ਕਾਇਆ ਮਿਟੀ ਅੰਧੁ ਹੈ ਪਉਣੈ ਪੁਛਹੁ ਜਾਇ ॥
काइआ मिटी अंधु है पउणै पुछहु जाइ ॥
Kaa▫i▫aa mitee anḋʰ hæ pa▫uṇæ puchʰahu jaa▫é.
The body is merely blind dust; go, and ask the soul.
|
ਹਉ ਤਾ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿਆ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਆਵਾ ਜਾਇ ॥
हउ ता माइआ मोहिआ फिरि फिरि आवा जाइ ॥
Ha▫o ṫaa maa▫i▫aa mohi▫aa fir fir aavaa jaa▫é.
The soul answers, “I am enticed by Maya, and so I come and go, again and again”.
|
ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਤੋ ਖਸਮ ਕਾ ਜਿ ਰਹਾ ਸਚਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
नानक हुकमु न जातो खसम का जि रहा सचि समाइ ॥१॥
Naanak hukam na jaaṫo kʰasam kaa jė rahaa sach samaa▫é. ||1||
O Nanak! I do not know my Lord and Master’s Command, by which I would merge in the Truth. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਏਕੋ ਨਿਹਚਲ ਨਾਮ ਧਨੁ ਹੋਰੁ ਧਨੁ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
एको निहचल नाम धनु होरु धनु आवै जाइ ॥
Éko nihchal naam ḋʰan hor ḋʰan aavæ jaa▫é.
The Naam, the Name of the Lord, is the only permanent wealth; all other wealth comes and goes.
|
ਇਸੁ ਧਨ ਕਉ ਤਸਕਰੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕਈ ਨਾ ਓਚਕਾ ਲੈ ਜਾਇ ॥
इसु धन कउ तसकरु जोहि न सकई ना ओचका लै जाइ ॥
Is ḋʰan ka▫o ṫaskar johi na sak▫ee naa ochkaa læ jaa▫é.
Thieves cannot steal this wealth, nor can robbers take it away.
|
ਇਹੁ ਹਰਿ ਧਨੁ ਜੀਐ ਸੇਤੀ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਜੀਐ ਨਾਲੇ ਜਾਇ ॥
इहु हरि धनु जीऐ सेती रवि रहिआ जीऐ नाले जाइ ॥
Ih har ḋʰan jee▫æ séṫee rav rahi▫aa jee▫æ naalé jaa▫é.
This wealth of the Lord is embedded in the soul, and with the soul, it shall depart.
|
ਪੂਰੇ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਈਐ ਮਨਮੁਖਿ ਪਲੈ ਨ ਪਾਇ ॥
पूरे गुर ते पाईऐ मनमुखि पलै न पाइ ॥
Pooré gur ṫé paa▫ee▫æ manmukʰ palæ na paa▫é.
It is obtained from the Perfect Guru; the self-willed Manmukhs do not receive it.
|
ਧਨੁ ਵਾਪਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨੑਾ ਨਾਮ ਧਨੁ ਖਟਿਆ ਆਇ ॥੨॥
धनु वापारी नानका जिन्हा नाम धनु खटिआ आइ ॥२॥
Ḋʰan vaapaaree naankaa jinĥaa naam ḋʰan kʰati▫aa aa▫é. ||2||
Blessed are the traders, O Nanak! Who have come to earn the wealth of the Naam. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਮੇਰਾ ਸਾਹਿਬੁ ਅਤਿ ਵਡਾ ਸਚੁ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰਾ ॥
मेरा साहिबु अति वडा सचु गहिर ग्मभीरा ॥
Méraa saahib aṫ vadaa sach gahir gambʰeeraa.
My Master is so very great, true, profound and unfathomable.
|
ਸਭੁ ਜਗੁ ਤਿਸ ਕੈ ਵਸਿ ਹੈ ਸਭੁ ਤਿਸ ਕਾ ਚੀਰਾ ॥
सभु जगु तिस कै वसि है सभु तिस का चीरा ॥
Sabʰ jag ṫis kæ vas hæ sabʰ ṫis kaa cheeraa.
The whole world is under His power; everything is the projection of Him.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਈਐ ਨਿਹਚਲੁ ਧਨੁ ਧੀਰਾ ॥
गुर परसादी पाईऐ निहचलु धनु धीरा ॥
Gur parsaadee paa▫ee▫æ nihchal ḋʰan ḋʰeeraa.
By Guru’s Grace, the eternal wealth is obtained, bringing peace and patience to the mind.
|
ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹਰਿ ਮਨਿ ਵਸੈ ਭੇਟੈ ਗੁਰੁ ਸੂਰਾ ॥
किरपा ते हरि मनि वसै भेटै गुरु सूरा ॥
Kirpaa ṫé har man vasæ bʰétæ gur sooraa.
By His Grace, the Lord dwells in the mind, and one meets the Brave Guru.
|
ਗੁਣਵੰਤੀ ਸਾਲਾਹਿਆ ਸਦਾ ਥਿਰੁ ਨਿਹਚਲੁ ਹਰਿ ਪੂਰਾ ॥੭॥
गुणवंती सालाहिआ सदा थिरु निहचलु हरि पूरा ॥७॥
Guṇvanṫee salaahi▫aa saḋaa ṫʰir nihchal har pooraa. ||7||
The virtuous praise the ever-stable, permanent, perfect Lord. ||7||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਧ੍ਰਿਗੁ ਤਿਨੑਾ ਦਾ ਜੀਵਿਆ ਜੋ ਹਰਿ ਸੁਖੁ ਪਰਹਰਿ ਤਿਆਗਦੇ ਦੁਖੁ ਹਉਮੈ ਪਾਪ ਕਮਾਇ ॥
ध्रिगु तिन्हा दा जीविआ जो हरि सुखु परहरि तिआगदे दुखु हउमै पाप कमाइ ॥
Ḋʰarig ṫinĥaa ḋaa jeevi▫aa jo har sukʰ par▫har ṫi▫aagḋé ḋukʰ ha▫umæ paap kamaa▫é.
Cursed is the life of those who forsake and throw away the peace of the Lord’s Name, and suffer pain instead by practicing ego and sin.
|
ਮਨਮੁਖ ਅਗਿਆਨੀ ਮਾਇਆ ਮੋਹਿ ਵਿਆਪੇ ਤਿਨੑ ਬੂਝ ਨ ਕਾਈ ਪਾਇ ॥
मनमुख अगिआनी माइआ मोहि विआपे तिन्ह बूझ न काई पाइ ॥
Manmukʰ agi▫aanee maa▫i▫aa mohi vi▫aapé ṫinĥ boojʰ na kaa▫ee paa▫é.
The ignorant self-willed Manmukhs are engrossed in the love of Maya; they have no understanding at all.
|
ਹਲਤਿ ਪਲਤਿ ਓਇ ਸੁਖੁ ਨ ਪਾਵਹਿ ਅੰਤਿ ਗਏ ਪਛੁਤਾਇ ॥
हलति पलति ओइ सुखु न पावहि अंति गए पछुताइ ॥
Halaṫ palaṫ o▫é sukʰ na paavahi anṫ ga▫é pachʰuṫaa▫é.
In this world and in the world beyond, they do not find peace; in the end, they depart regretting and repenting.
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਕੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਤਿਸੁ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
गुर परसादी को नामु धिआए तिसु हउमै विचहु जाइ ॥
Gur parsaadee ko naam ḋʰi▫aa▫é ṫis ha▫umæ vichahu jaa▫é.
By Guru’s Grace, one may meditate on the Naam, the Name of the Lord, and egotism departs from within him.
|
ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਪੂਰਬਿ ਹੋਵੈ ਲਿਖਿਆ ਸੋ ਗੁਰ ਚਰਣੀ ਆਇ ਪਾਇ ॥੧॥
नानक जिसु पूरबि होवै लिखिआ सो गुर चरणी आइ पाइ ॥१॥
Naanak jis poorab hovæ likʰi▫aa so gur charṇee aa▫é paa▫é. ||1||
O Nanak! One who has such preordained destiny, comes and falls at the Guru’s Feet. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਮਨਮੁਖੁ ਊਧਾ ਕਉਲੁ ਹੈ ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਗਤਿ ਨ ਨਾਉ ॥
मनमुखु ऊधा कउलु है ना तिसु भगति न नाउ ॥
Manmukʰ ooḋʰaa ka▫ul hæ naa ṫis bʰagaṫ na naa▫o.
The self-willed Manmukh is like the inverted lotus; he has neither devotional worship, nor the Lord’s Name.
|
ਸਕਤੀ ਅੰਦਰਿ ਵਰਤਦਾ ਕੂੜੁ ਤਿਸ ਕਾ ਹੈ ਉਪਾਉ ॥
सकती अंदरि वरतदा कूड़ु तिस का है उपाउ ॥
Sakṫee anḋar varaṫḋaa kooṛ ṫis kaa hæ upaa▫o.
He remains engrossed in material wealth, and his efforts are false.
|
ਤਿਸ ਕਾ ਅੰਦਰੁ ਚਿਤੁ ਨ ਭਿਜਈ ਮੁਖਿ ਫੀਕਾ ਆਲਾਉ ॥
तिस का अंदरु चितु न भिजई मुखि फीका आलाउ ॥
Ṫis kaa anḋar chiṫ na bʰij▫ee mukʰ feekaa aalaa▫o.
His consciousness is not softened within, and the words from his mouth are insipid.
|
ਓਇ ਧਰਮਿ ਰਲਾਏ ਨਾ ਰਲਨੑਿ ਓਨਾ ਅੰਦਰਿ ਕੂੜੁ ਸੁਆਉ ॥
ओइ धरमि रलाए ना रलन्हि ओना अंदरि कूड़ु सुआउ ॥
O▫é ḋʰaram ralaa▫é naa ralniĥ onaa anḋar kooṛ su▫aa▫o.
He does not mingle with the righteous; within him are falsehood and selfishness.
|
ਨਾਨਕ ਕਰਤੈ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ਮਨਮੁਖ ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਬੋਲਿ ਡੁਬੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਰੇ ਜਪਿ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥੨॥
नानक करतै बणत बणाई मनमुख कूड़ु बोलि बोलि डुबे गुरमुखि तरे जपि हरि नाउ ॥२॥
Naanak karṫæ baṇaṫ baṇaa▫ee manmukʰ kooṛ bol bol dubé gurmukʰ ṫaré jap har naa▫o. ||2||
O Nanak! The Creator Lord has arranged things, so that the self-willed Manmukhs are drowned by telling lies, while the Gurmukhs are saved by chanting the Lord’s Name. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਬਿਨੁ ਬੂਝੇ ਵਡਾ ਫੇਰੁ ਪਇਆ ਫਿਰਿ ਆਵੈ ਜਾਈ ॥
बिनु बूझे वडा फेरु पइआ फिरि आवै जाई ॥
Bin boojʰé vadaa fér pa▫i▫aa fir aavæ jaa▫ee.
Without understanding, one must wander around the cycle of reincarnation, and continue coming and going.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਨ ਕੀਤੀਆ ਅੰਤਿ ਗਇਆ ਪਛੁਤਾਈ ॥
सतिगुर की सेवा न कीतीआ अंति गइआ पछुताई ॥
Saṫgur kee sévaa na keeṫee▫aa anṫ ga▫i▫aa pachʰuṫaa▫ee.
One who has not served the True Guru, shall depart regretting and repenting in the end.
|
ਆਪਣੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੇ ਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਈ ॥
आपणी किरपा करे गुरु पाईऐ विचहु आपु गवाई ॥
Aapṇee kirpaa karé gur paa▫ee▫æ vichahu aap gavaa▫ee.
But if the Lord shows His Mercy, one finds the Guru, and ego is banished from within.
|
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਵਿਚਹੁ ਉਤਰੈ ਸੁਖੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਈ ॥
त्रिसना भुख विचहु उतरै सुखु वसै मनि आई ॥
Ṫarisnaa bʰukʰ vichahu uṫræ sukʰ vasæ man aa▫ee.
Hunger and thirst depart from within, and peace comes to dwell in the mind.
|
ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਾਲਾਹੀਐ ਹਿਰਦੈ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੮॥
सदा सदा सालाहीऐ हिरदै लिव लाई ॥८॥
Saḋaa saḋaa salaahee▫æ hirḋæ liv laa▫ee. ||8||
Forever and ever, praise Him with love in your heart. ||8||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਜਿ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਆਪਣਾ ਤਿਸ ਨੋ ਪੂਜੇ ਸਭੁ ਕੋਇ ॥
जि सतिगुरु सेवे आपणा तिस नो पूजे सभु कोइ ॥
Jė saṫgur sévé aapṇaa ṫis no poojé sabʰ ko▫é.
One who serves his True Guru, is worshiped by everyone.
|
ਸਭਨਾ ਉਪਾਵਾ ਸਿਰਿ ਉਪਾਉ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥
सभना उपावा सिरि उपाउ है हरि नामु परापति होइ ॥
Sabʰnaa upaavaa sir upaa▫o hæ har naam paraapaṫ ho▫é.
Of all efforts, the supreme effort is the attainment of the Lord’s Name.
|
ਅੰਤਰਿ ਸੀਤਲ ਸਾਤਿ ਵਸੈ ਜਪਿ ਹਿਰਦੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
अंतरि सीतल साति वसै जपि हिरदै सदा सुखु होइ ॥
Anṫar seeṫal saaṫ vasæ jap hirḋæ saḋaa sukʰ ho▫é.
Peace and tranquility come to dwell within the mind; meditating within the heart, there comes a lasting peace.
|
ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਖਾਣਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਪੈਨਣਾ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਵਡਾਈ ਹੋਇ ॥੧॥
अमृतु खाणा अमृतु पैनणा नानक नामु वडाई होइ ॥१॥
Amriṫ kʰaaṇaa amriṫ pænṇaa Naanak naam vadaa▫ee ho▫é. ||1||
The Ambrosial Amrit is his food, and the Ambrosial Amrit is his clothes; O Nanak! Through the Naam, the Name of the Lord, greatness is obtained. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਏ ਮਨ ਗੁਰ ਕੀ ਸਿਖ ਸੁਣਿ ਹਰਿ ਪਾਵਹਿ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥
ए मन गुर की सिख सुणि हरि पावहि गुणी निधानु ॥
É man gur kee sikʰ suṇ har paavahi guṇee niḋʰaan.
O mind, listen to the Guru’s Teachings, and you shall obtain the treasure of virtue.
|
