ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੁਣਦਾ ਵੇਖਦਾ ਕਿਉ ਮੁਕਰਿ ਪਇਆ ਜਾਇ ॥
सभु किछु सुणदा वेखदा किउ मुकरि पइआ जाइ ॥
Sabʰ kichʰ suṇḋaa vékʰ▫ḋaa ki▫o mukar pa▫i▫aa jaa▫é.
He hears and sees everything. How can anyone deny Him?
|
ਪਾਪੋ ਪਾਪੁ ਕਮਾਵਦੇ ਪਾਪੇ ਪਚਹਿ ਪਚਾਇ ॥
पापो पापु कमावदे पापे पचहि पचाइ ॥
Paapo paap kamaavḋé paapé pachėh pachaa▫é.
Those who sin again and again, shall rot and die in sin.
|
ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਨਦਰਿ ਨ ਆਵਈ ਮਨਮੁਖਿ ਬੂਝ ਨ ਪਾਇ ॥
सो प्रभु नदरि न आवई मनमुखि बूझ न पाइ ॥
So parabʰ naḋar na aavee manmukʰ boojʰ na paa▫é.
God’s Glance of Grace does not come to them; those self-willed Manmukhs do not obtain understanding.
|
ਜਿਸੁ ਵੇਖਾਲੇ ਸੋਈ ਵੇਖੈ ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇ ॥੪॥੨੩॥੫੬॥
जिसु वेखाले सोई वेखै नानक गुरमुखि पाइ ॥४॥२३॥५६॥
Jis vékʰaalé so▫ee vékʰæ Naanak gurmukʰ paa▫é. ||4||23||56||
They alone see the Lord, unto whom He reveals Himself. O Nanak! The Gurmukhs find Him. ||4||23||56||
|
ਸ੍ਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
स्रीरागु महला ३ ॥
Sareeraag mėhlaa 3.
Siree Raag, Third Mehl:
|
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਰੋਗੁ ਨ ਤੁਟਈ ਹਉਮੈ ਪੀੜ ਨ ਜਾਇ ॥
बिनु गुर रोगु न तुटई हउमै पीड़ न जाइ ॥
Bin gur rog na ṫut▫ee ha▫umæ peeṛ na jaa▫é.
Without the Guru, the disease is not cured, and the pain of egotism is not removed.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਨਾਮੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
गुर परसादी मनि वसै नामे रहै समाइ ॥
Gur parsaadee man vasæ naamé rahæ samaa▫é.
By Guru’s Grace, He dwells in the mind, and one remains immersed in His Name.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥੧॥
गुर सबदी हरि पाईऐ बिनु सबदै भरमि भुलाइ ॥१॥
Gur sabḋee har paa▫ee▫æ bin sabḋæ bʰaram bʰulaa▫é. ||1||
Through the Word of the Guru’s Shabad, the Lord is found; without the Shabad, people wander, deceived by doubt. ||1||
|
ਮਨ ਰੇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੋਇ ॥
मन रे निज घरि वासा होइ ॥
Man ré nij gʰar vaasaa ho▫é.
O mind, dwell in the balanced state of your own inner being.
|
ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਸਾਲਾਹਿ ਤੂ ਫਿਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
राम नामु सालाहि तू फिरि आवण जाणु न होइ ॥१॥ रहाउ ॥
Raam naam saalaahi ṫoo fir aavaṇ jaaṇ na ho▫é. ||1|| rahaa▫o.
Praise the Lord’s Name, and you shall no longer come and go in reincarnation. ||1||Pause||
|
ਹਰਿ ਇਕੋ ਦਾਤਾ ਵਰਤਦਾ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
हरि इको दाता वरतदा दूजा अवरु न कोइ ॥
Har iko ḋaaṫaa varaṫḋaa ḋoojaa avar na ko▫é.
The One Lord alone is the Giver, pervading everywhere. There is no other at all.
|
ਸਬਦਿ ਸਾਲਾਹੀ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਹਜੇ ਹੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
सबदि सालाही मनि वसै सहजे ही सुखु होइ ॥
Sabaḋ saalaahee man vasæ sėhjé hee sukʰ ho▫é.
Praise the Word of the Shabad, and He shall come to dwell in your mind; you shall be blessed with intuitive peace and poise.
|
ਸਭ ਨਦਰੀ ਅੰਦਰਿ ਵੇਖਦਾ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੨॥
सभ नदरी अंदरि वेखदा जै भावै तै देइ ॥२॥
Sabʰ naḋree anḋar vékʰ▫ḋaa jæ bʰaavæ ṫæ ḋé▫é. ||2||
Everything is within the Lord’s Glance of Grace. As He wishes, He gives. ||2||
|
ਹਉਮੈ ਸਭਾ ਗਣਤ ਹੈ ਗਣਤੈ ਨਉ ਸੁਖੁ ਨਾਹਿ ॥
हउमै सभा गणत है गणतै नउ सुखु नाहि ॥
Ha▫umæ sabʰaa gaṇaṫ hæ gaṇṫæ na▫o sukʰ naahi.
In egotism, all must account for their actions. In this accounting, there is no peace.
|
ਬਿਖੁ ਕੀ ਕਾਰ ਕਮਾਵਣੀ ਬਿਖੁ ਹੀ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥
बिखु की कार कमावणी बिखु ही माहि समाहि ॥
Bikʰ kee kaar kamaavṇee bikʰ hee maahi samaahi.
Acting in evil and corruption, people are immersed in corruption.
|
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਠਉਰੁ ਨ ਪਾਇਨੀ ਜਮਪੁਰਿ ਦੂਖ ਸਹਾਹਿ ॥੩॥
बिनु नावै ठउरु न पाइनी जमपुरि दूख सहाहि ॥३॥
Bin naavæ tʰa▫ur na paa▫inee jam pur ḋookʰ sahaahi. ||3||
Without the Name, they find no place of rest. In the City of Death, they suffer in agony. ||3||
|
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਸਭੁ ਤਿਸ ਦਾ ਤਿਸੈ ਦਾ ਆਧਾਰੁ ॥
जीउ पिंडु सभु तिस दा तिसै दा आधारु ॥
Jee▫o pind sabʰ ṫis ḋaa ṫisæ ḋaa aaḋʰaar.
Body and soul all belong to Him; He is the Support of all.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਬੁਝੀਐ ਤਾ ਪਾਏ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
गुर परसादी बुझीऐ ता पाए मोख दुआरु ॥
Gur parsaadee bujʰee▫æ ṫaa paa▫é mokʰ ḋu▫aar.
By Guru’s Grace, understanding comes, and then the Door of Liberation is found.
|
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂੰ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਰਾਵਾਰੁ ॥੪॥੨੪॥੫੭॥
नानक नामु सलाहि तूं अंतु न पारावारु ॥४॥२४॥५७॥
Naanak naam salaahi ṫooⁿ anṫ na paaraavaar. ||4||24||57||
O Nanak! Sing the Praises of the Naam, the Name of the Lord; He has no end or limitation. ||4||24||57||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
Sireeraag mėhlaa 3.
Siree Raag, Third Mehl:
|
ਤਿਨਾ ਅਨੰਦੁ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੈ ਜਿਨਾ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਆਧਾਰੁ ॥
तिना अनंदु सदा सुखु है जिना सचु नामु आधारु ॥
Ṫinaa anand saḋaa sukʰ hæ jinaa sach naam aaḋʰaar.
Those who have the Support of the True Name are in ecstasy and peace forever.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਦੂਖ ਨਿਵਾਰਣਹਾਰੁ ॥
गुर सबदी सचु पाइआ दूख निवारणहारु ॥
Gur sabḋee sach paa▫i▫aa ḋookʰ nivaaraṇhaar.
Through the Word of the Guru’s Shabad, they obtain the True One, the Destroyer of pain.
|
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਚੇ ਗੁਣ ਗਾਵਹਿ ਸਾਚੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
सदा सदा साचे गुण गावहि साचै नाइ पिआरु ॥
Saḋaa saḋaa saaché guṇ gaavahi saachæ naa▫é pi▫aar.
Forever and ever, they sing the Glorious Praises of the True One; they love the True Name.
|
ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਆਪਣੀ ਦਿਤੋਨੁ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰੁ ॥੧॥
किरपा करि कै आपणी दितोनु भगति भंडारु ॥१॥
Kirpaa kar kæ aapṇee ḋiṫon bʰagaṫ bʰandaar. ||1||
When the Lord Himself grants His Grace, He bestows the treasure of devotion. ||1||
|
ਮਨ ਰੇ ਸਦਾ ਅਨੰਦੁ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
मन रे सदा अनंदु गुण गाइ ॥
Man ré saḋaa anand guṇ gaa▫é.
O mind, sing His Glorious Praises, and be in ecstasy forever.
|
ਸਚੀ ਬਾਣੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਸਿਉ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सची बाणी हरि पाईऐ हरि सिउ रहै समाइ ॥१॥ रहाउ ॥
Sachee baṇee har paa▫ee▫æ har si▫o rahæ samaa▫é. ||1|| rahaa▫o.
Through the True Word of His Bani, the Lord is obtained, and one remains immersed in the Lord. ||1||Pause||
|
ਸਚੀ ਭਗਤੀ ਮਨੁ ਲਾਲੁ ਥੀਆ ਰਤਾ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
सची भगती मनु लालु थीआ रता सहजि सुभाइ ॥
Sachee bʰagṫee man laal ṫʰee▫aa raṫaa sahj subʰaa▫é.
In true devotion, the mind is dyed in the deep crimson color of the Lord’s Love, with intuitive peace and poise.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਨੁ ਮੋਹਿਆ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
गुर सबदी मनु मोहिआ कहणा कछू न जाइ ॥
Gur sabḋee man mohi▫aa kahṇaa kachʰoo na jaa▫é.
The mind is fascinated by the Word of the Guru’s Shabad, which cannot be described.
|
ਜਿਹਵਾ ਰਤੀ ਸਬਦਿ ਸਚੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੀਵੈ ਰਸਿ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
जिहवा रती सबदि सचै अमृतु पीवै रसि गुण गाइ ॥
Jihvaa raṫee sabaḋ sachæ amriṫ peevæ ras guṇ gaa▫é.
The tongue imbued with the True Word of the Shabad drinks in the Amrit with delight, singing His Glorious Praises.
|
ਗੁਰਮੁਖਿ ਏਹੁ ਰੰਗੁ ਪਾਈਐ ਜਿਸ ਨੋ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਰਜਾਇ ॥੨॥
गुरमुखि एहु रंगु पाईऐ जिस नो किरपा करे रजाइ ॥२॥
Gurmukʰ éhu rang paa▫ee▫æ jis no kirpaa karé rajaa▫é. ||2||
The Gurmukh obtains this love, when the Lord, in His Will, grants His Grace. ||2||
|
ਸੰਸਾ ਇਹੁ ਸੰਸਾਰੁ ਹੈ ਸੁਤਿਆ ਰੈਣਿ ਵਿਹਾਇ ॥
संसा इहु संसारु है सुतिआ रैणि विहाइ ॥
Sansaa ih sansaar hæ suṫi▫aa ræṇ vihaa▫é.
This world is an illusion; people pass their life-nights sleeping.
|
ਇਕਿ ਆਪਣੈ ਭਾਣੈ ਕਢਿ ਲਇਅਨੁ ਆਪੇ ਲਇਓਨੁ ਮਿਲਾਇ ॥
इकि आपणै भाणै कढि लइअनु आपे लइओनु मिलाइ ॥
Ik aapṇæ bʰaaṇæ kadʰ la▫i▫an aapé la▫i▫on milaa▫é.
By the Pleasure of His Will, He lifts some out, and unites them with Himself.
|
ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇ ॥
आपे ही आपि मनि वसिआ माइआ मोहु चुकाइ ॥
Aapé hee aap man vasi▫aa maa▫i▫aa moh chukaa▫é.
He Himself abides in the mind, and drives out attachment to Maya.
|
ਆਪਿ ਵਡਾਈ ਦਿਤੀਅਨੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਦੇਇ ਬੁਝਾਇ ॥੩॥
आपि वडाई दितीअनु गुरमुखि देइ बुझाइ ॥३॥
Aap vadaa▫ee ḋiṫee▫an gurmukʰ ḋé▫é bujʰaa▫é. ||3||
He Himself bestows glorious greatness; He inspires the Gurmukh to understand. ||3||
|
ਸਭਨਾ ਕਾ ਦਾਤਾ ਏਕੁ ਹੈ ਭੁਲਿਆ ਲਏ ਸਮਝਾਇ ॥
सभना का दाता एकु है भुलिआ लए समझाइ ॥
Sabʰnaa kaa ḋaaṫaa ék hæ bʰuli▫aa la▫é samjʰaa▫é.
The One Lord is the Giver of all. He corrects those who make mistakes.
|
ਇਕਿ ਆਪੇ ਆਪਿ ਖੁਆਇਅਨੁ ਦੂਜੈ ਛਡਿਅਨੁ ਲਾਇ ॥
इकि आपे आपि खुआइअनु दूजै छडिअनु लाइ ॥
Ik aapé aap kʰu▫aa▫i▫an ḋoojæ chʰadi▫an laa▫é.
He Himself has deceived some, and attached them to duality.
|
ਗੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
गुरमती हरि पाईऐ जोती जोति मिलाइ ॥
Gurmaṫee har paa▫ee▫æ joṫee joṫ milaa▫é.
Through the Guru’s Teachings, the Lord is found, and one’s light merges into the Light.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੇ ਰਤਿਆ ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੨੫॥੫੮॥
अनदिनु नामे रतिआ नानक नामि समाइ ॥४॥२५॥५८॥
An▫ḋin naamé raṫi▫aa Naanak naam samaa▫é. ||4||25||58||
Attuned to the Name of the Lord night and day, O Nanak! You shall be absorbed into the Name. ||4||25||58||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੩ ॥
सिरीरागु महला ३ ॥
Sireeraag mėhlaa 3.
Siree Raag, Third Mehl:
|
ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਚੁ ਪਾਇਆ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਤਜਿ ਵਿਕਾਰ ॥
गुणवंती सचु पाइआ त्रिसना तजि विकार ॥
Guṇvanṫee sach paa▫i▫aa ṫarisnaa ṫaj vikaar.
The virtuous obtain Truth; they give up their desires for evil and corruption.
|
ਗੁਰ ਸਬਦੀ ਮਨੁ ਰੰਗਿਆ ਰਸਨਾ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰਿ ॥
गुर सबदी मनु रंगिआ रसना प्रेम पिआरि ॥
Gur sabḋee man rangi▫aa rasnaa parém pi▫aar.
Their minds are imbued with the Word of the Guru’s Shabad; the Love of their Beloved is on their tongues.
|
