ਮੁਖਿ ਝੂਠੈ ਝੂਠੁ ਬੋਲਣਾ ਕਿਉ ਕਰਿ ਸੂਚਾ ਹੋਇ ॥
मुखि झूठै झूठु बोलणा किउ करि सूचा होइ ॥
Mukʰ jʰootʰæ jʰootʰ bolṇaa ki▫o kar soochaa ho▫é.
With false mouths, people speak falsehood. How can they be made pure?
|
ਬਿਨੁ ਅਭ ਸਬਦ ਨ ਮਾਂਜੀਐ ਸਾਚੇ ਤੇ ਸਚੁ ਹੋਇ ॥੧॥
बिनु अभ सबद न मांजीऐ साचे ते सचु होइ ॥१॥
Bin abʰ sabaḋ na maaⁿjee▫æ saaché ṫé sach ho▫é. ||1||
Without the Holy Water of the Shabad, they are not cleansed. From the True One alone comes Truth. ||1||
|
ਮੁੰਧੇ ਗੁਣਹੀਣੀ ਸੁਖੁ ਕੇਹਿ ॥
मुंधे गुणहीणी सुखु केहि ॥
Munḋʰé guṇheeṇee sukʰ kéhi.
O soul-bride, without virtue, what happiness can there be?
|
ਪਿਰੁ ਰਲੀਆ ਰਸਿ ਮਾਣਸੀ ਸਾਚਿ ਸਬਦਿ ਸੁਖੁ ਨੇਹਿ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
पिरु रलीआ रसि माणसी साचि सबदि सुखु नेहि ॥१॥ रहाउ ॥
Pir ralee▫aa ras maaṇsee saach sabaḋ sukʰ néhi. ||1|| rahaa▫o.
The Husband Lord enjoys her with pleasure and delight; she is at peace in the love of the True Word of the Shabad. ||1||Pause||
|
ਪਿਰੁ ਪਰਦੇਸੀ ਜੇ ਥੀਐ ਧਨ ਵਾਂਢੀ ਝੂਰੇਇ ॥
पिरु परदेसी जे थीऐ धन वांढी झूरेइ ॥
Pir parḋésee jé ṫʰee▫æ ḋʰan vaaⁿdʰee jooré▫é.
When the Husband goes away, the bride suffers in the pain of separation,
|
ਜਿਉ ਜਲਿ ਥੋੜੈ ਮਛੁਲੀ ਕਰਣ ਪਲਾਵ ਕਰੇਇ ॥
जिउ जलि थोड़ै मछुली करण पलाव करेइ ॥
Ji▫o jal ṫʰoṛæ machʰulee karaṇ palaav karé▫i.
like the fish in shallow water, crying for mercy.
|
ਪਿਰ ਭਾਵੈ ਸੁਖੁ ਪਾਈਐ ਜਾ ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇਇ ॥੨॥
पिर भावै सुखु पाईऐ जा आपे नदरि करेइ ॥२॥
Pir bʰaavæ sukʰ paa▫ee▫æ jaa aapé naḋar karé▫i. ||2||
As it pleases the Will of the Husband Lord, peace is obtained, when He Himself casts His Glance of Grace. ||2||
|
ਪਿਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਆਪਣਾ ਸਖੀ ਸਹੇਲੀ ਨਾਲਿ ॥
पिरु सालाही आपणा सखी सहेली नालि ॥
Pir saalaahee aapṇaa sakʰee sahélee naal.
Praise your Husband Lord, together with your bridesmaids and friends.
|
ਤਨਿ ਸੋਹੈ ਮਨੁ ਮੋਹਿਆ ਰਤੀ ਰੰਗਿ ਨਿਹਾਲਿ ॥
तनि सोहै मनु मोहिआ रती रंगि निहालि ॥
Ṫan sohæ man mohi▫aa raṫee rang nihaal.
The body is beautified, and the mind is fascinated. Imbued with His Love, we are enraptured.
|
ਸਬਦਿ ਸਵਾਰੀ ਸੋਹਣੀ ਪਿਰੁ ਰਾਵੇ ਗੁਣ ਨਾਲਿ ॥੩॥
सबदि सवारी सोहणी पिरु रावे गुण नालि ॥३॥
Sabaḋ savaaree sohṇee pir raavé guṇ naal. ||3||
Adorned with the Shabad, the beautiful bride enjoys her Husband with virtue. ||3||
|
ਕਾਮਣਿ ਕਾਮਿ ਨ ਆਵਈ ਖੋਟੀ ਅਵਗਣਿਆਰਿ ॥
कामणि कामि न आवई खोटी अवगणिआरि ॥
Kaamaṇ kaam na aavee kʰotee avgaṇi▫aar.
The soul-bride is of no use at all, if she is evil and without virtue.
|
ਨਾ ਸੁਖੁ ਪੇਈਐ ਸਾਹੁਰੈ ਝੂਠਿ ਜਲੀ ਵੇਕਾਰਿ ॥
ना सुखु पेईऐ साहुरै झूठि जली वेकारि ॥
Naa sukʰ pé▫ee▫æ saahuræ jʰootʰ jalee vékaar.
She does not find peace in this world or the next; she burns in falsehood and corruption.
|
ਆਵਣੁ ਵੰਞਣੁ ਡਾਖੜੋ ਛੋਡੀ ਕੰਤਿ ਵਿਸਾਰਿ ॥੪॥
आवणु वंञणु डाखड़ो छोडी कंति विसारि ॥४॥
Aavaṇ vañaṇ daakʰ▫ṛo chʰodee kanṫ visaar. ||4||
Coming and going are very difficult for that bride who is abandoned and forgotten by her Husband Lord. ||4||
|
ਪਿਰ ਕੀ ਨਾਰਿ ਸੁਹਾਵਣੀ ਮੁਤੀ ਸੋ ਕਿਤੁ ਸਾਦਿ ॥
पिर की नारि सुहावणी मुती सो कितु सादि ॥
Pir kee naar suhaavaṇee muṫee so kiṫ saaḋ.
The beautiful soul-bride of the Husband Lord-by what sensual pleasures has she been doomed?
|
ਪਿਰ ਕੈ ਕਾਮਿ ਨ ਆਵਈ ਬੋਲੇ ਫਾਦਿਲੁ ਬਾਦਿ ॥
पिर कै कामि न आवई बोले फादिलु बादि ॥
Pir kæ kaam na aavee bolé faaḋil baaḋ.
She is of no use to her Husband if she babbles in useless arguments.
|
ਦਰਿ ਘਰਿ ਢੋਈ ਨਾ ਲਹੈ ਛੂਟੀ ਦੂਜੈ ਸਾਦਿ ॥੫॥
दरि घरि ढोई ना लहै छूटी दूजै सादि ॥५॥
Ḋar gʰar dʰo▫ee naa lahæ chʰootee ḋoojæ saaḋ. ||5||
At the Door of His Home, she finds no shelter; she is discarded for seeking other pleasures. ||5||
|
ਪੰਡਿਤ ਵਾਚਹਿ ਪੋਥੀਆ ਨਾ ਬੂਝਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
पंडित वाचहि पोथीआ ना बूझहि वीचारु ॥
Pandiṫ vaachėh poṫʰee▫aa naa boojʰėh veechaar.
The Pandits, the religious scholars, read their books, but they do not understand the real meaning.
|
ਅਨ ਕਉ ਮਤੀ ਦੇ ਚਲਹਿ ਮਾਇਆ ਕਾ ਵਾਪਾਰੁ ॥
अन कउ मती दे चलहि माइआ का वापारु ॥
An ka▫o maṫee ḋé chalėh maa▫i▫aa kaa vaapaar.
They give instructions to others, and then walk away, but they deal in Maya themselves.
|
ਕਥਨੀ ਝੂਠੀ ਜਗੁ ਭਵੈ ਰਹਣੀ ਸਬਦੁ ਸੁ ਸਾਰੁ ॥੬॥
कथनी झूठी जगु भवै रहणी सबदु सु सारु ॥६॥
Kaṫʰnee jʰootʰee jag bʰavæ rahṇee sabaḋ so saar. ||6||
Speaking falsehood, they wander around the world, while those who remain true to the Shabad are excellent and exalted. ||6||
|
ਕੇਤੇ ਪੰਡਿਤ ਜੋਤਕੀ ਬੇਦਾ ਕਰਹਿ ਬੀਚਾਰੁ ॥
केते पंडित जोतकी बेदा करहि बीचारु ॥
Kéṫé pandiṫ joṫkee béḋaa karahi beechaar.
There are so many Pandits and astrologers who ponder over the Vedas.
|
ਵਾਦਿ ਵਿਰੋਧਿ ਸਲਾਹਣੇ ਵਾਦੇ ਆਵਣੁ ਜਾਣੁ ॥
वादि विरोधि सलाहणे वादे आवणु जाणु ॥
vaaḋ viroḋʰ salaahṇé vaaḋé aavaṇ jaaṇ.
They glorify their disputes and arguments, and in these controversies they continue coming and going.
|
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਕਰਮ ਨ ਛੁਟਸੀ ਕਹਿ ਸੁਣਿ ਆਖਿ ਵਖਾਣੁ ॥੭॥
बिनु गुर करम न छुटसी कहि सुणि आखि वखाणु ॥७॥
Bin gur karam na chʰutsee kahi suṇ aakʰ vakʰaaṇ. ||7||
Without the Guru, they are not released from their karma, although they speak and listen and preach and explain. ||7||
|
ਸਭਿ ਗੁਣਵੰਤੀ ਆਖੀਅਹਿ ਮੈ ਗੁਣੁ ਨਾਹੀ ਕੋਇ ॥
सभि गुणवंती आखीअहि मै गुणु नाही कोइ ॥
Sabʰ guṇvanṫee aakʰee▫ahi mæ guṇ naahee ko▫é.
They all call themselves virtuous, but I have no virtue at all.
|
ਹਰਿ ਵਰੁ ਨਾਰਿ ਸੁਹਾਵਣੀ ਮੈ ਭਾਵੈ ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਇ ॥
हरि वरु नारि सुहावणी मै भावै प्रभु सोइ ॥
Har var naar suhaavaṇee mæ bʰaavæ parabʰ so▫é.
With the Lord as her Husband, the soul-bride is happy; I, too, love that God.
|
ਨਾਨਕ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਵੜਾ ਨਾ ਵੇਛੋੜਾ ਹੋਇ ॥੮॥੫॥
नानक सबदि मिलावड़ा ना वेछोड़ा होइ ॥८॥५॥
Naanak sabaḋ milaavṛaa naa véchʰoṛaa ho▫é. ||8||5||
O Nanak! Through the Shabad, union is obtained; there is no more separation. ||8||5||
|
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
सिरीरागु महला १ ॥
Sireeraag mėhlaa 1.
Siree Raag, First Mehl:
|
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸੰਜਮੁ ਸਾਧੀਐ ਤੀਰਥਿ ਕੀਚੈ ਵਾਸੁ ॥
जपु तपु संजमु साधीऐ तीरथि कीचै वासु ॥
Jap ṫap sanjam saaḋʰee▫æ ṫiraṫʰ keechæ vaas.
You may chant and meditate, practice austerities and self-restraint, and dwell at sacred shrines of pilgrimage;
|
ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਚੰਗਿਆਈਆ ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਕਿਆ ਤਾਸੁ ॥
पुंन दान चंगिआईआ बिनु साचे किआ तासु ॥
Punn ḋaan chang▫aa▫ee▫aa bin saaché ki▫aa ṫaas.
you may give donations to charity, and perform good deeds, but without the True One, what is the use of it all?
|
ਜੇਹਾ ਰਾਧੇ ਤੇਹਾ ਲੁਣੈ ਬਿਨੁ ਗੁਣ ਜਨਮੁ ਵਿਣਾਸੁ ॥੧॥
जेहा राधे तेहा लुणै बिनु गुण जनमु विणासु ॥१॥
Jéhaa raaḋʰé ṫéhaa luṇæ bin guṇ janam viṇaas. ||1||
As you plant, so shall you harvest. Without virtue, this human life passes away in vain. ||1||
|
ਮੁੰਧੇ ਗੁਣ ਦਾਸੀ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥
मुंधे गुण दासी सुखु होइ ॥
Munḋʰé guṇ ḋaasee sukʰ ho▫é.
O young bride, be a slave to virtue, and you shall find peace.
|
ਅਵਗਣ ਤਿਆਗਿ ਸਮਾਈਐ ਗੁਰਮਤਿ ਪੂਰਾ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
अवगण तिआगि समाईऐ गुरमति पूरा सोइ ॥१॥ रहाउ ॥
Avgaṇ ṫi▫aag samaa▫ee▫æ gurmaṫ pooraa so▫é. ||1|| rahaa▫o.
Renouncing wrongful actions, following the Guru’s Teachings, you shall be absorbed into the Perfect One. ||1||Pause||
|
ਵਿਣੁ ਰਾਸੀ ਵਾਪਾਰੀਆ ਤਕੇ ਕੁੰਡਾ ਚਾਰਿ ॥
विणु रासी वापारीआ तके कुंडा चारि ॥
viṇ raasee vapaaree▫aa ṫaké kundaa chaar.
Without capital, the trader looks around in all four directions.
|
ਮੂਲੁ ਨ ਬੁਝੈ ਆਪਣਾ ਵਸਤੁ ਰਹੀ ਘਰ ਬਾਰਿ ॥
मूलु न बुझै आपणा वसतु रही घर बारि ॥
Mool na bujʰæ aapṇaa vasaṫ rahee gʰar baar.
He does not understand his own origins; the merchandise remains within the door of his own house.
|
ਵਿਣੁ ਵਖਰ ਦੁਖੁ ਅਗਲਾ ਕੂੜਿ ਮੁਠੀ ਕੂੜਿਆਰਿ ॥੨॥
विणु वखर दुखु अगला कूड़ि मुठी कूड़िआरि ॥२॥
viṇ vakʰar ḋukʰ aglaa kooṛ mutʰee kooṛi▫aar. ||2||
Without this commodity, there is great pain. The false are ruined by falsehood. ||2||
|
ਲਾਹਾ ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਉਤਨਾ ਪਰਖੇ ਰਤਨੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥
लाहा अहिनिसि नउतना परखे रतनु वीचारि ॥
Laahaa ahinis na▫oṫanaa parkʰé raṫan veechaar.
One who contemplates and appraises this Jewel day and night reaps new profits.
|
ਵਸਤੁ ਲਹੈ ਘਰਿ ਆਪਣੈ ਚਲੈ ਕਾਰਜੁ ਸਾਰਿ ॥
वसतु लहै घरि आपणै चलै कारजु सारि ॥
vasaṫ lahæ gʰar aapṇæ chalæ kaaraj saar.
He finds the merchandise within his own home, and departs after arranging his affairs.
|
ਵਣਜਾਰਿਆ ਸਿਉ ਵਣਜੁ ਕਰਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਬੀਚਾਰਿ ॥੩॥
वणजारिआ सिउ वणजु करि गुरमुखि ब्रहमु बीचारि ॥३॥
vaṇjaari▫aa si▫o vaṇaj kar gurmukʰ barahm beechaar. ||3||
So, trade with the true traders, and as Gurmukh, contemplate God. ||3||
|
ਸੰਤਾਂ ਸੰਗਤਿ ਪਾਈਐ ਜੇ ਮੇਲੇ ਮੇਲਣਹਾਰੁ ॥
संतां संगति पाईऐ जे मेले मेलणहारु ॥
Sanṫaaⁿ sangaṫ paa▫ee▫æ jé mélé mélaṇhaar.
In the Society of the Saints, He is found, if the Uniter unites us.
|
ਮਿਲਿਆ ਹੋਇ ਨ ਵਿਛੁੜੈ ਜਿਸੁ ਅੰਤਰਿ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰ ॥
मिलिआ होइ न विछुड़ै जिसु अंतरि जोति अपार ॥
Mili▫aa ho▫é na vichʰuṛæ jis anṫar joṫ apaar.
One whose heart is filled with His Infinite Light meets with Him, and shall never again be separated from Him.
|
ਸਚੈ ਆਸਣਿ ਸਚਿ ਰਹੈ ਸਚੈ ਪ੍ਰੇਮ ਪਿਆਰ ॥੪॥
सचै आसणि सचि रहै सचै प्रेम पिआर ॥४॥
Sachæ aasaṇ sach rahæ sachæ parém pi▫aar. ||4||
True is his position; he abides in Truth, with love and affection for the True One. ||4||
|
ਜਿਨੀ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਘਰ ਮਹਿ ਮਹਲੁ ਸੁਥਾਇ ॥
जिनी आपु पछाणिआ घर महि महलु सुथाइ ॥
Jinee aap pachʰaaṇi▫aa gʰar mėh mahal suṫʰaa▫é.
One who understands himself finds the Mansion of the Lord’s Presence within his own home.
|
ਸਚੇ ਸੇਤੀ ਰਤਿਆ ਸਚੋ ਪਲੈ ਪਾਇ ॥
सचे सेती रतिआ सचो पलै पाइ ॥
Saché séṫee raṫi▫aa sacho palæ paa▫é.
Imbued with the True Lord, Truth is gathered in.
|
