ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਿਨ ਕਉ ਭੇਟਿਆ ਜਿਨ ਕੈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੁ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥੭॥
सो सतिगुरु तिन कउ भेटिआ जिन कै मुखि मसतकि भागु लिखि पाइआ ॥७॥
So saṫgur ṫin ka▫o bʰéti▫aa jin kæ mukʰ masṫak bʰaag likʰ paa▫i▫aa. ||7||
The True Guru meets with those upon whose foreheads such blessed destiny is recorded. ||7||
|
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
सलोकु मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਮਰਜੀਵੜੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਗਤਿ ਸਦਾ ਹੋਇ ॥
भगति करहि मरजीवड़े गुरमुखि भगति सदा होइ ॥
Bʰagaṫ karahi marjeevṛé gurmukʰ bʰagaṫ saḋaa ho▫é.
They alone worship the Lord, who remains dead while still alive; the Gurmukhs worship the Lord continually.
|
ਓਨਾ ਕਉ ਧੁਰਿ ਭਗਤਿ ਖਜਾਨਾ ਬਖਸਿਆ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਇ ॥
ओना कउ धुरि भगति खजाना बखसिआ मेटि न सकै कोइ ॥
Onaa ka▫o ḋʰur bʰagaṫ kʰajaanaa bakʰsi▫aa mét na sakæ ko▫é.
The Lord blesses them with the treasure of devotional worship, which no one can destroy.
|
ਗੁਣ ਨਿਧਾਨੁ ਮਨਿ ਪਾਇਆ ਏਕੋ ਸਚਾ ਸੋਇ ॥
गुण निधानु मनि पाइआ एको सचा सोइ ॥
Guṇ niḋʰaan man paa▫i▫aa éko sachaa so▫é.
They obtain the treasure of virtue, the One True Lord, within their minds.
|
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਿਲਿ ਰਹੇ ਫਿਰਿ ਵਿਛੋੜਾ ਕਦੇ ਨ ਹੋਇ ॥੧॥
नानक गुरमुखि मिलि रहे फिरि विछोड़ा कदे न होइ ॥१॥
Naanak gurmukʰ mil rahé fir vichʰoṛaa kaḋé na ho▫é. ||1||
O Nanak! The Gurmukhs remain united with the Lord; they shall never be separated again. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀਆ ਕਿਆ ਓਹੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
सतिगुर की सेव न कीनीआ किआ ओहु करे वीचारु ॥
Saṫgur kee sév na keenee▫aa ki▫aa oh karé veechaar.
He does not serve the True Guru; how can he reflect upon the Lord?
|
ਸਬਦੈ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਬਿਖੁ ਭੂਲਾ ਗਾਵਾਰੁ ॥
सबदै सार न जाणई बिखु भूला गावारु ॥
Sabḋæ saar na jaaṇ▫ee bikʰ bʰoolaa gaavaar.
He does not appreciate the value of the Shabad; the fool wanders in corruption and sin.
|
ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਮਾਵੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
अगिआनी अंधु बहु करम कमावै दूजै भाइ पिआरु ॥
Agi▫aanee anḋʰ baho karam kamaavæ ḋoojæ bʰaa▫é pi▫aar.
The blind and ignorant perform all sorts of ritualistic actions; they are in love with duality.
|
ਅਣਹੋਦਾ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਜਮੁ ਮਾਰਿ ਕਰੇ ਤਿਨ ਖੁਆਰੁ ॥
अणहोदा आपु गणाइदे जमु मारि करे तिन खुआरु ॥
Aṇhoḋaa aap gaṇaa▫iḋé jam maar karé ṫin kʰu▫aar.
Those who take unjustified pride in themselves, are punished and humiliated by the Messenger of Death.
|
ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖੀਐ ਜਾ ਆਪੇ ਬਖਸਣਹਾਰੁ ॥੨॥
नानक किस नो आखीऐ जा आपे बखसणहारु ॥२॥
Naanak kis no aakʰee▫æ jaa aapé bakʰsaṇhaar. ||2||
O Nanak! Who else is there to ask? The Lord Himself is the Forgiver. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਤੂ ਕਰਤਾ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਜਾਣਦਾ ਸਭਿ ਜੀਅ ਤੁਮਾਰੇ ॥
तू करता सभु किछु जाणदा सभि जीअ तुमारे ॥
Ṫoo karṫaa sabʰ kichʰ jaaṇḋaa sabʰ jee▫a ṫumaaré.
You, O Creator, know all things; all beings belong to You.
|
ਜਿਸੁ ਤੂ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਕਿਆ ਜੰਤ ਵਿਚਾਰੇ ॥
जिसु तू भावै तिसु तू मेलि लैहि किआ जंत विचारे ॥
Jis ṫoo bʰaavæ ṫis ṫoo mél læhi ki▫aa janṫ vichaaré.
Those who are pleasing to You, You unite with Yourself; what can the poor creatures do?
|
ਤੂ ਕਰਣ ਕਾਰਣ ਸਮਰਥੁ ਹੈ ਸਚੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰੇ ॥
तू करण कारण समरथु है सचु सिरजणहारे ॥
Ṫoo karaṇ kaaraṇ samraṫʰ hæ sach sirjaṇhaaré.
You are all-powerful, the Cause of all causes, the True Creator Lord.
|
ਜਿਸੁ ਤੂ ਮੇਲਹਿ ਪਿਆਰਿਆ ਸੋ ਤੁਧੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਵੀਚਾਰੇ ॥
जिसु तू मेलहि पिआरिआ सो तुधु मिलै गुरमुखि वीचारे ॥
Jis ṫoo mélėh pi▫aari▫aa so ṫuḋʰ milæ gurmukʰ veechaaré.
Only those unite with you, Beloved Lord, whom you approve and who meditate on Guru’s Word.
|
ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ਸਤਿਗੁਰ ਆਪਣੇ ਜਿਨਿ ਮੇਰਾ ਹਰਿ ਅਲਖੁ ਲਖਾਰੇ ॥੮॥
हउ बलिहारी सतिगुर आपणे जिनि मेरा हरि अलखु लखारे ॥८॥
Ha▫o balihaaree saṫgur aapṇé jin méraa har alakʰ lakʰaaré. ||8||
I am a sacrifice to my True Guru, who has allowed me to see my unseen Lord. ||8||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਰਤਨਾ ਪਾਰਖੁ ਜੋ ਹੋਵੈ ਸੁ ਰਤਨਾ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
रतना पारखु जो होवै सु रतना करे वीचारु ॥
Raṫnaa paarakʰ jo hovæ so raṫnaa karé veechaar.
He is the Assayer of jewels; He contemplates the jewel.
|
ਰਤਨਾ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਈ ਅਗਿਆਨੀ ਅੰਧੁ ਅੰਧਾਰੁ ॥
रतना सार न जाणई अगिआनी अंधु अंधारु ॥
Raṫnaa saar na jaaṇ▫ee agi▫aanee anḋʰ anḋʰaar.
He is ignorant and totally blind - he does not appreciate the value of the jewel.
|
ਰਤਨੁ ਗੁਰੂ ਕਾ ਸਬਦੁ ਹੈ ਬੂਝੈ ਬੂਝਣਹਾਰੁ ॥
रतनु गुरू का सबदु है बूझै बूझणहारु ॥
Raṫan guroo kaa sabaḋ hæ boojʰæ boojʰaṇhaar.
The Jewel is the Word of the Guru’s Shabad; the Knower alone knows it.
|
ਮੂਰਖ ਆਪੁ ਗਣਾਇਦੇ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਹੋਇ ਖੁਆਰੁ ॥
मूरख आपु गणाइदे मरि जंमहि होइ खुआरु ॥
Moorakʰ aap gaṇaa▫iḋé mar jamėh ho▫é kʰu▫aar.
The fools take pride in themselves, and are ruined in birth and death.
|
ਨਾਨਕ ਰਤਨਾ ਸੋ ਲਹੈ ਜਿਸੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
नानक रतना सो लहै जिसु गुरमुखि लगै पिआरु ॥
Naanak raṫnaa so lahæ jis gurmukʰ lagæ pi▫aar.
O Nanak! He alone obtains the jewel, who, as Gurmukh, enshrines love for it.
|
ਸਦਾ ਸਦਾ ਨਾਮੁ ਉਚਰੈ ਹਰਿ ਨਾਮੋ ਨਿਤ ਬਿਉਹਾਰੁ ॥
सदा सदा नामु उचरै हरि नामो नित बिउहारु ॥
Saḋaa saḋaa naam uchræ har naamo niṫ bi▫uhaar.
Chanting the Naam, the Name of the Lord, forever and ever, make the Name of the Lord your daily occupation.
|
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਜੇ ਆਪਣੀ ਤਾ ਹਰਿ ਰਖਾ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥੧॥
क्रिपा करे जे आपणी ता हरि रखा उर धारि ॥१॥
Kirpaa karé jé aapṇee ṫaa har rakʰaa ur ḋʰaar. ||1||
If the Lord shows His Mercy, then I keep Him enshrined within my heart. ||1||
|
ਮਃ ੩ ॥
मः ३ ॥
Mėhlaa 3.
Third Mehl:
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵ ਨ ਕੀਨੀਆ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਨ ਲਗੋ ਪਿਆਰੁ ॥
सतिगुर की सेव न कीनीआ हरि नामि न लगो पिआरु ॥
Saṫgur kee sév na keenee▫aa har naam na lago pi▫aar.
They do not serve the True Guru, and they do not embrace love for the Lord’s Name.
|
ਮਤ ਤੁਮ ਜਾਣਹੁ ਓਇ ਜੀਵਦੇ ਓਇ ਆਪਿ ਮਾਰੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
मत तुम जाणहु ओइ जीवदे ओइ आपि मारे करतारि ॥
Maṫ ṫum jaaṇhu o▫é jeevḋé o▫é aap maaré karṫaar.
Do not even think that they are alive - the Creator Lord Himself has killed them.
|
ਹਉਮੈ ਵਡਾ ਰੋਗੁ ਹੈ ਭਾਇ ਦੂਜੈ ਕਰਮ ਕਮਾਇ ॥
हउमै वडा रोगु है भाइ दूजै करम कमाइ ॥
Ha▫umæ vadaa rog hæ bʰaa▫é ḋoojæ karam kamaa▫é.
Egotism is such a terrible disease; in the love of duality, they do their deeds.
|
ਨਾਨਕ ਮਨਮੁਖਿ ਜੀਵਦਿਆ ਮੁਏ ਹਰਿ ਵਿਸਰਿਆ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ॥੨॥
नानक मनमुखि जीवदिआ मुए हरि विसरिआ दुखु पाइ ॥२॥
Naanak manmukʰ jeevḋi▫aa mu▫é har visri▫aa ḋukʰ paa▫é. ||2||
O Nanak! The self-willed Manmukhs are in a living death; forgetting the Lord, they suffer with pain. ||2||
|
ਪਉੜੀ ॥
पउड़ी ॥
Pa▫oṛee.
Pauree:
|
ਜਿਸੁ ਅੰਤਰੁ ਹਿਰਦਾ ਸੁਧੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰੀ ॥
जिसु अंतरु हिरदा सुधु है तिसु जन कउ सभि नमसकारी ॥
Jis anṫar hirḋaa suḋʰ hæ ṫis jan ka▫o sabʰ namaskaaree.
Let all bow in reverence, to that humble being whose heart is pure within.
|
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਤਿਸੁ ਜਨ ਕਉ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੀ ॥
जिसु अंदरि नामु निधानु है तिसु जन कउ हउ बलिहारी ॥
Jis anḋar naam niḋʰaan hæ ṫis jan ka▫o ha▫o balihaaree.
I am a sacrifice to that humble being whose mind is filled with the treasure of the Naam.
|
ਜਿਸੁ ਅੰਦਰਿ ਬੁਧਿ ਬਿਬੇਕੁ ਹੈ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰੀ ॥
जिसु अंदरि बुधि बिबेकु है हरि नामु मुरारी ॥
Jis anḋar buḋʰ bibék hæ har naam muraaree.
He has a discriminating intellect; he meditates on the Name of the Lord.
|
ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸਭਨਾ ਕਾ ਮਿਤੁ ਹੈ ਸਭ ਤਿਸਹਿ ਪਿਆਰੀ ॥
सो सतिगुरु सभना का मितु है सभ तिसहि पिआरी ॥
So saṫgur sabʰnaa kaa miṫ hæ sabʰ ṫisėh pi▫aaree.
That True Guru is a friend to all; everyone is dear to Him.
|
ਸਭੁ ਆਤਮ ਰਾਮੁ ਪਸਾਰਿਆ ਗੁਰ ਬੁਧਿ ਬੀਚਾਰੀ ॥੯॥
सभु आतम रामु पसारिआ गुर बुधि बीचारी ॥९॥
Sabʰ aaṫam raam pasaari▫aa gur buḋʰ beechaaree. ||9||
The Lord, the Supreme Soul, is pervading everywhere; reflect upon the wisdom of the Guru’s Teachings. ||9||
|
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
सलोक मः ३ ॥
Salok mėhlaa 3.
Shalok, Third Mehl:
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਜੀਅ ਕੇ ਬੰਧਨਾ ਵਿਚਿ ਹਉਮੈ ਕਰਮ ਕਮਾਹਿ ॥
बिनु सतिगुर सेवे जीअ के बंधना विचि हउमै करम कमाहि ॥
Bin saṫgur sévé jee▫a ké banḋʰnaa vich ha▫umæ karam kamaahi.
Without serving the True Guru, the soul is in the bondage of deeds done in ego.
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਠਉਰ ਨ ਪਾਵਹੀ ਮਰਿ ਜੰਮਹਿ ਆਵਹਿ ਜਾਹਿ ॥
बिनु सतिगुर सेवे ठउर न पावही मरि जंमहि आवहि जाहि ॥
Bin saṫgur sévé tʰa▫ur na paavhee mar jamėh aavahi jaahi.
Without serving the True Guru, one finds no place of rest; he dies, and is reincarnated, and continues coming and going.
|
ਬਿਨੁ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵੇ ਫਿਕਾ ਬੋਲਣਾ ਨਾਮੁ ਨ ਵਸੈ ਮਨ ਮਾਹਿ ॥
बिनु सतिगुर सेवे फिका बोलणा नामु न वसै मन माहि ॥
Bin saṫgur sévé fikaa bolṇaa naam na vasæ man maahi.
Without serving the True Guru, one’s speech is vapid and insipid; the Naam, the Name of the Lord, does not abide in his mind.
|
