ਆਪੇ ਕਾਸਟ ਆਪਿ ਹਰਿ ਪਿਆਰਾ ਵਿਚਿ ਕਾਸਟ ਅਗਨਿ ਰਖਾਇਆ ॥
आपे कासट आपि हरि पिआरा विचि कासट अगनि रखाइआ ॥
Aapé kaasat aap har pi▫aaraa vich kaasat agan rakʰaa▫i▫aa.
The Beloved Lord Himself is the firewood, and He Himself keeps the fire within the wood.
|
ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਪਿਆਰਾ ਭੈ ਅਗਨਿ ਨ ਸਕੈ ਜਲਾਇਆ ॥
आपे ही आपि वरतदा पिआरा भै अगनि न सकै जलाइआ ॥
Aapé hee aap varaṫḋaa pi▫aaraa bʰæ agan na sakæ jalaa▫i▫aa.
The Beloved Lord Himself, all by Himself, permeates them, and because of the Fear of God, the fire cannot burn the wood.
|
ਆਪੇ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਸਾਹ ਲੈਦੇ ਸਭਿ ਲਵਾਇਆ ॥੩॥
आपे मारि जीवाइदा पिआरा साह लैदे सभि लवाइआ ॥३॥
Aapé maar jeevaa▫iḋaa pi▫aaraa saah læḋé sabʰ lavaa▫i▫aa. ||3||
The Beloved Himself kills and revives; all draw the breath of life, given by Him. ||3||
|
ਆਪੇ ਤਾਣੁ ਦੀਬਾਣੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਕਾਰੈ ਲਾਇਆ ॥
आपे ताणु दीबाणु है पिआरा आपे कारै लाइआ ॥
Aapé ṫaaṇ ḋeebaaṇ hæ pi▫aaraa aapé kaaræ laa▫i▫aa.
The Beloved Himself is power and presence; He Himself engages us in our work.
|
ਜਿਉ ਆਪਿ ਚਲਾਏ ਤਿਉ ਚਲੀਐ ਪਿਆਰੇ ਜਿਉ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭ ਮੇਰੇ ਭਾਇਆ ॥
जिउ आपि चलाए तिउ चलीऐ पिआरे जिउ हरि प्रभ मेरे भाइआ ॥
Ji▫o aap chalaa▫é ṫi▫o chalee▫æ pi▫aaré ji▫o har parabʰ méré bʰaa▫i▫aa.
As the Beloved makes me walk, I walk, as it pleases my Lord God.
|
ਆਪੇ ਜੰਤੀ ਜੰਤੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਜਨ ਨਾਨਕ ਵਜਹਿ ਵਜਾਇਆ ॥੪॥੪॥
आपे जंती जंतु है पिआरा जन नानक वजहि वजाइआ ॥४॥४॥
Aapé janṫee janṫ hæ pi▫aaraa jan Naanak vajėh vajaa▫i▫aa. ||4||4||
The Beloved Himself is the musician, and the musical instrument; servant Nanak vibrates His vibration. ||4||4||
|
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
सोरठि महला ४ ॥
Soratʰ mėhlaa 4.
Sorat’h, Fourth Mehl:
|
ਆਪੇ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਕਰਿ ਸੂਰਜੁ ਚੰਦੁ ਚਾਨਾਣੁ ॥
आपे स्रिसटि उपाइदा पिआरा करि सूरजु चंदु चानाणु ॥
Aapé sarisat upaa▫iḋaa pi▫aaraa kar sooraj chanḋ chaanaaṇ.
The Beloved Himself created the Universe; He made the light of the sun and the moon.
|
ਆਪਿ ਨਿਤਾਣਿਆ ਤਾਣੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਨਿਮਾਣਿਆ ਮਾਣੁ ॥
आपि निताणिआ ताणु है पिआरा आपि निमाणिआ माणु ॥
Aap niṫaaṇi▫aa ṫaaṇ hæ pi▫aaraa aap nimaaṇi▫aa maaṇ.
The Beloved Himself is the power of the powerless; He Himself is the honor of the dishonored.
|
ਆਪਿ ਦਇਆ ਕਰਿ ਰਖਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਸੁਘੜੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥੧॥
आपि दइआ करि रखदा पिआरा आपे सुघड़ु सुजाणु ॥१॥
Aap ḋa▫i▫aa kar rakʰ▫ḋaa pi▫aaraa aapé sugʰaṛ sujaaṇ. ||1||
The Beloved Himself grants His Grace and protects us; He Himself is wise and all-knowing. ||1||
|
ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਪਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥
मेरे मन जपि राम नामु नीसाणु ॥
Méré man jap raam naam neesaaṇ.
O my mind! Chant the Name of the Lord, and receive His Insignia.
|
ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਧਿਆਇ ਤੂ ਹਰਿ ਹਰਿ ਬਹੁੜਿ ਨ ਆਵਣ ਜਾਣੁ ॥ ਰਹਾਉ ॥
सतसंगति मिलि धिआइ तू हरि हरि बहुड़ि न आवण जाणु ॥ रहाउ ॥
Saṫsangaṫ mil ḋʰi▫aa▫é ṫoo har har bahuṛ na aavaṇ jaaṇ. Rahaa▫o.
Join the Sat Sangat, the True Congregation, and meditate on the Lord, Har, Har; you shall not have to come and go in reincarnation again. ||Pause||
|
ਆਪੇ ਹੀ ਗੁਣ ਵਰਤਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਹੀ ਪਰਵਾਣੁ ॥
आपे ही गुण वरतदा पिआरा आपे ही परवाणु ॥
Aapé hee guṇ varaṫḋaa pi▫aaraa aapé hee parvaaṇ.
The Beloved Himself pervades His Glorious Praises, and He Himself approves them.
|
ਆਪੇ ਬਖਸ ਕਰਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਸਚੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥
आपे बखस कराइदा पिआरा आपे सचु नीसाणु ॥
Aapé bakʰas karaa▫iḋaa pi▫aaraa aapé sach neesaaṇ.
The Beloved Himself grants His forgiveness, and He Himself bestows the Insignia of Truth.
|
ਆਪੇ ਹੁਕਮਿ ਵਰਤਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਹੀ ਫੁਰਮਾਣੁ ॥੨॥
आपे हुकमि वरतदा पिआरा आपे ही फुरमाणु ॥२॥
Aapé hukam varaṫḋaa pi▫aaraa aapé hee furmaaṇ. ||2||
The Beloved Himself obeys His Will, and He Himself issues His Command. ||2||
|
ਆਪੇ ਭਗਤਿ ਭੰਡਾਰ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਦੇਵੈ ਦਾਣੁ ॥
आपे भगति भंडार है पिआरा आपे देवै दाणु ॥
Aapé bʰagaṫ bʰandaar hæ pi▫aaraa aapé ḋévæ ḋaaṇ.
The Beloved Himself is the treasure of devotion; He Himself gives His gifts.
|
ਆਪੇ ਸੇਵ ਕਰਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਦਿਵਾਵੈ ਮਾਣੁ ॥
आपे सेव कराइदा पिआरा आपि दिवावै माणु ॥
Aapé sév karaa▫iḋaa pi▫aaraa aap ḋivaavæ maaṇ.
The Beloved Himself commits some to His service, and He Himself blesses them with honor.
|
ਆਪੇ ਤਾੜੀ ਲਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਗੁਣੀ ਨਿਧਾਨੁ ॥੩॥
आपे ताड़ी लाइदा पिआरा आपे गुणी निधानु ॥३॥
Aapé ṫaaṛee laa▫iḋaa pi▫aaraa aapé guṇee niḋʰaan. ||3||
The Beloved Himself is absorbed in Samadhi; He Himself is the treasure of excellence. ||3||
|
ਆਪੇ ਵਡਾ ਆਪਿ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਹੀ ਪਰਧਾਣੁ ॥
आपे वडा आपि है पिआरा आपे ही परधाणु ॥
Aapé vadaa aap hæ pi▫aaraa aapé hee parḋʰaaṇ.
The Beloved Himself is the greatest; He Himself is supreme.
|
ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਤੁਲੁ ਪਰਵਾਣੁ ॥
आपे कीमति पाइदा पिआरा आपे तुलु परवाणु ॥
Aapé keemaṫ paa▫iḋaa pi▫aaraa aapé ṫul parvaaṇ.
The Beloved Himself appraises the value; He Himself is the scale, and the weights.
|
ਆਪੇ ਅਤੁਲੁ ਤੁਲਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਜਨ ਨਾਨਕ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥੪॥੫॥
आपे अतुलु तुलाइदा पिआरा जन नानक सद कुरबाणु ॥४॥५॥
Aapé aṫul ṫulaa▫iḋaa pi▫aaraa jan Naanak saḋ kurbaaṇ. ||4||5||
The Beloved Himself is un-weighable - He weighs Himself; servant Nanak is forever a sacrifice to Him. ||4||5||
|
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
सोरठि महला ४ ॥
Soratʰ mėhlaa 4.
Sorat’h, Fourth Mehl:
|
ਆਪੇ ਸੇਵਾ ਲਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਭਗਤਿ ਉਮਾਹਾ ॥
आपे सेवा लाइदा पिआरा आपे भगति उमाहा ॥
Aapé sévaa laa▫iḋaa pi▫aaraa aapé bʰagaṫ omaahaa.
The Beloved Himself commits some to His service; He Himself blesses them with the joy of devotional worship.
|
ਆਪੇ ਗੁਣ ਗਾਵਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਸਬਦਿ ਸਮਾਹਾ ॥
आपे गुण गावाइदा पिआरा आपे सबदि समाहा ॥
Aapé guṇ gaavaa▫iḋaa pi▫aaraa aapé sabaḋ samaahaa.
The Beloved Himself causes us to sing His Glorious Praises; He Himself is absorbed in the Word of His Shabad.
|
ਆਪੇ ਲੇਖਣਿ ਆਪਿ ਲਿਖਾਰੀ ਆਪੇ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਹਾ ॥੧॥
आपे लेखणि आपि लिखारी आपे लेखु लिखाहा ॥१॥
Aapé lékʰaṇ aap likʰaaree aapé lékʰ likʰaahaa. ||1||
He Himself is the pen, and He Himself is the scribe; He Himself inscribes His inscription. ||1||
|
ਮੇਰੇ ਮਨ ਜਪਿ ਰਾਮ ਨਾਮੁ ਓਮਾਹਾ ॥
मेरे मन जपि राम नामु ओमाहा ॥
Méré man jap raam naam omaahaa.
O my mind! Joyfully chant the Name of the Lord.
|
ਅਨਦਿਨੁ ਅਨਦੁ ਹੋਵੈ ਵਡਭਾਗੀ ਲੈ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਹਰਿ ਲਾਹਾ ॥ ਰਹਾਉ ॥
अनदिनु अनदु होवै वडभागी लै गुरि पूरै हरि लाहा ॥ रहाउ ॥
An▫ḋin anaḋ hovæ vadbʰaagee læ gur pooræ har laahaa. Rahaa▫o.
Those very fortunate ones are in ecstasy night and day; through the Perfect Guru, they obtain the profit of the Lord’s Name. ||Pause||
|
ਆਪੇ ਗੋਪੀ ਕਾਨੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਬਨਿ ਆਪੇ ਗਊ ਚਰਾਹਾ ॥
आपे गोपी कानु है पिआरा बनि आपे गऊ चराहा ॥
Aapé gopee kaan hæ pi▫aaraa ban aapé ga▫oo charaahaa.
The Beloved Himself is the milk-maid and Krishna; He Himself herds the cows in the woods.
|
ਆਪੇ ਸਾਵਲ ਸੁੰਦਰਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਵੰਸੁ ਵਜਾਹਾ ॥
आपे सावल सुंदरा पिआरा आपे वंसु वजाहा ॥
Aapé saaval sunḋraa pi▫aaraa aapé vans vajaahaa.
The Beloved Himself is the blue-skinned, handsome one; He Himself plays on His flute.
|
ਕੁਵਲੀਆ ਪੀੜੁ ਆਪਿ ਮਰਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਕਰਿ ਬਾਲਕ ਰੂਪਿ ਪਚਾਹਾ ॥੨॥
कुवलीआ पीड़ु आपि मराइदा पिआरा करि बालक रूपि पचाहा ॥२॥
Kuvlee▫aa peeṛ aap maraa▫iḋaa pi▫aaraa kar baalak roop pachaahaa. ||2||
The Beloved Himself took the form of a child, and destroyed Kuwalia-peer, the mad elephant. ||2||
|
ਆਪਿ ਅਖਾੜਾ ਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਆਪਿ ਚੋਜਾਹਾ ॥
आपि अखाड़ा पाइदा पिआरा करि वेखै आपि चोजाहा ॥
Aap akʰaaṛaa paa▫iḋaa pi▫aaraa kar vékʰæ aap chojaahaa.
The Beloved Himself sets the stage; He performs the plays, and He Himself watches them.
|
ਕਰਿ ਬਾਲਕ ਰੂਪ ਉਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਚੰਡੂਰੁ ਕੰਸੁ ਕੇਸੁ ਮਾਰਾਹਾ ॥
करि बालक रूप उपाइदा पिआरा चंडूरु कंसु केसु माराहा ॥
Kar baalak roop upaa▫iḋaa pi▫aaraa chandoor kans kés maaraahaa.
The Beloved Himself assumed the form of the child, and killed the demons Chandoor, Kansa and Kaysee.
|
ਆਪੇ ਹੀ ਬਲੁ ਆਪਿ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਬਲੁ ਭੰਨੈ ਮੂਰਖ ਮੁਗਧਾਹਾ ॥੩॥
आपे ही बलु आपि है पिआरा बलु भंनै मूरख मुगधाहा ॥३॥
Aapé hee bal aap hæ pi▫aaraa bal bʰannæ moorakʰ mugḋʰaahaa. ||3||
The Beloved Himself, by Himself, is the embodiment of power; He shatters the power of the fools and idiots. ||3||
|
ਸਭੁ ਆਪੇ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਵਸਿ ਆਪੇ ਜੁਗਤਿ ਹਥਾਹਾ ॥
सभु आपे जगतु उपाइदा पिआरा वसि आपे जुगति हथाहा ॥
Sabʰ aapé jagaṫ upaa▫iḋaa pi▫aaraa vas aapé jugaṫ haṫʰaahaa.
The Beloved Himself created the whole world. In His hands He holds the power of the ages.
|
