.
|
ਜੋ ਜਨੁ ਭੇਟੈ ਸਾਧਸੰਗਿ ਸੋ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀ ॥
जो जनु भेटै साधसंगि सो हरि रंगु माणी ॥
Jo jan bʰétæ saaḋʰsang so har rang maaṇee.
That being, who joins the Saadh Sangat enjoys the Love of the Lord.
|
ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਏਹ ਰਤਨਾ ਖਾਣੀ ॥
सचु नामु करता पुरखु एह रतना खाणी ॥
Sach naam karṫaa purakʰ éh raṫnaa kʰaaṇee.
True is the Naam, the Name of the Creator, the Primal Being. It is the mine of precious jewels.
|
ਮਸਤਕਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਹਰਿ ਸਿਮਰਿ ਪਰਾਣੀ ॥
मसतकि होवै लिखिआ हरि सिमरि पराणी ॥
Masṫak hovæ likʰi▫aa har simar paraaṇee.
That mortal, who has such preordained destiny inscribed upon his forehead, meditates in remembrance of the Lord.
|
ਤੋਸਾ ਦਿਚੈ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਨਾਨਕ ਮਿਹਮਾਣੀ ॥੪॥
तोसा दिचै सचु नामु नानक मिहमाणी ॥४॥
Ṫosaa ḋichæ sach naam Naanak mihmaaṇee. ||4||
O Lord, please bless Nanak, Your humble guest, with the supplies of the True Name. ||4||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
सलोक मः ५ ॥
Salok mėhlaa 5.
Shalok, Fifth Mehl:
|
ਅੰਤਰਿ ਚਿੰਤਾ ਨੈਣੀ ਸੁਖੀ ਮੂਲਿ ਨ ਉਤਰੈ ਭੁਖ ॥
अंतरि चिंता नैणी सुखी मूलि न उतरै भुख ॥
Anṫar chinṫaa næṇee sukʰee mool na uṫræ bʰukʰ.
He harbors anxiety within himself, but to the eyes, he appears to be happy; his hunger never departs.
|
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਕਿਸੈ ਨ ਲਥੋ ਦੁਖੁ ॥੧॥
नानक सचे नाम बिनु किसै न लथो दुखु ॥१॥
Naanak saché naam bin kisæ na laṫʰo ḋukʰ. ||1||
O Nanak! Without the True Name, no one’s sorrows have ever departed. ||1||
|
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥
Mėhlaa 5.
Fifth Mehl:
|
ਮੁਠੜੇ ਸੇਈ ਸਾਥ ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਨ ਲਦਿਆ ॥
मुठड़े सेई साथ जिनी सचु न लदिआ ॥
Mutʰ▫ṛé sé▫ee saaṫʰ jinee sach na laḋi▫aa.
Those caravans which did not load the Truth have been plundered.
|
ਨਾਨਕ ਸੇ ਸਾਬਾਸਿ ਜਿਨੀ ਗੁਰ ਮਿਲਿ ਇਕੁ ਪਛਾਣਿਆ ॥੨॥
नानक से साबासि जिनी गुर मिलि इकु पछाणिआ ॥२॥
Naanak sé saabaas jinee gur mil ik pachʰaaṇi▫aa. ||2||
O Nanak! Those who meet the True Guru, and acknowledge the One Lord, are congratulated. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਜਿਥੈ ਬੈਸਨਿ ਸਾਧ ਜਨ ਸੋ ਥਾਨੁ ਸੁਹੰਦਾ ॥
जिथै बैसनि साध जन सो थानु सुहंदा ॥
Jiṫʰæ bæsan saaḋʰ jan so ṫʰaan suhanḋaa.
Beautiful is that place, where the Holy people dwell.
|
ਓਇ ਸੇਵਨਿ ਸੰਮ੍ਰਿਥੁ ਆਪਣਾ ਬਿਨਸੈ ਸਭੁ ਮੰਦਾ ॥
ओइ सेवनि संम्रिथु आपणा बिनसै सभु मंदा ॥
O▫é sévan sammriṫʰ aapṇaa binsæ sabʰ manḋaa.
They serve their All-powerful Lord, and they give up all their evil ways.
|
ਪਤਿਤ ਉਧਾਰਣ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਸੰਤ ਬੇਦੁ ਕਹੰਦਾ ॥
पतित उधारण पारब्रहम संत बेदु कहंदा ॥
Paṫiṫ uḋʰaaraṇ paarbarahm sanṫ béḋ kahanḋaa.
The Saints and the Vedas proclaim, that the Supreme Lord God is the Saving Grace of sinners.
|
ਭਗਤਿ ਵਛਲੁ ਤੇਰਾ ਬਿਰਦੁ ਹੈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਵਰਤੰਦਾ ॥
भगति वछलु तेरा बिरदु है जुगि जुगि वरतंदा ॥
Bʰagaṫ vachʰal ṫéraa biraḋ hæ jug jug varṫanḋaa.
You are the Lover of Your devotees - this is Your natural way, in each and every age.
|
ਨਾਨਕੁ ਜਾਚੈ ਏਕੁ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਤਨਿ ਭਾਵੰਦਾ ॥੫॥
नानकु जाचै एकु नामु मनि तनि भावंदा ॥५॥
Naanak jaachæ ék naam man ṫan bʰaavanḋaa. ||5||
Nanak asks for the One Name, which is pleasing to his mind and body. ||5||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
सलोक मः ५ ॥
Salok mėhlaa 5.
Shalok, Fifth Mehl:
|
ਚਿੜੀ ਚੁਹਕੀ ਪਹੁ ਫੁਟੀ ਵਗਨਿ ਬਹੁਤੁ ਤਰੰਗ ॥
चिड़ी चुहकी पहु फुटी वगनि बहुतु तरंग ॥
Chiṛee chuhkee pahu futee vagan bahuṫ ṫarang.
The sparrows are chirping, and dawn has come; the wind stirs up the waves.
|
ਅਚਰਜ ਰੂਪ ਸੰਤਨ ਰਚੇ ਨਾਨਕ ਨਾਮਹਿ ਰੰਗ ॥੧॥
अचरज रूप संतन रचे नानक नामहि रंग ॥१॥
Achraj roop sanṫan raché Naanak naamėh rang. ||1||
Such a wondrous thing the Saints have fashioned, O Nanak! In the Love of the Naam. ||1||
|
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥
Mėhlaa 5.
Fifth Mehl:
|
ਘਰ ਮੰਦਰ ਖੁਸੀਆ ਤਹੀ ਜਹ ਤੂ ਆਵਹਿ ਚਿਤਿ ॥
घर मंदर खुसीआ तही जह तू आवहि चिति ॥
Gʰar manḋar kʰusee▫aa ṫahee jah ṫoo aavahi chiṫ.
Homes, palaces and pleasures are there, where You, O Lord, come to mind.
|
ਦੁਨੀਆ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ਨਾਨਕ ਸਭਿ ਕੁਮਿਤ ॥੨॥
दुनीआ कीआ वडिआईआ नानक सभि कुमित ॥२॥
Ḋunee▫aa kee▫aa vaḋi▫aa▫ee▫aa Naanak sabʰ kumiṫ. ||2||
All worldly grandeur, O Nanak! Is like false and evil friends. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਹਰਿ ਧਨੁ ਸਚੀ ਰਾਸਿ ਹੈ ਕਿਨੈ ਵਿਰਲੈ ਜਾਤਾ ॥
हरि धनु सची रासि है किनै विरलै जाता ॥
Har ḋʰan sachee raas hæ kinæ virlæ jaaṫaa.
The wealth of the Lord is the true capital; how rare are those who understand this.
|
ਤਿਸੈ ਪਰਾਪਤਿ ਭਾਇਰਹੁ ਜਿਸੁ ਦੇਇ ਬਿਧਾਤਾ ॥
तिसै परापति भाइरहु जिसु देइ बिधाता ॥
Ṫisæ paraapaṫ bʰaa▫irahu jis ḋé▫é biḋʰaaṫaa.
He alone receives it, O Siblings of Destiny, unto whom the Architect of Destiny gives it.
|
ਮਨ ਤਨ ਭੀਤਰਿ ਮਉਲਿਆ ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਜਨੁ ਰਾਤਾ ॥
मन तन भीतरि मउलिआ हरि रंगि जनु राता ॥
Man ṫan bʰeeṫar ma▫oli▫aa har rang jan raaṫaa.
His servant is imbued with the Love of the Lord; his body and mind blossom forth.
|
ਸਾਧਸੰਗਿ ਗੁਣ ਗਾਇਆ ਸਭਿ ਦੋਖਹ ਖਾਤਾ ॥
साधसंगि गुण गाइआ सभि दोखह खाता ॥
Saaḋʰsang guṇ gaa▫i▫aa sabʰ ḋokʰah kʰaaṫaa.
In the Saadh Sangat, the Company of the Holy, he sings the Glorious Praises of the Lord, and all of his sufferings are removed.
|
ਨਾਨਕ ਸੋਈ ਜੀਵਿਆ ਜਿਨਿ ਇਕੁ ਪਛਾਤਾ ॥੬॥
नानक सोई जीविआ जिनि इकु पछाता ॥६॥
Naanak so▫ee jeevi▫aa jin ik pachʰaaṫaa. ||6||
O Nanak! He alone lives, who acknowledges the One Lord. ||6||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
सलोक मः ५ ॥
Salok mėhlaa 5.
Shalok, Fifth Mehl:
|
ਖਖੜੀਆ ਸੁਹਾਵੀਆ ਲਗੜੀਆ ਅਕ ਕੰਠਿ ॥
खखड़ीआ सुहावीआ लगड़ीआ अक कंठि ॥
Kʰakʰ▫ṛee▫aa suhaavee▫aa lagṛee▫aa ak kantʰ.
The fruit of the swallow-wort plant looks beautiful, attached to the branch of the tree;
|
ਬਿਰਹ ਵਿਛੋੜਾ ਧਣੀ ਸਿਉ ਨਾਨਕ ਸਹਸੈ ਗੰਠਿ ॥੧॥
बिरह विछोड़ा धणी सिउ नानक सहसै गंठि ॥१॥
Birah vichʰoṛaa ḋʰaṇee si▫o Naanak sahsæ gantʰ. ||1||
but when it is separated from the stem of its Master, O Nanak! It breaks apart into thousands of fragments. ||1||
|
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥
Mėhlaa 5.
Fifth Mehl:
|
ਵਿਸਾਰੇਦੇ ਮਰਿ ਗਏ ਮਰਿ ਭਿ ਨ ਸਕਹਿ ਮੂਲਿ ॥
विसारेदे मरि गए मरि भि न सकहि मूलि ॥
visaaréḋé mar ga▫é mar bʰė na sakahi mool.
Those who forget the Lord die, but they cannot die a complete death.
|
ਵੇਮੁਖ ਹੋਏ ਰਾਮ ਤੇ ਜਿਉ ਤਸਕਰ ਉਪਰਿ ਸੂਲਿ ॥੨॥
वेमुख होए राम ते जिउ तसकर उपरि सूलि ॥२॥
væmukʰ ho▫é raam ṫé ji▫o ṫaskar upar sool. ||2||
Those who turn their backs on the Lord suffer, like the thief impaled on the gallows. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਸੁਖ ਨਿਧਾਨੁ ਪ੍ਰਭੁ ਏਕੁ ਹੈ ਅਬਿਨਾਸੀ ਸੁਣਿਆ ॥
सुख निधानु प्रभु एकु है अबिनासी सुणिआ ॥
Sukʰ niḋʰaan parabʰ ék hæ abʰinaasee suṇi▫aa.
The One God is the treasure of peace; I have heard that He is eternal and imperishable.
|
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਪੂਰਿਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਹਰਿ ਭਣਿਆ ॥
जलि थलि महीअलि पूरिआ घटि घटि हरि भणिआ ॥
Jal ṫʰal mahee▫al poori▫aa gʰat gʰat har bʰaṇi▫aa.
He is totally pervading the water, the land and the sky; the Lord is said to be permeating each and every heart.
|
ਊਚ ਨੀਚ ਸਭ ਇਕ ਸਮਾਨਿ ਕੀਟ ਹਸਤੀ ਬਣਿਆ ॥
ऊच नीच सभ इक समानि कीट हसती बणिआ ॥
Ooch neech sabʰ ik samaan keet hasṫee baṇi▫aa.
He looks alike upon the high and the low, the ant and the elephant.
|
ਮੀਤ ਸਖਾ ਸੁਤ ਬੰਧਿਪੋ ਸਭਿ ਤਿਸ ਦੇ ਜਣਿਆ ॥
मीत सखा सुत बंधिपो सभि तिस दे जणिआ ॥
Meeṫ sakʰaa suṫ banḋʰipo sabʰ ṫis ḋé jaṇi▫aa.
Friends, companions, children and relatives are all created by Him.
|
ਤੁਸਿ ਨਾਨਕੁ ਦੇਵੈ ਜਿਸੁ ਨਾਮੁ ਤਿਨਿ ਹਰਿ ਰੰਗੁ ਮਣਿਆ ॥੭॥
तुसि नानकु देवै जिसु नामु तिनि हरि रंगु मणिआ ॥७॥
Ṫus Naanak ḋévæ jis naam ṫin har rang maṇi▫aa. ||7||
O Nanak! One who is blessed with the Naam, enjoys the Lord’s love and affection. ||7||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
सलोक मः ५ ॥
Salok mėhlaa 5.
Shalok, Fifth Mehl:
|
ਜਿਨਾ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮਾਂ ਮਨਿ ਮੰਤੁ ॥
जिना सासि गिरासि न विसरै हरि नामां मनि मंतु ॥
Jinaa saas giraas na visræ har naamaaⁿ man manṫ.
Those who do not forget the Lord, with each breath and morsel of food, whose minds are filled with the Mantra of the Lord’s Name -
|
ਧੰਨੁ ਸਿ ਸੇਈ ਨਾਨਕਾ ਪੂਰਨੁ ਸੋਈ ਸੰਤੁ ॥੧॥
धंनु सि सेई नानका पूरनु सोई संतु ॥१॥
Ḋʰan sė sé▫ee naankaa pooran so▫ee sanṫ. ||1||
they alone are blessed; O Nanak! They are the perfect Saints. ||1||
|
ਮਃ ੫ ॥
मः ५ ॥
Mėhlaa 5.
Fifth Mehl:
|
ਅਠੇ ਪਹਰ ਭਉਦਾ ਫਿਰੈ ਖਾਵਣ ਸੰਦੜੈ ਸੂਲਿ ॥
अठे पहर भउदा फिरै खावण संदड़ै सूलि ॥
Atʰé pahar bʰa▫uḋaa firæ kʰaavaṇ sanḋ▫ṛæ sool.
Twenty-four hours a day, he wanders around, driven by his hunger for food.
|
ਦੋਜਕਿ ਪਉਦਾ ਕਿਉ ਰਹੈ ਜਾ ਚਿਤਿ ਨ ਹੋਇ ਰਸੂਲਿ ॥੨॥
दोजकि पउदा किउ रहै जा चिति न होइ रसूलि ॥२॥
Ḋojak pa▫uḋaa ki▫o rahæ jaa chiṫ na ho▫é rasool. ||2||
How can he escape from falling into hell, when he does not remember the Prophet? ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
