ਜਬ ਲਗੁ ਦੁਨੀਆ ਰਹੀਐ ਨਾਨਕ ਕਿਛੁ ਸੁਣੀਐ ਕਿਛੁ ਕਹੀਐ ॥
जब लगु दुनीआ रहीऐ नानक किछु सुणीऐ किछु कहीऐ ॥
Jab lag ḋunee▫aa rahee▫æ Naanak kichʰ suṇee▫æ kichʰ kahee▫æ.
As long as we are in this world, O Nanak! We should listen, and speak of the Lord.
|
ਭਾਲਿ ਰਹੇ ਹਮ ਰਹਣੁ ਨ ਪਾਇਆ ਜੀਵਤਿਆ ਮਰਿ ਰਹੀਐ ॥੫॥੨॥
भालि रहे हम रहणु न पाइआ जीवतिआ मरि रहीऐ ॥५॥२॥
Bʰaal rahé ham rahaṇ na paa▫i▫aa jeevṫi▫aa mar rahee▫æ. ||5||2||
I have searched, but I have found no way to remain here; so, remain dead while still alive. ||5||2||
|
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ਦੂਜਾ
धनासरी महला १ घरु दूजा
Ḋʰanaasree mėhlaa 1 gʰar ḋoojaa
Dhanaasaree, First Mehl, Second House:
|
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ੴ सतिगुर प्रसादि ॥
Ik▫oaⁿkaar saṫgur parsaaḋ.
One Universal Creator God. By The Grace Of The True Guru:
|
ਕਿਉ ਸਿਮਰੀ ਸਿਵਰਿਆ ਨਹੀ ਜਾਇ ॥
किउ सिमरी सिवरिआ नही जाइ ॥
Ki▫o simree sivri▫aa nahee jaa▫é.
How can I remember the Lord in meditation? I cannot meditate on Him in remembrance.
|
ਤਪੈ ਹਿਆਉ ਜੀਅੜਾ ਬਿਲਲਾਇ ॥
तपै हिआउ जीअड़ा बिललाइ ॥
Ṫapæ hi▫aa▫o jee▫aṛaa billaa▫é.
My heart is burning, and my soul is crying out in pain.
|
ਸਿਰਜਿ ਸਵਾਰੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥
सिरजि सवारे साचा सोइ ॥
Siraj savaaré saachaa so▫é.
The True Lord creates and adorns.
|
ਤਿਸੁ ਵਿਸਰਿਐ ਚੰਗਾ ਕਿਉ ਹੋਇ ॥੧॥
तिसु विसरिऐ चंगा किउ होइ ॥१॥
Ṫis visri▫æ changa ki▫o ho▫é. ||1||
Forgetting Him, how can one be good? ||1||
|
ਹਿਕਮਤਿ ਹੁਕਮਿ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
हिकमति हुकमि न पाइआ जाइ ॥
Hikmaṫ hukam na paa▫i▫aa jaa▫é.
By clever tricks and commands, He cannot be found.
|
ਕਿਉ ਕਰਿ ਸਾਚਿ ਮਿਲਉ ਮੇਰੀ ਮਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
किउ करि साचि मिलउ मेरी माइ ॥१॥ रहाउ ॥
Ki▫o kar saach mila▫o méree maa▫é. ||1|| rahaa▫o.
How am I to meet my True Lord, O my mother? ||1||Pause||
|
ਵਖਰੁ ਨਾਮੁ ਦੇਖਣ ਕੋਈ ਜਾਇ ॥
वखरु नामु देखण कोई जाइ ॥
vakʰar naam ḋékʰaṇ ko▫ee jaa▫é.
How rare is the one who goes out, and searches for the merchandise of the Naam.
|
ਨਾ ਕੋ ਚਾਖੈ ਨਾ ਕੋ ਖਾਇ ॥
ना को चाखै ना को खाइ ॥
Naa ko chaakʰæ naa ko kʰaa▫é.
No one tastes it, and no one eats it.
|
ਲੋਕਿ ਪਤੀਣੈ ਨਾ ਪਤਿ ਹੋਇ ॥
लोकि पतीणै ना पति होइ ॥
Lok paṫeeṇæ naa paṫ ho▫é.
Honor is not obtained by trying to please other people.
|
ਤਾ ਪਤਿ ਰਹੈ ਰਾਖੈ ਜਾ ਸੋਇ ॥੨॥
ता पति रहै राखै जा सोइ ॥२॥
Ṫaa paṫ rahæ raakʰæ jaa so▫é. ||2||
one’s honor is preserved, only if the Lord preserves it. ||2||
|
ਜਹ ਦੇਖਾ ਤਹ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
जह देखा तह रहिआ समाइ ॥
Jah ḋékʰaa ṫah rahi▫aa samaa▫é.
Wherever I look, there I see Him, pervading and permeating.
|
ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜੀ ਨਾਹੀ ਜਾਇ ॥
तुधु बिनु दूजी नाही जाइ ॥
Ṫuḋʰ bin ḋoojee naahee jaa▫é.
Without You, I have no other place of rest.
|
ਜੇ ਕੋ ਕਰੇ ਕੀਤੈ ਕਿਆ ਹੋਇ ॥
जे को करे कीतै किआ होइ ॥
Jé ko karé keeṫæ ki▫aa ho▫é.
He may try, but what can anyone do by his own doing?
|
ਜਿਸ ਨੋ ਬਖਸੇ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥੩॥
जिस नो बखसे साचा सोइ ॥३॥
Jis no bakʰsé saachaa so▫é. ||3||
He alone is blessed, whom the True Lord forgives. ||3||
|
ਹੁਣਿ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਮੁਹਤਿ ਕਿ ਤਾਲਿ ॥
हुणि उठि चलणा मुहति कि तालि ॥
Huṇ utʰ chalṇaa muhaṫ kė ṫaal.
Now, I shall have to get up and depart, in an instant, in the clapping of hands.
|
ਕਿਆ ਮੁਹੁ ਦੇਸਾ ਗੁਣ ਨਹੀ ਨਾਲਿ ॥
किआ मुहु देसा गुण नही नालि ॥
Ki▫aa muhu ḋésaa guṇ nahee naal.
What face will I show the Lord? I have no virtue at all.
|
ਜੈਸੀ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤੈਸਾ ਹੋਇ ॥
जैसी नदरि करे तैसा होइ ॥
Jæsee naḋar karé ṫæsaa ho▫é.
As is the Lord’s Glance of Grace, so it is.
|
ਵਿਣੁ ਨਦਰੀ ਨਾਨਕ ਨਹੀ ਕੋਇ ॥੪॥੧॥੩॥
विणु नदरी नानक नही कोइ ॥४॥१॥३॥
viṇ naḋree Naanak nahee ko▫é. ||4||1||3||
Without His Glance of Grace, O Nanak! No one is blessed. ||4||1||3||
|
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
धनासरी महला १ ॥
Ḋʰanaasree mėhlaa 1.
Dhanaasaree, First Mehl:
|
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਸਿਮਰਿਆ ਜਾਇ ॥
नदरि करे ता सिमरिआ जाइ ॥
Naḋar karé ṫaa simri▫aa jaa▫é.
If the Lord bestows His Glance of Grace, then one remembers Him in meditation.
|
ਆਤਮਾ ਦ੍ਰਵੈ ਰਹੈ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
आतमा द्रवै रहै लिव लाइ ॥
Aaṫmaa ḋarvæ rahæ liv laa▫é.
The soul is softened, and he remains absorbed in the Lord’s Love.
|
ਆਤਮਾ ਪਰਾਤਮਾ ਏਕੋ ਕਰੈ ॥
आतमा परातमा एको करै ॥
Aaṫmaa paraaṫamaa éko karæ.
His soul and the Supreme Soul become one.
|
ਅੰਤਰ ਕੀ ਦੁਬਿਧਾ ਅੰਤਰਿ ਮਰੈ ॥੧॥
अंतर की दुबिधा अंतरि मरै ॥१॥
Anṫar kee ḋubiḋʰaa anṫar maræ. ||1||
The duality of the inner mind is overcome. ||1||
|
ਗੁਰ ਪਰਸਾਦੀ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
गुर परसादी पाइआ जाइ ॥
Gur parsaadee paa▫i▫aa jaa▫é.
By Guru’s Grace, God is found.
|
ਹਰਿ ਸਿਉ ਚਿਤੁ ਲਾਗੈ ਫਿਰਿ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
हरि सिउ चितु लागै फिरि कालु न खाइ ॥१॥ रहाउ ॥
Har si▫o chiṫ laagæ fir kaal na kʰaa▫é. ||1|| rahaa▫o.
one’s consciousness is attached to the Lord, and so Death does not devour him. ||1||Pause||
|
ਸਚਿ ਸਿਮਰਿਐ ਹੋਵੈ ਪਰਗਾਸੁ ॥
सचि सिमरिऐ होवै परगासु ॥
Sach simri▫æ hovæ pargaas.
Remembering the True Lord in meditation, one is enlightened.
|
ਤਾ ਤੇ ਬਿਖਿਆ ਮਹਿ ਰਹੈ ਉਦਾਸੁ ॥
ता ते बिखिआ महि रहै उदासु ॥
Ṫaa ṫé bikʰi▫aa mėh rahæ uḋaas.
Then, in the midst of Maya, he remains detached.
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਐਸੀ ਵਡਿਆਈ ॥
सतिगुर की ऐसी वडिआई ॥
Saṫgur kee æsee vadi▫aa▫ee.
Such is the Glory of the True Guru;
|
ਪੁਤ੍ਰ ਕਲਤ੍ਰ ਵਿਚੇ ਗਤਿ ਪਾਈ ॥੨॥
पुत्र कलत्र विचे गति पाई ॥२॥
Puṫar kalṫar viché gaṫ paa▫ee. ||2||
in the midst of children and spouses, they attain emancipation. ||2||
|
ਐਸੀ ਸੇਵਕੁ ਸੇਵਾ ਕਰੈ ॥
ऐसी सेवकु सेवा करै ॥
Æsee sévak sévaa karæ.
Such is the service which the Lord’s servant performs,
|
ਜਿਸ ਕਾ ਜੀਉ ਤਿਸੁ ਆਗੈ ਧਰੈ ॥
जिस का जीउ तिसु आगै धरै ॥
Jis kaa jee▫o ṫis aagæ ḋʰaræ.
that he dedicates his soul to the Lord, to whom it belongs.
|
ਸਾਹਿਬ ਭਾਵੈ ਸੋ ਪਰਵਾਣੁ ॥
साहिब भावै सो परवाणु ॥
Saahib bʰaavæ so parvaaṇ.
One who is pleasing to the Lord and Master is acceptable.
|
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਦਰਗਹ ਪਾਵੈ ਮਾਣੁ ॥੩॥
सो सेवकु दरगह पावै माणु ॥३॥
So sévak ḋargėh paavæ maaṇ. ||3||
Such a servant obtains honor in the Court of the Lord. ||3||
|
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਮੂਰਤਿ ਹਿਰਦੈ ਵਸਾਏ ॥
सतिगुर की मूरति हिरदै वसाए ॥
Saṫgur kee mooraṫ hirḋæ vasaa▫é.
He enshrines the image of the True Guru in his heart.
|
ਜੋ ਇਛੈ ਸੋਈ ਫਲੁ ਪਾਏ ॥
जो इछै सोई फलु पाए ॥
Jo ichʰæ so▫ee fal paa▫é.
He obtains the rewards which he desires.
|
ਸਾਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਕਿਰਪਾ ਕਰੈ ॥
साचा साहिबु किरपा करै ॥
Saachaa saahib kirpaa karæ.
The True Lord and Master grants His Grace;
|
ਸੋ ਸੇਵਕੁ ਜਮ ਤੇ ਕੈਸਾ ਡਰੈ ॥੪॥
सो सेवकु जम ते कैसा डरै ॥४॥
So sévak jam ṫé kæsaa daræ. ||4||
how can such a servant be afraid of death? ||4||
|
ਭਨਤਿ ਨਾਨਕੁ ਕਰੇ ਵੀਚਾਰੁ ॥
भनति नानकु करे वीचारु ॥
Bʰanaṫ Naanak karé veechaar.
Prays Nanak, practice contemplation,
|
ਸਾਚੀ ਬਾਣੀ ਸਿਉ ਧਰੇ ਪਿਆਰੁ ॥
साची बाणी सिउ धरे पिआरु ॥
Saachee baṇee si▫o ḋʰaré pi▫aar.
and enshrine love for the True Word of His Bani.
|
ਤਾ ਕੋ ਪਾਵੈ ਮੋਖ ਦੁਆਰੁ ॥
ता को पावै मोख दुआरु ॥
Ṫaa ko paavæ mokʰ ḋu▫aar.
Then, you shall find the Gate of Salvation.
|
ਜਪੁ ਤਪੁ ਸਭੁ ਇਹੁ ਸਬਦੁ ਹੈ ਸਾਰੁ ॥੫॥੨॥੪॥
जपु तपु सभु इहु सबदु है सारु ॥५॥२॥४॥
Jap ṫap sabʰ ih sabaḋ hæ saar. ||5||2||4||
This Shabad is the most excellent of all chanting and austere meditations. ||5||2||4||
|
ਧਨਾਸਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
धनासरी महला १ ॥
Ḋʰanaasree mėhlaa 1.
Dhanaasaree, First Mehl:
|
ਜੀਉ ਤਪਤੁ ਹੈ ਬਾਰੋ ਬਾਰ ॥
जीउ तपतु है बारो बार ॥
Jee▫o ṫapaṫ hæ baaro baar.
My soul burns, over and over again.
|
ਤਪਿ ਤਪਿ ਖਪੈ ਬਹੁਤੁ ਬੇਕਾਰ ॥
तपि तपि खपै बहुतु बेकार ॥
Ṫap ṫap kʰapæ bahuṫ békaar.
Burning and burning, it is ruined, and it falls into evil.
|
ਜੈ ਤਨਿ ਬਾਣੀ ਵਿਸਰਿ ਜਾਇ ॥
जै तनि बाणी विसरि जाइ ॥
Jæ ṫan baṇee visar jaa▫é.
That body, which forgets the Word of the Guru’s Bani,
|
ਜਿਉ ਪਕਾ ਰੋਗੀ ਵਿਲਲਾਇ ॥੧॥
जिउ पका रोगी विललाइ ॥१॥
Ji▫o pakaa rogee villaa▫é. ||1||
cries out in pain, like a chronic patient. ||1||
|
ਬਹੁਤਾ ਬੋਲਣੁ ਝਖਣੁ ਹੋਇ ॥
बहुता बोलणु झखणु होइ ॥
Bahuṫaa bolaṇ jʰakʰaṇ ho▫é.
To speak too much and babble is useless.
|
ਵਿਣੁ ਬੋਲੇ ਜਾਣੈ ਸਭੁ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
विणु बोले जाणै सभु सोइ ॥१॥ रहाउ ॥
viṇ bolé jaaṇæ sabʰ so▫é. ||1|| rahaa▫o.
Even without us speaking, He knows everything. ||1||Pause||
|
ਜਿਨਿ ਕਨ ਕੀਤੇ ਅਖੀ ਨਾਕੁ ॥
जिनि कन कीते अखी नाकु ॥
Jin kan keeṫé akʰee naak.
He created our ears, eyes and nose.
|
ਜਿਨਿ ਜਿਹਵਾ ਦਿਤੀ ਬੋਲੇ ਤਾਤੁ ॥
जिनि जिहवा दिती बोले तातु ॥
Jin jihvaa ḋiṫee bolé ṫaaṫ.
He gave us our tongue to speak so fluently.
|
