ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
सिरीरागु महला ४ ॥
Sireeraag mėhlaa 4.
Siree Raag, Fourth Mehl:
|
ਹਉ ਪੰਥੁ ਦਸਾਈ ਨਿਤ ਖੜੀ ਕੋਈ ਪ੍ਰਭੁ ਦਸੇ ਤਿਨਿ ਜਾਉ ॥
हउ पंथु दसाई नित खड़ी कोई प्रभु दसे तिनि जाउ ॥
Ha▫o panṫʰ ḋasaa▫ee niṫ kʰaṛee ko▫ee parabʰ ḋasé ṫin jaa▫o.
I stand by the wayside and ask the Way. If only someone would show me the Way to God-I would go with him.
|
ਜਿਨੀ ਮੇਰਾ ਪਿਆਰਾ ਰਾਵਿਆ ਤਿਨ ਪੀਛੈ ਲਾਗਿ ਫਿਰਾਉ ॥
जिनी मेरा पिआरा राविआ तिन पीछै लागि फिराउ ॥
Jinee méraa pi▫aaraa raavi▫aa ṫin peechʰæ laag firaa▫o.
I follow in the footsteps of those who enjoy the Love of my Beloved.
|
ਕਰਿ ਮਿੰਨਤਿ ਕਰਿ ਜੋਦੜੀ ਮੈ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਣੈ ਕਾ ਚਾਉ ॥੧॥
करि मिंनति करि जोदड़ी मै प्रभु मिलणै का चाउ ॥१॥
Kar minaṫ kar joḋ▫ṛee mæ parabʰ milṇæ kaa chaa▫o. ||1||
I beg of them, I implore them; I have such a yearning to meet God! ||1||
|
ਮੇਰੇ ਭਾਈ ਜਨਾ ਕੋਈ ਮੋ ਕਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥
मेरे भाई जना कोई मो कउ हरि प्रभु मेलि मिलाइ ॥
Méré bʰaa▫ee janaa ko▫ee mo ka▫o har parabʰ mél milaa▫é.
O my Siblings of Destiny, please unite me in Union with my Lord God.
|
ਹਉ ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦੀਆ ਦਿਖਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
हउ सतिगुर विटहु वारिआ जिनि हरि प्रभु दीआ दिखाइ ॥१॥ रहाउ ॥
Ha▫o saṫgur vitahu vaari▫aa jin har parabʰ ḋee▫aa ḋikʰaa▫é. ||1|| rahaa▫o.
I am a sacrifice to the True Guru, who has shown me the Lord God. ||1||Pause||
|
ਹੋਇ ਨਿਮਾਣੀ ਢਹਿ ਪਵਾ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਸਿ ॥
होइ निमाणी ढहि पवा पूरे सतिगुर पासि ॥
Ho▫é nimaaṇee dʰėh pavaa pooré saṫgur paas.
In deep humility, I fall at the Feet of the Perfect True Guru.
|
ਨਿਮਾਣਿਆ ਗੁਰੁ ਮਾਣੁ ਹੈ ਗੁਰੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਕਰੇ ਸਾਬਾਸਿ ॥
निमाणिआ गुरु माणु है गुरु सतिगुरु करे साबासि ॥
Nimaaṇi▫aa gur maaṇ hæ gur saṫgur karé saabaas.
The Guru is the Honor of the dishonored. The Guru, the True Guru, brings approval and applause.
|
ਹਉ ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜਊ ਮੈ ਮੇਲੇ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਸਿ ॥੨॥
हउ गुरु सालाहि न रजऊ मै मेले हरि प्रभु पासि ॥२॥
Ha▫o gur saalaahi na raj▫oo mæ mélé har parabʰ paas. ||2||
I am never tired of praising the Guru, who unites me with the Lord God. ||2||
|
ਸਤਿਗੁਰ ਨੋ ਸਭ ਕੋ ਲੋਚਦਾ ਜੇਤਾ ਜਗਤੁ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
सतिगुर नो सभ को लोचदा जेता जगतु सभु कोइ ॥
Saṫgur no sabʰ ko lochḋaa jéṫaa jagaṫ sabʰ ko▫é.
Everyone, all over the world, longs for the True Guru.
|
ਬਿਨੁ ਭਾਗਾ ਦਰਸਨੁ ਨਾ ਥੀਐ ਭਾਗਹੀਣ ਬਹਿ ਰੋਇ ॥
बिनु भागा दरसनु ना थीऐ भागहीण बहि रोइ ॥
Bin bʰaagaa ḋarsan naa ṫʰee▫æ bʰaagheeṇ bahi ro▫é.
Without the good fortune of destiny, the Blessed Vision of His Darshan is not obtained. The unfortunate ones just sit and cry.
|
ਜੋ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣਾ ਸੋ ਥੀਆ ਧੁਰਿ ਲਿਖਿਆ ਨ ਮੇਟੈ ਕੋਇ ॥੩॥
जो हरि प्रभ भाणा सो थीआ धुरि लिखिआ न मेटै कोइ ॥३॥
Jo har parabʰ bʰaaṇaa so ṫʰee▫aa ḋʰur likʰi▫aa na métæ ko▫é. ||3||
All things happen according to the Will of the Lord God. No one can erase the preordained Writ of Destiny. ||3||
|
ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪਿ ਹਰਿ ਆਪੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥
आपे सतिगुरु आपि हरि आपे मेलि मिलाइ ॥
Aapé saṫgur aap har aapé mél milaa▫é.
He Himself is the True Guru; He Himself is the Lord. He Himself unites in His Union.
|
ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਮੇਲਸੀ ਗੁਰ ਸਤਿਗੁਰ ਪੀਛੈ ਪਾਇ ॥
आपि दइआ करि मेलसी गुर सतिगुर पीछै पाइ ॥
Aap ḋa▫i▫aa kar mélsee gur saṫgur peechʰæ paa▫é.
In His Kindness, He unites us with Himself, as we follow the Guru, the True Guru.
|
ਸਭੁ ਜਗਜੀਵਨੁ ਜਗਿ ਆਪਿ ਹੈ ਨਾਨਕ ਜਲੁ ਜਲਹਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੪॥੬੮॥
सभु जगजीवनु जगि आपि है नानक जलु जलहि समाइ ॥४॥४॥६८॥
Sabʰ jagjeevan jag aap hæ Naanak jal jalėh samaa▫é. ||4||4||68||
Over all the world, He is the Life of the World, O Nanak! Like water mingled with water. ||4||4||68||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
सिरीरागु महला ४ ॥
Sireeraag mėhlaa 4.
Siree Raag, Fourth Mehl:
|
ਰਸੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਨਾਮੁ ਰਸੁ ਅਤਿ ਭਲਾ ਕਿਤੁ ਬਿਧਿ ਮਿਲੈ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥
रसु अमृतु नामु रसु अति भला कितु बिधि मिलै रसु खाइ ॥
Ras amriṫ naam ras aṫ bʰalaa kiṫ biḋʰ milæ ras kʰaa▫é.
The Essence of the Ambrosial Naam is the most sublime essence; how can I get to taste this essence?
|
ਜਾਇ ਪੁਛਹੁ ਸੋਹਾਗਣੀ ਤੁਸਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਮਿਲਿਆ ਪ੍ਰਭੁ ਆਇ ॥
जाइ पुछहु सोहागणी तुसा किउ करि मिलिआ प्रभु आइ ॥
Jaa▫é puchʰahu sohaagaṇee ṫusaa ki▫o kar mili▫aa parabʰ aa▫é.
I go and ask the happy soul-brides, “How did you come to meet God”?
|
ਓਇ ਵੇਪਰਵਾਹ ਨ ਬੋਲਨੀ ਹਉ ਮਲਿ ਮਲਿ ਧੋਵਾ ਤਿਨ ਪਾਇ ॥੧॥
ओइ वेपरवाह न बोलनी हउ मलि मलि धोवा तिन पाइ ॥१॥
O▫é véparvaah na bolnee ha▫o mal mal ḋʰovaa ṫin paa▫é. ||1||
They are care-free and do not speak; I massage and wash their feet. ||1||
|
ਭਾਈ ਰੇ ਮਿਲਿ ਸਜਣ ਹਰਿ ਗੁਣ ਸਾਰਿ ॥
भाई रे मिलि सजण हरि गुण सारि ॥
Bʰaa▫ee ré mil sajaṇ har guṇ saar.
O Siblings of Destiny, meet with your spiritual friend, and dwell upon the Glorious Praises of the Lord.
|
ਸਜਣੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਦੁਖੁ ਕਢੈ ਹਉਮੈ ਮਾਰਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
सजणु सतिगुरु पुरखु है दुखु कढै हउमै मारि ॥१॥ रहाउ ॥
Sajaṇ saṫgur purakʰ hæ ḋukʰ kadʰæ ha▫umæ maar. ||1|| rahaa▫o.
The True Guru, the Primal Being, is your Friend, who shall drive out pain and subdue your ego. ||1||Pause||
|
ਗੁਰਮੁਖੀਆ ਸੋਹਾਗਣੀ ਤਿਨ ਦਇਆ ਪਈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
गुरमुखीआ सोहागणी तिन दइआ पई मनि आइ ॥
Gurmukʰee▫aa sohaagaṇee ṫin ḋa▫i▫aa pa▫ee man aa▫é.
The Gurmukhs are the happy soul-brides; their minds are filled with kindness.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਵਚਨੁ ਰਤੰਨੁ ਹੈ ਜੋ ਮੰਨੇ ਸੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥
सतिगुर वचनु रतंनु है जो मंने सु हरि रसु खाइ ॥
Saṫgur vachan raṫann hæ jo manné so har ras kʰaa▫é.
The Word of the True Guru is the Jewel. One who believes in it tastes the Sublime Essence of the Lord.
|
ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ਵਡ ਜਾਣੀਅਹਿ ਜਿਨ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਧਾ ਗੁਰ ਭਾਇ ॥੨॥
से वडभागी वड जाणीअहि जिन हरि रसु खाधा गुर भाइ ॥२॥
Sé vadbʰaagee vad jaaṇee▫ahi jin har ras kʰaaḋʰaa gur bʰaa▫é. ||2||
Those who partake of the Lord’s Sublime Essence, through the Guru’s Love, are known as great and very fortunate. ||2||
|
ਇਹੁ ਹਰਿ ਰਸੁ ਵਣਿ ਤਿਣਿ ਸਭਤੁ ਹੈ ਭਾਗਹੀਣ ਨਹੀ ਖਾਇ ॥
इहु हरि रसु वणि तिणि सभतु है भागहीण नही खाइ ॥
Ih har ras vaṇ ṫiṇ sabʰaṫ hæ bʰaagheeṇ nahee kʰaa▫é.
This Sublime Essence of the Lord is in the forests, in the fields and everywhere, but the unfortunate ones do not taste it.
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਪਲੈ ਨਾ ਪਵੈ ਮਨਮੁਖ ਰਹੇ ਬਿਲਲਾਇ ॥
बिनु सतिगुर पलै ना पवै मनमुख रहे बिललाइ ॥
Bin saṫgur palæ naa pavæ manmukʰ rahé billaa▫é.
Without the True Guru, it is not obtained. The self-willed Manmukhs continue to cry in misery.
|
ਓਇ ਸਤਿਗੁਰ ਆਗੈ ਨਾ ਨਿਵਹਿ ਓਨਾ ਅੰਤਰਿ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਲਾਇ ॥੩॥
ओइ सतिगुर आगै ना निवहि ओना अंतरि क्रोधु बलाइ ॥३॥
O▫é saṫgur aagæ naa nivėh onaa anṫar kroḋʰ balaa▫é. ||3||
They do not bow before the True Guru; the demon of anger is within them. ||3||
|
ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਆਪਿ ਹੈ ਆਪੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਹੋਇ ॥
हरि हरि हरि रसु आपि है आपे हरि रसु होइ ॥
Har har har ras aap hæ aapé har ras ho▫é.
The Lord Himself, Har, Har, Har, is the Sublime Essence. The Lord Himself is the Essence.
|
ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਦੇਵਸੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਚੋਇ ॥
आपि दइआ करि देवसी गुरमुखि अमृतु चोइ ॥
Aap ḋa▫i▫aa kar ḋévsee gurmukʰ amriṫ cho▫é.
In His Kindness, He blesses the Gurmukh with it; the Ambrosial Nectar of this Amrit trickles down.
|
ਸਭੁ ਤਨੁ ਮਨੁ ਹਰਿਆ ਹੋਇਆ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਵਸਿਆ ਮਨਿ ਸੋਇ ॥੪॥੫॥੬੯॥
सभु तनु मनु हरिआ होइआ नानक हरि वसिआ मनि सोइ ॥४॥५॥६९॥
Sabʰ ṫan man hari▫aa ho▫i▫aa Naanak har vasi▫aa man so▫é. ||4||5||69||
Then, the body and mind totally blossom forth and flourish; O Nanak! The Lord comes to dwell within the mind. ||4||5||69||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੪ ॥
सिरीरागु महला ४ ॥
Sireeraag mėhlaa 4.
Siree Raag, Fourth Mehl:
|
ਦਿਨਸੁ ਚੜੈ ਫਿਰਿ ਆਥਵੈ ਰੈਣਿ ਸਬਾਈ ਜਾਇ ॥
दिनसु चड़ै फिरि आथवै रैणि सबाई जाइ ॥
Ḋinas chaṛæ fir aaṫʰvæ ræṇ sabaa▫ee jaa▫é.
The day dawns, and then it ends, and the night passes away.
|
ਆਵ ਘਟੈ ਨਰੁ ਨਾ ਬੁਝੈ ਨਿਤਿ ਮੂਸਾ ਲਾਜੁ ਟੁਕਾਇ ॥
आव घटै नरु ना बुझै निति मूसा लाजु टुकाइ ॥
Aav gʰatæ nar naa bujʰæ niṫ moosaa laaj tukaa▫é.
Man’s life is diminishing, but he does not understand. Each day, the mouse of death is gnawing away at the rope of life.
|
ਗੁੜੁ ਮਿਠਾ ਮਾਇਆ ਪਸਰਿਆ ਮਨਮੁਖੁ ਲਗਿ ਮਾਖੀ ਪਚੈ ਪਚਾਇ ॥੧॥
गुड़ु मिठा माइआ पसरिआ मनमुखु लगि माखी पचै पचाइ ॥१॥
Guṛ mitʰaa maa▫i▫aa pasri▫aa manmukʰ lag maakʰee pachæ pachaa▫é. ||1||
Maya spreads out like sweet molasses; the self-willed Manmukh is stuck like a fly, rotting away. ||1||
|
ਭਾਈ ਰੇ ਮੈ ਮੀਤੁ ਸਖਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
भाई रे मै मीतु सखा प्रभु सोइ ॥
Bʰaa▫ee ré mæ meeṫ sakʰaa parabʰ so▫é.
O Siblings of Destiny, God is my Friend and Companion.
|
ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਮੋਹੁ ਬਿਖੁ ਹੈ ਅੰਤਿ ਬੇਲੀ ਕੋਇ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
पुतु कलतु मोहु बिखु है अंति बेली कोइ न होइ ॥१॥ रहाउ ॥
Puṫ kalaṫ moh bikʰ hæ anṫ bélee ko▫é na ho▫é. ||1|| rahaa▫o.
Emotional attachment to children and spouse is poison; in the end, no one will go along with you as your helper. ||1||Pause||
|
ਗੁਰਮਤਿ ਹਰਿ ਲਿਵ ਉਬਰੇ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੇ ਸਰਣਾਇ ॥
गुरमति हरि लिव उबरे अलिपतु रहे सरणाइ ॥
Gurmaṫ har liv ubré alipaṫ rahé sarṇaa▫é.
Through the Guru’s Teachings, some embrace love for the Lord, and are saved. They remain detached and unaffected, and they find the Sanctuary of the Lord.
|
